كليد كهكشان را گم كردي سردار؟/مرد خوش پوش به جاي پيرمرد خوش قلب!

1- طي چند روز گذشته حرف و حديث هاي زيادي در مورد مذاكره باشگاه پرسپوليس با گزينه هاي جانشيني مصطفي دنيزلي در محافل رسانه اي مطرح شده بود كه البته هيچكدام از آنها هرگز به تاييد رسمي مقامات اين تيم نرسيد. مسوولان پرسپوليس ترجيح مي دادند با بخشيدن اطمينان كاذب به هواداران در مورد بازگشت آقامصطفي، براي گفت وگو با آلترناتيوهاي او زمان بخرند و در نهايت از جايگزين وي رونمايي كنند؛ مردي با يك اسم بزرگ و كارنامه درخشان كه در بدو مطرح شدن نامش، بتواند خلأ مربي محبوبي مثل دنيزلي را پر كند. اين سياست، ظاهرا و به زعم خود آقايان داشت درست پيش مي رفت، اما مشكل بزرگ از جايي پيدا شد كه برخلاف باور مديران باشگاه، به ميان آمدن نام « برونو متسو » به جاي ايجاد شور و شوق نزد ميليون ها هوادار اين تيم، با بازخورد منفي و يأس و نااميدي اغلب آنها همراه شد. شايد بايد به محمد رويانيان حق داد كه سررشته چنداني از مسايل تخصصي فوتبال نداشته باشد و با توجه به تازه وارد بودنش در اين عرصه، مقهور چرب زباني واسطه هايي شود كه با بقاي كادر فني قبلي در پرسپوليس ، يك «حق دلالي» درست و حسابي را از دست مي دادند، اما حقيقت آن است كه رفتار پرريسك سردار در اين پروژه مي تواند همه اندوخته هاي او را به باد بسپارد و عرصه را به سرخپوشان تنگ كند. مرد خوش تيپي كه سردار اين روزها سوداي نشاندن وي بر جاي پيرمرد خوش قلب تركيه اي را در سر مي پروراند، از سال 2006 به بعد حتي يك روز خوش را هم در زندگي حرفه اي اش تجربه نكرده است. او طي اين مدت توسط فدراسيون هاي فوتبال امارات و قطر، به خاطر كسب نتايج ضعيف اخراج شده و به دليل مشابه، شغلش روي نيمكت الغرافه را هم از دست داده است. در همين مقطع از كارنامه او، حتي مي توان حضور ناموفق در الاتحاد را هم ديد؛ آنجا كه وي بعد از عقد قرارداد رسمي با تيم عربستاني، به شكلي ناگهاني ناپديد شده و دست مديران باشگاه را لاي پوست گردو گذاشته است. آيا واقعا سردار اطمينان دارد كه بهترين گزينه ممكن براي جانشيني دنيزلي را به تهران فراخوانده است؟ آيا او از روابط تنگاتنگ و دوجانبه سود – سود متسو با دلال هاي فوتبال در خاورميانه بيمناك نيست؟ آيا مديرعامل پرسپوليس اين فرصت را پيدا كرده كه دور ازحلقه برخي از مشاوران فرصت طلبش، سري به نظرات توده هواداران و كارشناسان بكشد و قبل از عقد قرارداد قانوني، اولين بازتاب ها در مورد اين انتخاب را مورد بررسي قرار دهد؟

