مروری بر عملکرد تک به تک بازیکنان و سرمربی پرسپولیس در داربی

سرانجام نوار تساوی های پیاپی داربی  پاره شد و این تیم پرسپولیس بود که موفق شد رقیب دیرینه خود استقلال را با شکست 1-2 بدرقه کند. حال که مقداری از هیجانات این بازی کاسته شده است می خواهیم بررسی اجمالی بر روی عملکرد نفر به نفر پرسپولیس داشته باشیم.

حمید درخشان: شاید به جرات بتوان گفت او شب گذشته، یکی از راحت ترین و آسوده ترین خواب های زندگی خود را سپری کرده است. پس از فشارهای زیادی که وارد می شد توانست جوابی قانع کننده به منتقدان خود داده و پایه های نیمکت مربیگری خود در پرسپولیس را استحکام ببخشد. او که با این پیروزی شرایط ویژه ای را پیدا کرده در نیم فصل به دنبال برطرف کردن نقاط ضعف تیمش که کم هم نیستند می رود.  یکی از آنها کافی نبودن مهره های کار آمد است، که بارها در مصاحبه هایش به آن اشاره می کرد. او نیمه مربیان را از قلعه نویی برد تا رکورد بی شکستی خود را در داربی حفظ کند.

نیلسون: دروازه بان برزیلی پرسپولیس بیشترین ضربه را از نبود ثبات در فیکس شدن خود در دروازه قرمزها می خورد. او امسال نمایش خیره کننده ای نداشته او روی گل دریافتی به همراه مدافعان مقصر بود. به نظر بر روی سکوها به نسبت سوشا مکانی از حمایت بیشتری سود می برد و محبوبیت خود را حفظ کرده است. مطمئنا رابطه سینوسی او با سوشا در ادامه فصل دارای نوسان بیشتری خواهد بود.

محسن بنگر: شماره 6 محبوب و با تعصب قرمزها در این بازی تا سر حد توان جنگید و سر زد. در بیشتر مواقع بازی عصبی بود و حتی در صحنه ای می رفت که با تکل خطرناک خود در 18 قدم یک پنالتی را تقدیم استقلالی ها کند. در دقایقی که 10 نفره شدند بیشترین فشار را از سوی استقلالی ها تحمل کرد که از این امتحان نیز سربلند بیرون آمد.

اومانا: مدافع کاستاریکایی و با تجربه ای که این روزها عصای دست درخشان شده است. هم در دفاع وسط و هم در پست هافبک دفاعی عملکرد خوبی دارد. هر چند در صحنه گل استقلال به همراه حقیقی ضعیف ظاهر شدند اما تجربه او در بیشتر مواقع بازی به کار تیمش آمد.

رضا نورمحمدی: در حالی که نامش قبل از شروع بازی در ترکیب اصلی نبود، در چرخشی عجیب و غافلگیر کننده از سوی درخشان به کار گرفته شد تا ارنجی دفاعی تر را از پرسپولیس ها در شروع بازی شاهد باشیم.در کارهای دفاعی خوب ظاهر شد و نوسان زیادی در بازی نداشت.

محمد رضا خانزاده: مدافع آینده داری که اکثر مواقع در پست تخصصی خود بازی نمی کند. در این بازی عملکرد چندان درخشانی نداشت و بیشتر وقتش صرف کارهای دفاعی شد. در چند صحنه نیز اشتباهاتی در ارسال ها داشت.

مهرداد کفشگری: نقش موثری در جلوگیری از بازیسازی هافبک های استقلال داشت و کاملا در خدمت تیم بود. هنوز به دوران اوج خود در فصل پیش نرسیده است. شاید عملکرد او در این بازی منجر به فیکس شدنش در ادامه فصل بشود.

رضا حقیقی: مشخص نیست چه بر سر او آمده است. یکی از پایین ترین نمره ها را در میان هم تیمی هایش می گیرد. ساز او در نیم فصل اول کوک نبود. حضوری 45 دقیقه ای و خروج اجباری از بازی کارنامه نه چندان پر بار او در این بازی بود. در صحنه گل هم در مهار یار مستقیمش ضعیف عمل کرد

احمد نوراللهی: با آسیب دیدگی رضا حقیقی توفیق اجباری به او رو کرد، تا حضوری 45 دقیقه ای را در داربی تجربه کند. اکثر توانش صرف درگیری های فیزیکی شد. در چند صحنه توپ هایی را لو داد و به معنای واقعی متوسط بود. بدون کم و بیش.

محمد نوری: کاپیتان با وفا و متعصب قرمزها از تاثیر گذار ترین مهره های این بازی بود. او در این دیدار و مخصوصا در نیمه دوم همه فن حریف ظاهر شد. علاوه بر گلی که به ثمر رساند در بازیسازی نیز حضوری همه جانبه داشت. با این بازی با سرعت زیاد به سمت تیم ملی و بازی در جام ملت ها پیشروی می کند. اینکه چرا در دوران حضور دایی بیشتر بر روی نیمکت جا می گرفت، سوالی است که تاکنون بی جواب مانده است.

امید عالیشاه: نمونه و مثال بارزی از عرش و فرش. تا همین چند هفته پیش متهم به کم کاری و خط گرفتن از علی دایی بود و اکنون تبدیل به قهرمان پرسپولیسی ها شده است. گلزنی با سر آن هم  با آن قد و قامت کوتاه، تایمینگ و جاگیری بسیار دقیقی می خواهد که امید به خوبی از عهده آن بر آمد. نکات تاریک در بازی او درگیری بچگانه با فخرالدینی بود که  دلاوری های بچگانه پیام صادقیان را در اذهان زنده کرد و دیگری در آوردن پیراهن بعد از گلزنی که با اخراج خود فشار بی حدی را در 15 دقیقه نفس گیر بر تیم 10 نفره پرسپولیس وارد کرد. یقینا اگر پرسپولیس در این دقایق گل می خورد، وی تا مدت ها مغضوب کادر فنی و هواداران بود.

حمید علی عسگر: معمولی و کم فروغ. 60 دقیقه بیشتر بازی نکرد. به وضوح از روزهای خوب خود به دور است. شاید با آمدن مهره هایی جدید در نیم فصل دوم، جایگاه خود را بیش از این در خطر ببیند.

مهدی طارمی: جوان بوشهری و خوش اخلاقی که توسط علی دایی به این تیم آمد. حضورش بر روی نیمکت ذخیره ها در اول بازی از ابهامات موجود در این بازی بود. با ورودش به جای علی عسگر ورق را به نفع پرسپولیس بر گرداند و تعویض طلایی حمید درخشان لقب گرفت. برگردان دیدنی اش که با بد شانسی گل نشد و پاس گلش به نوری در ادامه نقطه عطف بازی وی بود. در 30 دقیقه حضورش دوندگی وحشتناکی داشت و موی دماغ مدافعین استقلال بود.

هادی نوروزی: دو عملکرد متفاوت در هر نیمه داشت. در نیمه اول به اقتضای پستش از دروازه دور بود و نتوانست عملکرد قابل توجهی داشته باشد اما در نیمه دوم به پست اصلی خود بازگشت و توانست عملکرد بهتری ارئه دهد. وی در نیمه دوم و با آغاز حملات پرسپولیس ضربات کاشته و کرنر را به زیبایی بر روی دروازه استقلال ارسال کرد. گل دوم سرخپوشان از روی ارسال او بدست آمد. از دیگر نکات قابل توجه بازی هادی نوروزی می توان به دوندگی زیاد او اشاره کرد.