مصائب پرسپولیس

گفته اند که کریمی " ام المفاسد " و یا " ام المصائب " است.
از علی کریمی نمی خواهم اسطوره ای بی اشتباه بسازم. اما کریمی یکی از با استعداد ترین و بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران به طور حتم باید یاد کرد. بازیکنی که اگر قدر خود را می دانست شاید امروز کریمیی داشتیم. اما روی سخن من با کسانی است که با کریمی و مهدوی کیا این گونه برخورد می کنند.

هنوز دردهای مهدی مهدوی کیا را از یاد نمی بریم. مردی که قربانی غرور و خود کم بینی ها در پرسپولیس شد و نتوانست وداعی بزرگی در فوتبالی که آن همه برایش زحمت کشیده بود به طور قطع داشته باشد. مردی که یک سرمربی کوچک اندیش خواست که او را تحقیر کند تا به قول خودش قهرمانی بزرگی را تجربه کند اما حقارت نتوانست پیامی جز حقارت داشته باشد و همه حقیر شدند و رفتند اما به عنوان یکی از بندگان خوب خداوند نام گرفتند.
اما امروز کریمی را به نام "ام المفاسد " می شناسند. می پرسیم اگر او مادر همه فساد ها بوده است این فسادها در کجا انجام شده است؟ آیا نمی توان گفت که همه فساد ها در لانه ای به نامن باشگاه پرسپولیس بوده و لابد اسم آن را هم باید لانه فساد گذاشت و می پرسیم اگر پرسپولیس لانه فساد باشد کسی که این باشگاه را اداره می کند چه نامی می گیرد؟ یعنی لقبی بالاتر از ام الفساد چه می تواند باشد که بی تردید لقب اداره کننده باشگاه پرسپولیس خواهد بود.

حالا اگر او را بگوئیم ام المصائب به مصائب پرسپولیس چگونه باید بنگریم ؟
مصائب پرسپولیس چیست ؟
آیا غیر از این است که این تیم آنقدر حقیر شده است که امثال شیرینی برای این تیم ادعای دلسوزی دارند؟ آیا خود این مسئله مصیبت نیست؟

مدیرعامل این باشگاه چند بار با این بازیکنان بدرستی صحبت کرده است؟ مگر همین دائی از سوی این جناب مدیر عامل قرار نگرفت ؟

این تیم را به چه دلیل به مدیری می دهند که خودش هم نمی داند تا به کی بر سر این تیم قرار دارد و کارنامه ای صد در صد ناموفق داشته است؟

آیا مصائب پرسپولیس این نمی تواند باشد که سال پیس مدیر عامل این باشگاه با پرداخت پولهای کلان بازیکن خرید و حالا خودش در تورمی که خودش ایجاد کرده گرفتار شده است؟

آیامصائب پرسپولیس این نیست که علی دائی در اولین قدم مشغول پاک سازی بجای سالم سازی فضای پر تنش و غیر دوستانه تیم می شود؟

این تیم کی فرهنگی می شود و قرار است اندکی رنک و بوی ورزش و ورزشکاری و خوی انسانی را به خود بگیرد و بخل و حصادت و عوام فریبی در این تیم رنگ خود را ببازند؟

آیا مصائب این تیم این نیست که امثال برادر دائی بعنوان مربی باشگاه پرسپولیس انتخاب می شوند؟

آیا مصیبت پرسپولیس این حرفهای زده شده تکذیب شده و زشت نیست؟ براستی این پرسپولیس با این مدیران چه نام دارد؟ چه کسی می تواند لقبهای بهتری به این آقایان بدهد که بهتر از القاب امثال کریمی باشد؟

چرا این باشگاه اینقدر غریبه است ؟
چرا پیشکسوت و اسطوره ها اینقدر بی قدر و منزلت هستند ؟
براستی در این تیم با این آقایان و با این همه غریبگی با فرهنگ و ادب و رفاقت و دوستی و مهربانی و مفهوم تیم و ورزش به کجا می توان رسید؟

ام الفساد های پرسپولیس خیلی بزرگتر از مقامهای بازیکنان هستند و مصیبتهای پرسپولیس هم چنین است. مصیبت پرسپولیس و در راس آنها این نحوه مدیریت ها است و این گونه زشتی هائی که گوئی قرار است هر روز بیش از پیش شده و هیچگاه به انتها نرسد.