مأموریت پنهانی یحیی؛ سازمان دهی برای سال های بعد

پرسپولیس، خود را آماده شروع دوباره می کند. این در حالی است که هیچ کس نمی داند، چه سرنوشتی در انتظار لیگ برتر است. هر امکانی وجود دارد. تیم هایی که تا همین چندی پیش، بی مقدمه و با مقدمه وِرد زبان شان این بود که پرسپولیس نباید قهرمان اعلام شود چون ممکن است در 9 بازی هر اتفاقی روی دهد. در شروع دوباره تمرینات، وقتی که نگاهی به سرتاپای خود کردند، دیدند که چه قدر بی راه سخن گفته اند. تازه فراموش کرده ها را به یاد آوردند. تمرین ها که شروع شد یادشان آمد که قبل از این ها قید قهرمانی را زده بودند چون این قبا به هر سر و پایی برازنده نیست. حالا لحن کلام شان تغییر کرده است، فقط می خواهند تمام شود تا شروع دوباره، حداقل از نقطه صفر باشد. بس که به پشت سر پرسپولیس نگاه کردند، خسته شده اند. می خواهند به بهانه ایستادن روی خط استارت هم که شده شانه به شانه پرسپولیس، جمال بی مثالش را از نیمرخ هم ببینند.

پرسپولیس البته فارغ از این ها خوب می داند که اگر سوت آغاز دوباره بازی ها به صدا درآید با هر تدبیری تلاش خواهد شد تا زمین گیر شوند، پس هیچ چیز را تمام شده نمی دانند. قطعاً کار آسانی در پیش نیست ولی طبعاً هیچ اما و اگری برای پوکر قهرمانی از سوی هواداران پذیرفته نخواهد شد.

درواقع قهرمانی در لیگ بدیهی ترین توقع از سرخپوشان و یحیی گل محمدی است. در این میان البته سرمربی سرخپوشان خوب می داند که راه درازی در پیش دارد تا از زیر سایه مردی چون برانکو ایوانکوویچ خارج شود. منظور از این سخن، مقایسه این دو نیست که بی تردید اشتباه محض است. یحیی باید دنبال فلسفه خودش باشد. همه چیز در نتیجه و قهرمانی خلاصه نمی شود. گو این که بدون فلسفه ای روشن و درست ، موفقیت حاصل نخواهد شد.

ویدیویی را می دیدم از تشابه حرکات این دو در کنار زمین. بی تردید، عمدی در کار نبود ولی قرار هم نیست گل محمدی برای شبیه شدن تلاش کند که اگر غیرازاین باشد، شرط اول شکست را به جا می آورد. او مأموریت های پنهانی دارد که باید آن ها را به انجام برساند و نباید در هیاهوی این روزهای پرسپولیس و فوتبال گم شود.

گل محمدی وقتی می تواند خود را در آستانه چنین توفیقی ببیند که الهام بخش شود. برانکو برای شاگردانش و برای دیگر مربیان الهام بخش شده بود. یک جورهایی گویی مرشد و مراد بود. یک زمانی علی پروین هم همین طور بود با همان فوتبالی که می گفتند علی اصغری است. فلسفه و طریقت خاص خودش، منطبق بر اوضاع زمانه اش را پیداکرده بود، فقط زمانش که رسید نتوانست آن ها را به روز کند. این چیزها برای رسیدن به موفقیت بسیار مهم است. چه رهبر حزب و گروه باشید یا رییس کارخانه و سرمربی یک تیم ورزشی.

در اینجا صحبت از مقوله ای فراتر از “کاریزما” است. کاریزما را یک نفر مثل علی دایی هم دارد. کاریزما یک مساله فردی است. گاهی در نهاد یک نفر وجود دارد و گاهی درگذر زمان در وجودش شکل می گیرد. گاهی نیز تخت تأثیر پروپاگاندا قوت می یابد. آنچه ما درباره اش سخن می گوییم، از این فراتر می رود. یک سبک و روش است که البته باید درست انتخاب شود. کاریزما یکی از ملزومات آن است. در اینجا بحث فقط بر سر تمرینات و تاکتیک ها نیست. شاید این توصیف کمک کند که یحیی باید بتواند روحی که کالبد پرسپولیس به آن نیاز دارد را بیابد و آن را در وجود تیم بدمد. برانکو چنین کرد و هم اکنون باقی اثرش را شاهدیم. روحی که پرسپولیس و بازیکنانش را به تلاش و تمرین، گلاویز شدن با مشکلات و پیروزی و قهرمانی معتاد کرد. همین برانکو این روح را در الاهلی پیدا نکرد. یک زمان هایی باید همه چیز باهم جور شود. انگیزه اش در دیگران را خود یحیی باید ایجاد کند. چه روی سکوها باشد و چه در هیات مدیره و نزد خبرنگاران.

راه، رسم ، شیوه، سبک، فلسفه و طریقتی که از آن سخن می گوییم البته باید متعالی باشد. باید قدرت جذب و ذوب داشته باشد. از جنسی باشد که همگان وقتی با واقعیت آن روبرو می شوند طالبش باشند وگرنه یک نفر مثل قلعه نویی هم برای هودش فلسفه و روش و طریقتی دارد که حقیقت آن هرکسی را جذب نمی کند. یحیی گل محمدی اگر می خواهد خود و پرسپولیس را وارد دنیاهای زیباتری کند باید با چنین نگاهی پیش برود. برای بر جا گذاشتن اثری ماندگار بر جان و روح فوتبال و پرسپولیس و هواداران، باید به چیزی فراتر از تاریخی که قرار است رقم بزند بیندیشد.

و اما او این روزها در حوزه فنی هم مأموریت دیگری غیر از قهرمانی دارد. ساختن پرسپولیس سال بعد و دو سال بعد باید از همین حالا آغاز شود. پرسپولیسی که قرار نیست صرفا مبتنی برجذب نام های بزرگ باشد. او باید مردان خودش را پیدا کند. ممکن است هرجایی باشند در لیگ برتر یا لیگ یک. اتفاقاً این روزهای تعطیلی مجال خوبی برای تحقیق و تفحص بود. مبادا که پرسپولیس و یحیی در اسارت تفکر پوکر قهرمانی از لیگ قهرمانان و بازی های فصل بعد غافل شوند.

تیم ها و مدیرانی که بازی های این فصل را وا داده اند از هم اکنون، نقشه فصل آینده را کشیده اند. با یک قهرمانی دیگر باید برای فصل آینده انتظار هر اتفاق و رفتار و اتحاد و ائتلاف عجیب وغریبی را داشته باشیم. گل محمدی باید در اندیشه ساختن تیم و گردآوردن مردانی باشد که آمادگی هر شرایط سختی را داشته باشند. یحیی باید برنامه هایش برای فصل بعد را از هم اکنون آغاز کرده باشد. بی و سروصدا و پنهانی. بدون آن که رقیبان را هوشیار کند.