معدنچی: حرف های زیادی برای عده ای که نگذاشتند به پرسپولیس برگردم دارم / دنیزلی یک روانشناس قهار است

مهرزاد معدنچی درباره وضعیت کنونی خود اظهار داشت: «خوشبختانه اوضاعم روبه بهبود است و کم کم در حال شروع تمرینات قدرتی هستم. اگر به همین منوال پیش بروم می توانم تا 20 روز یا نهایتا یک ماه دیگر پابه توپ شوم.»

او در مورد قراداد خود و اینکه به چه تیمی خواهد رفت افزود: «هم اکنون که با تیم اماراتی خود قرارداد دارم، ولی احتمالا تا 5 بهمن که پایان مهلت قانونی نقل و انتقالات اماراتی هاست حتما یک سفر به دوبی خواهم داشت تا معلوم شود که در تیمم ماندگار هستم یا نه.»

معدنچی در رابطه با پیوستن مصطفی دنیزلی به پرسپولیس اضافه کرد: «نه از نظر من، بلکه از نظر هرکسی که با این فرد کار کرده، او یک مربی واقعا بزرگ و در واقع یک روانشناس به تمام معناست. پرسپولیس یک بیمار روحی است و باید به سردار رویانیان تبریک گفت که پزشک مخصوص آن را پیدا کرد. در طول فصلی که با دنیزلی کار کردم به نظرم او یک مربی سخت گیر و جدی در کارش بود، ولی اصلا فوتبال را برای بازیکنان تیمش سخت نمی کرد. مثلا شب دربی که بازی را بردیم تا لحظه خواب همه بگو بخند داشتیم و روز بازی هم توانستیم به راحتی استقلال را ببریم.»

وی درباره پیوستن مهدوی کیا به تیم سابقش گفت: «او یک بازیکن بزرگ است که در ابتدای فصل نیز مثل من دوست داشت به پرسپولیس بیاید، اما موفق نشد. تجربه او به طور قطع کمک شایانی به تیم خواهد کرد.»

بازیکن سابق سرخپوشان در پاسخ به این سوال که آیا هنوز به پرسپولیس فکر می کند و دوست دارد که مسئولین این تیم، یک جای خالی برای او باقی بگذارند نیز ابراز داشت: «چرا نباید به پرسپولیس فکر کنم؟ مگر من چند سالم است؟ در این دو سالی که از استیل آذین رفته بودم دوست داشتم به پرسپولیس برگردم، اما یک عده که دوست نداشتند این امر میسر شود با سنگ اندازی های خود مانع من شده و باعث رفتنم به امارات شدند. اگر روزی به پرسپولیس برگردم حرف های زیادی برای این افراد خواهم داشت.»

مهرزاد معدنچی درباره این پرسش که آیا تماسی از جانب تیم پرسپولیس با او گرفته شد یا نه، نیز اظهار داشت: «کسی با من تماسی نگرفت، اما خوشبختانه این شانس برای بازیکنان خارج از کشور وجود دارد که علیرغم اتمام فصل نقل و انتقالات ، در صورتی که لیست یک باشگاه پرنباشد به آن تیم بپیوندند.»
معدنچی به عنوان پیام خود به هواداران پرسپولیس گفت: «پیام من برای آن ها این است که ای کاش این 2 سال را از آن ها دور نمی ماندم. البته خدا را شکر هنوز دوستانی دارم که مرا می شناسند و من می توانم روی کمک آن ها حساب باز کنم. به هرحال خدا را چه دیدید. شاید من هم برگشتم.»