2- طي يكي، دو هفته اخير، خيلي ها نگران اين بودند كه رويانيان با يك تصميم غلط، تاثير مثبت فعاليت هاي نقل و انتقالاتي اش را از بين ببرد و ستاره هاي پرشمار تيمش را دست كسي بسپارد كه در مورد بازدهي او تضميني وجود ندارد. انتخاب اخير سردار اما، به راستي نشان داد او كليد كهكشان پرسپوليس را گم كرده است. بعد از جذب بازيكنان بزرگ توسط رويانيان ، خيلي ها – به ويژه مشاوران و معاونان وي – در مورد هنرهاي مديريتي سردار سخن گفتند و روي درايت او مانور دادند. اين در حالي است كه صرفا به استخدام درآوردن فوتباليست هاي اسم و رسم دار با منابع مالي قابل توجه، چندان كار ويژه اي به شمار نمي آيد و پيش تر شاهد تكرار همين اتفاق به دست امثال فتح ا... زاده، هدايتي و ساكت در فوتبال ايران بوده ايم. آنچه مي توانست فصل ممتاز «مديريت» رويانيان لقب بگيرد، اين بود كه او موفق شود سرمربي تحت قرارداد پرسپوليس را حفظ كند و وي را به تهران بكشاند. از نظر همه موازين حقوقي، مصطفي دنيزلي هنوز كارمند باشگاه ايراني به شمار مي آيد و اگر قراردادي منطقي، معقول و محكم با او بسته شده باشد، وي ملزم به بازگشت سركارش است. در غير اين صورت، اگر واقعا افندي با مشكلات حاد شخصي دست به گريبان است كه بازگشت وي را ناممكن مي سازد – در اين مورد ترديدهايي جدي وجود دارد و به نظر مي رسد برخي سودجويي ها در داخل ايران باشگاه را نسبت به ادامه اين همكاري دلسرد كرده است – مي توان سراغ گزينه هاي مناسب تر رفت. رويانيان كه در فرصت كوتاه بين دو نيم فصل و درگيرودار شتاب براي تعيين تكليف فوري كادر فني توانسته بود با گزينه خوب و مطرحي مثل روبرتو دونادوني به توافق برسد، چگونه از مربي سابق كالياري و فعلي پارما، تا مرز برونو متسو سقوط كرد؟ به واقع آيا مردي با يك سريال بلند از ناكامي ها كه آخرين قراردادش با الغرافه 5/5 ميليون دلار ارزش داشته و هم اكنون هم قيمت بالايي به پرسپوليس پيشنهاد داده، بهترين نفري است كه سرخپوشان در اين شرايط مي توانند سر كارش بياورند؟

3- به طور قطع محمد رويانيان آنقدرها كه لازم است با فضاي حاكم بر فوتبال ايران آشنا نيست و نمي داند كه اينجا مرز بين «خبردار به احترام سردار» و «حيا كن، رها كن» بسيار باريك است. حذف دنيزلي و عدم استخدام گزينه اي كه به اندازه كافي اقناع كننده باشد، مي تواند براي پرسپوليس و مديرعاملش هزينه بر باشد. با توجه به تحركات منحصر به فرد و بي سابقه سرخپوشان در فصل نقل و انتقالات و استارت خوردن برخي فعاليت هاي اقتصادي سنگين، رويانيان بايد طوري برنامه ريزي كند كه براي مدت زماني طولاني در پرسپوليس بماند. در غير اين صورت، هر حركت اشتباهي كه منجر به قطع همكاري وي با باشگاه در ميانه هاي راه شود، مي تواند هزينه اي بسيار سنگين و جبران ناپذير براي مديران بعدي به ارث بگذارد. ستاره هايي كه امروز با بنز و بي.ام.و پرسپوليس ي مي شوند، فردا در مسير دريافت باقي مطالبات گزاف شان، كمر هر مديري را خم خواهند كرد. رويانيان بايد با دقت تر باشد؛ در غير اين صورت، نه تنها خودش به آرمان هاي دور و نزديكش مثل ساختن پرسپوليس جهاني و رياست فدراسيون فوتبال نخواهد رسيد، بلكه سرخپوشان نيز صدمه اي تاريخي خواهند ديد. برونو متسو از زمان بركناري از الغرافه – اندكي پيش از رويارويي با پرسپوليس در ليگ قهرمانان آسيا – تا همين ديروز بيكار بوده و حتي مذاكراتش براي حضور در تراكتورسازي هم بي نتيجه باقي مانده است. اگر كار كارشناسي رويانيان و شركا واقعا به اين نتيجه رسيده كه او خواهد توانست اين پرسپوليس گران قيمت را به ساحل آرامش برساند، چاره اي غير از پذيرش اين تصميم پيش روي مخاطبان فوتبال ايران نخواهد بود، اما كاش سردار بداند با توجه به افزايش سطح توقعات از اين باشگاه، در شرايط فعلي هر اشتباهي مي تواند غيرقابل بازگشت باشد. وسواس لطفا؛ اين جدي ترين تقاضاي ماست.

4- برخي بر اين باورند كه در فوتبال ايران با توجه به فقدان قابليت هاي فني و تاكتيكي كافي، تجمع ستاره ها هم گاهي مي تواند نتيجه بدهد و چه بسا حالا متسو هم با همين فرمول فاتح بعدي ليگ ايران لقب بگيرد؛ گرچه همين فصل قبل، سبقت گرفتن مربي متبحري مثل زلاتكو از امثال مظلومي و قلعه نويي، اين معادلات را تحت تاثير قرار داد. بايد انتظار كشيد و نتيجه ريسك خطرناك رويانيان و شركا را ديد.