منتظرت می‌مانیم

بسیار تلخ، ناراحت‌کننده و غم‌انگیز؛ این چکیده حس و حال مخاطبان در مورد مصدومیت شدید و جراحی وحید امیری است. البته که آسیب‌دیدگی برای همه بازیکنان فوتبال جهان به وجود می‌آید، اما مساله امیری تا حدی بوی سهل‌انگاری هم می‌دهد. او در بازی تیم ملی کشورمان برابر کره‌جنوبی مصدوم شد و پس از آن تصمیم گرفتند که بدون عمل جراحی، با فیزیوتراپی و آب‌درمانی او را احیا کنند. در نتیجه او در این مدت از حضور در مسابقات پرسپولیس هم محروم بود تا اینکه در دیدار با ذوب‌آهن به فهرست ۱۸ نفره برگشت. او روی نیمکت نشسته بود که سعید آقایی مصدوم شد و کادرفنی قرمزها در تصمیمی که کاش گرفته نمی‌شد، امیری را به جای آقایی به میدان فرستاد. وحید هم که در تمام طول بازی ترس و اکراه در حرکاتش پیدا بود، با یک برخورد دیگر نقش زمین شد. او را با برانکارد به آمبولانس رساندند و به بیمارستان بردند. بعد هم خبر رسید دیسک امیری بیرون زده و باید جراحی شود؛ عملی که بالاخره دیروز انجام شد و پسر رعنای فوتبال ایران را چند ماهی خانه‌نشین کرد.

امیری ابتدای فصل گذشته قراردادش را به مدت سه سال با پرسپولیس تمدید کرد، در نتیجه تکلیف تیم باشگاهی او برای فصل آینده مشخص است. با این حال پزشکان می‌گویند وحید برای بازگشت به میادین حداقل نیاز به سه تا چهار ماه زمان دارد. این یعنی او در خوش‌بینانه‌ترین حالت ممکن بخشی از مسابقات نیم‌فصل اول لیگ بیست‌ودوم را از دست خواهد داد. این خبر بسیار بدی برای پرسپولیس است، اما نگرانی بزرگ‌تر همه ما به جام‌جهانی مربوط می‌شود؛ مسابقاتی که حدود شش ماه دیگر آغاز خواهد شد و حالا تکلیف حضور یکی از کلیدی‌ترین بازیکنان تیم ملی در این بازی‌ها روشن نیست. امیری غیر از اینکه شخصیت نجیب و محترمی دارد، از نظر فنی هم به معنای واقعی کلمه «عصای دست» تیم ملی است. بدون اغراق او در راهیابی تیم ملی به جام‌جهانی بسیار موثر بود و با درخشش خود، تیم ملی را از مهلکه حذف زودهنگام به رستگاری صعود مقتدرانه رساند. اعتماد به وحید امیری، در این سال‌ها وجه مشترک همه مربیان پرسپولیس و تیم ملی بوده است؛ از برانکو و کالدرون و یحیی گل‌محمدی تا کی‌روش و اسکوچیچ. همه آنها به وحید تکیه داشته‌اند و این بازیکن هم معمولا جواب اعتمادها را می‌داد. حالا اما همه بیمناکیم که تیم ملی بدون وحیدش به قطر برود.

کاش کمی بیشتر حواس‌مان به سرمایه‌های‌مان باشد. طبق معمول داستان را آن‌قدر پیچانده‌اند که کسی درست نمی‌تواند متوجه شود مسوول اصلی تشدید مصدومیت امیری کیست. شاید پزشکان بعد از آسیب‌دیدگی اولیه او تصمیم اشتباهی گرفته‌اند و شاید هم کادرفنی پرسپولیس در استفاده از این بازیکن شتاب کرده است. یحیی قبلا یک بار هم این کار را در مورد امید عالیشاه انجام داد و این بازیکن ضربه خورد.‌ ای کاش در اصفهان امیری ناآماده روی نیمکت نمی‌نشست و بعد از مصدومیت سعید آقایی، همان علی شجاعی به میدان می‌رفت؛ بازیکن جوانی که اتفاقا از زمان حضور در زمین خیلی هم خوب و باانگیزه نشان داد. به هر حال اما اتفاقی است که رخ داده و حالا امیدواریم امیری در بهترین فرم ممکن به جام‌جهانی برسد. در قطر به تلاش، تعهد و توانایی‌های این بازیکن نیاز مبرم داریم.