مشکل پرسپولیس تاکتیک است یا نیروی انسانی؟

پرسپولیس براحتی صدرنشینی را در حالی از دست داد که میزبان بود. این که عبدالله ویسی بازی فرسایشی در بعد زمان بازی و تدافعی ارائه می کرد نمی تواند توجیهی برای قهرمان دو دوره لیگ گذشته باشد. نفت مسجد سلیمان از بضاعت انسانی اش بهترین بهره برداری را کرد. آیا مشکلات پرسپولیس تنها به محرومیت از نقل و انتقال ربط دارد و یا برانکو در فرماندهی ارتش سرخ از سرداران اشتباهی سود می برد؟ برای پاسخ به این سوال باید نگاهی به حرکات تاکتیکی داشت.

پرسپولیس از ۲-۴-۴ خطی بهره می گیرد که بیشتر به نظر می آید با فاصله ای که نعمتی به نسبت علیپور دارد ۱-۱-۴-۴ است. نقشه این است زوج های ماهینی و رسن از راست و انصاری و عالیشاه از چپ توپها را به محوطه هیجده قدم برسانند. بیشتر این توپها سانتر به روی دروازه می شود. سوال اول این است: علیپور و نعمتی قابلیت سر زدن بالایی دارند؟ پاسخ منفی است
زوجهای کناری پرسپولیس ضعفهای آشکاری دارند.

در سمت راست ماهینی در خصوصیات تهاجمی بسیار ضعیف است و رسن یک بازیکن پا به توپ است که اصولا نباید کارش حرکت های طولی و سانتر کردن و یک و دو ناموفق با ماهینی باشد که در حمله ناموفق است.

در سمت چپ پس از تعویض عالیشاه دیدیم که نعمتی و انصاری موفق تر و روانتر و همکاری بیشتری داشتند و اصولا با برنامه تر بودند.

در خط حمله علیپور تنها و در غیبت منشا نه توپی و نه فضائی به او می رسد. حضور مصلح در خط حمله پرسپولیس در اواخر بازی تاکتیک انتخاب شده برانکو را مثمر ثمر کرد او قد بلند و جنگنده و باهوش تر از علیپور بازی می کند. در میانه میدان وظایف نورالهی و کامیابی نیا تداخل دارد و این مسئله وقتی بیشتر می شود که در هجوم های احساسی تیم سید جلال حسینی هم جلو آمده و به آنها نزدیک می شود.

پرسپولیس در سیستم خطی خود با کمبود بازیکن در پشت محوطه هیجده قدم رو به رو است. به نظر می آید امتحان عالیشاه بجای امیری و رسن بجای احمد زاده و عدم حضور یک هافبک بازی ساز چون رسن در میانه میدان و تکراری بودن علیپور و عدم تعادل در حرکات تهاجمی دو جناح راست و چپ تیم (خصوصا ضعف شدید جناح راست) و عدم اعتماد به جوانان روی نیمکت و شاید نیمکت نشینی مصلح و منشا و استفاده مکرر از علیپور... نشان از مشکلات تاکتیکی تیم و بی گمان کمبود نیروی انسانی پرسپولیس دارد.

باید ببینیم برانکو در ادامه اعتقادی به تغییرات دارد و یا این که بدشانسی در نزدن گل اول که خود این مسئله سوال تاکتیکی بزرگی است را مطرح می کند. به انتظار می نشینیم.