مشكلي به نام مربي دروازه بانها ...

چند سالي است كه دروازه پرسپوليس با معضل دروازه باني رو به رواست و اصولا اين مشكل نه در حد پرسپوليس كه شايد در حد يك نقيصه فوتبال ملي بايد با آن برخورد كرد نسل دروازه بانان بزرگ فوتبال ايران به گونه اي به پايان رسيده و بايد دو باره به فكر ساختن سنگر بانان بود اما چه كساني قرار است كه دروازه بانان را بسازند ؟
شايد در وحله اول نگاهي به دروازه باناني باشد كه سالها سابقه دروازه باني داشته و مي توانند تجربه هاي خود را به نسل بعدي انتقال دهند اما هر دروازه بان قديمي شايستگي اين را دارد كه مربي دروازه بانها باشد ؟آيا بر فرض مثال دروازه باني كه خود دچار مشكلات عديده اي از بعد تكنيكي و فني و روحي بوده و زمان زيادي از عمر بازيگري خود را بر روي نيمكتها گذرانده است قادر خواهد بود كه دروازه بان بزرگي پرورش دهد ؟ جواب به اين سوال كاملا واضح است دروازه باني كه شاگرد يك پيش كسوت نه چندان مطرح دروازه باني باشد به طور حتم كلاس آمادگي بالائي را نخواهد گذراند  و اين تجربه ناموفق  را علي پروين سالها با گماردن وحيد قليچ بعنوان مربي دروازه بانها در تيم پرسپوليس و تيم استيل آذين كرده بود
قصه استفاده از دروازه بانان بازنشسته  نه چندان موفق را علي دائي در تيم ملي هم تكرار كرد و هنگامي كه او  در اقدامي عجيب بهزاد غلامپور را بعنوان مربي دروازه بانها تيم ملي انتخاب كرد بسياري شگفت زده شدند زيرا همگان مي دانستند كه غلامپور نه سابقه گرانبهائي در امر دروازه باني دارد و نه اصولا روزگار خوشي را در امر دروازه باني گذرانده است و همگان شاهد  بودند كه در دوران حضور غلامپور بعنوان دروازه بان در تيم استقلال و تيم ملي او جشنواره از اشتباهات فاحش را به معرض ظهور گذاشته بود و شايد اوج آن مربوط به  مسابقات مقدماتي جام جهاني 1994 آمريكا بود كه غلامپور به گونه اي عرصه را بر تيم ملي تنگ كرده بود كه همگان معتقد بودند كه تيم ملي ايران در آن مسابقات عملا بدون دروازه بان بازي مي كرد دوران حضور غلامپور در تيم استقلال هم نشانه اي از روزهاي بزرگ يك دروازه بان را نداشت استقلال كه روزگاري با دروازه بانان بزرگي چون  كوزه كناني و ناصر حجازي و منصور رشيدي و... سر آمد عرصه اي براي دروازه بانان بزرگ بود با غلامپور روزگار خوبي را تجربه نكرد و سر انجام غلامپور  از عرصه بازيگري رفت و گم شد و  بعد به يك باره تبديل به مربي دروازه بانان تيم ملي شد

حال به نظر مي آيد كه دائي قصد دارد همان تجربه خود در تيم ملي و تجربه علي پروين با وحيد قليچ را تكرار كند صحبت از حضور يحيوي در تيم پرسپوليس بعنوان مربي دروازه بانها است شايد بسياري ايراد بگيرند كه او يك استقلالي است اما درد يحيوي حضور در تيم استقلال و عدم استقبال از او در تيم پرسپوليس نيست زيرا او مي تواند با استناد به دوران حضورش در شاهين خود را شاهيني و به نوعي پرسپوليسي جلوه دهد اما مي پرسيم آيا يحيوي دروازه بان بزرگي بوده است ؟ يحيوي دروازه باني بود كه حتي با حضور بزرگ مرد دروازه باني ايران يعني ناصر حجازي در كنارش بعنوان مربي هيچگاه نتوانست براي فوتبال استقلال كاري كند و اكثر دوران حضورش در استقلال همنشيني با نيمكت ذخيره ها بود او با فيزيك نه چندان مناسبش براي  دروازه باني و تكنيك نازلش هيچگاه نتوانست آن گونه خوب باشد كه بتواند در حوزه انتخابات تيم ملي قرار گيرد  بعد از بازنشستگيش هم خبر بزرگي از او به گوش نمي رسيد حال مي پرسيم او چگونه مي تواند مربي دروازه بانان تيم پرسپوليس در حالي باشد كه مردي چون عابد زاده با آن قدمت  و سابقه هم نتوانست ضعفهاي آنها را پوشش دهد و از حواشي معمار زاده و حقيقي بكاهد و به تكنيك آنها بيافزايد ؟
آيا به فرض آن كه يحيوي مهره حرف گوش كني چون غلامپور در برابر علي دائي است بايد سكان تربيت سنگربانان پرسپوليس را كه روزگاري مرداني چون عزيز اصلي و هادي طاووسي و بهرام مودت و وازگن صفريان و بهروز سلطاني و احمد عابد زاده .. عهده دار آن بوده  را به او سپرد ؟
پرسپوليس چند فصلي است كه گلهاي نا به هنگامي كه از سوي دروازه بانانش  ناشيانه پذيرفته مي شود ,امتياز از دست مي دهد در همين فصل معمار زاده و حقيقي شايد چيزي حدود 7 تا 8 امتياز  مسلم را به جيب حريفان ريخته اند تا سرخهاي تهراني اين گونه عقب بيافتند حال مي پرسيم آيا بار ديگر قرار است به صرف اين كه سر مربي حق دارد دستيارش را انتخاب كند پرسپوليس را جولانگاه كساني مي كنيم كه حتي سابقه اندكي از درخشش را نداشته اند ؟
آيا حرف گوش كني مي تواند كارنامه ضعيف و يا بي كارنامه گي مربي را پوشش دهد؟