معامله 220 میلیونی با مصطفوی:نه نگو ، برو!

معامله 220 میلیونی با مصطفوی:نه نگو ، برو!
در این فوتبال تا دلتان بخواهد آدم هایی وجود دارند که هر گاه در پست و مقامی قرار گرفته اند خسارت های جبران ناپذیری به فوتبال وارد کرده اند. آدم هایی که بارها نشان داده اند توان مدیریت ندارند اما در قحط الرجال فوتبال باز هم قرعه به نام آنها افتاده. 220 میلیون برای خارج شدن این افراد از گردونه آنهایی که باز هم می توانند مسند مدیریت را تصاحب کنند پول زیادی نیست

بالاخره بعد از کش و قوس فراوان و بعد از این که فدراسیون فوتبال و علی کفاشیان در دادگاه های بین المللی دستشان به جایی نرسید تا 220میلیون ناقابل را که داریوش خان مصطفوی گرفته بود بازپس گیرند قاضی شریفی مثل همیشه دست به کار شد و از آن حکم های منحصر به فردش صادر کرد تا با این حکم دل فدراسیونی ها به خاطر پولی که از حسابشان رفته کمتر بسوزد. حکم ممنوع الفعالیت شدن مصطفوی از دو جنبه قابل بررسی است.
1_ از قدیم گفته اند که مجازات را باید متناسب با جرم صادر کرد تا عدالت رعایت شود. اگر فدراسیون نتوانسته 220 میلیون تومانش را پس بگیرد باید به دنبال راه حلی می گشت و جریمه ای برای مصطفوی در نظر می گرفت که حداقل تا حدی این خسارت وارده را جبران کند. به نظر شما ممنوع الفعالیت شدن دائمی رییس سابق فدراسیون فوتبال تا چه حد با 220 میلیون برابری می کند؟ تنها کمی زمان لازم است تا تمام خاطرات فوتبالی مان با محوریت داریوش مصطفوی بررسی کنیم تا به پاسخ این سوال دست پیدا کنیم. اگر خدمات او در فدراسیون فوتبال به دلیل گذر زمان کمی رنگ باخته اما مطمئنا هواداران پرسپولیس نمی توانند آن سال کذایی را که مصطفوی برایشان رقم زد را فراموش کنند.
سالی که با همکاری مشترک مصطفوی و عباس انصاری فرد به فاجعه تبدیل شد و تبعات آن همچنان ادامه دارد. او بارها با این ترفند که با لابی هایش می تواند گره ای از کار فوتبال باز کند بر مسند ریاست نشست و بعد از این که همه متوجه شدند که دیگر لابی های او هم کارساز نیست با استفاده از بند بله قربان گویی تلاش کرد تا جایی برای خود دست و پا کند که آخرین نمونه اش همین مدیرعاملی سرخپوشان بود. سوال ما این است که اگر قاضی شریفی در برابر 220 میلیون پول زبان بسته چنین حکمی را صادر نمی کردند آیا باز هم امکان بازگشت مصطفوی به این فوتبال وجود داشت یا این جریمه بیشتر حکم روغن ریخته را نذر امامزاده کردن داشت. اگر مصطفوی را دیگر در این فوتبال نبینیم باید آن را به حساب اقتدار فدراسیون و ضمانت اجرایی احکامش بگذاریم؟
2- بیاییم کمی به نیمه پر لیوان نگاه کنیم و به قول فوتبالی ها این قدر از اوضاع فوتبال سیاه نمایی نکنیم و کمی هم خوش بین باشیم تا شاید بتوانیم در برابر تمام اتفاقاتی که می افتد مانند کفاشیان لبخند به لب داشته باشیم. در این فوتبال تا دلتان بخواهد آدم هایی وجود دارند که هر گاه در پست و مقامی قرار گرفته اند خسارت های جبران ناپذیری به فوتبال وارد کرده اند. آدم هایی که بارها نشان داده اند توان مدیریت ندارند اما در قحط الرجال فوتبال باز هم قرعه به نام آنها افتاده. 220 میلیون برای خارج شدن این افراد از گردونه آنهایی که باز هم می توانند مسند مدیریت را تصاحب کنند پول زیادی نیست.
اگر حساب کنیم که این پول از حساب بیت المال رفته است شاید خیلی از هواداران استقلال و پرسپولیس و تیم ملی راضی هستند که سهمی از جیبشان رفته اما دیگر شاهد فاجعه هایی که حضور دوباره مصطفوی می توانست آنها را رقم بزند نیستند. بگذارید سوالمان را یک بار دیگر مطرح کنیم.

آیا اگر مصطفوی ممنوع الفعالیت نمی شد مگر امکان داشت که یک بار دیگر در دهه هشتم زندگی اش به فوتبال بازگردد؟ اگر جواب این سوال را می خواهید بهتر است سری به تمرینات استیل آذین بزنید. در آنجا علی کریمی و مهدوی کیا را به عنوان ستاره می بینید و علی پروین را که لخت شده و به قول خودش در حال شلاق زدن بازیکنان است تا تیم را از بحران خارج کند. اگر این صحنه ها را دیدید فکر نکنید که سوار ماشین زمان شده و به دهه 60 برگشته اید. نه آقا جان دهه هشتاد است اما قحط الرجال است، قحط الرجال.
------------------------
نويسنده: نیلوفر کنگرانی