منطق كجاست؟

چهره هاي پس از بازي پرسپوليس و داماش تكراري است باز همان آدمهاي قبلي كه با قانونهاي عجيب و غريب خود مردمان روزگار را به جنون كشانده اند حضور دارند و نداي " روز تلخ فوتبال " را سر مي دهند

روز تلخ فوتبال در 20 روز پس از نوروزي كه همه حكايت آغاز و از ياد بردن كينه را در جلوي سفره هاي هفت سين سر داديم رقم خورد و اين براي اولين بار در دومين سال از دهه 90 نبود هفته پيش تماشاگر آبي فرياد اعتراض به سرمربي و دروازه بان مي زند و اين هفته داور نشانه گيري مي شود و او را هدف همه فحاشي ها خود مي كنيم
براستي چه فكر مي كنيم ؟

داور هزاران تقصير دارد. او دانش كافي ندارد و اندام موثر ندارد آمادگي بدنش در حد يك بازي محلي نيست. شخصيت بزرگ ندارد كمكش هم ساده ترين آفسايدها را نمي بيند و رئيس او هم تنها كلامش " نه " و دفاع مغرضانه است اما از تماشاچي مي پرسيم آيا اين داور مستحق فحاشي به خانواده اش است؟

براستي چه فكر مي كنيم ؟ اين فرهنگ از كجا مي آيد كه در هنگام اشتباه داوري بلافاصله خانواده او را مورد حمله قرار مي دهيم ؟ كدامين از تماشاچيان حاضر در ورزشگاه حاضرند بخاطر تيم پرسپوليس خانواده خود را گرو بگذارند ؟ آيا كسي حاضر است كه پرسپوليس ببرد ولي به خانواده او توهين شود ؟ مي دانم سكوت است و هيچ داوطلب "آري " گفتن به اين سوال وجود ندارد

داور چه بايد بكند ؟ او اشتباه كرده است اما بيائيم با خود خلوت كنيم و بپرسيم وقتي تيمي از بعد نيروي انساني آنقدر ضعيف است كه نمي تواند ريكاوري و تمرين كافي كند تا هم در جبهه داخلي و هم آسيائي موفق باشد به داور ربط دارد ؟ پرسپوليس كه چون بارسلونا نيست كه ميلان را با 3 گل شكست دهد و بعد در فاصله سه روز 4 گل به حريف داخلي اش بزند. امروز رئال مادريد فاصله 10 امتياز اش در لاليگا با بارسا به 4 رسيده است. رئال مادريدي كه بازيكن دارد و قانون ها من در آوردي كه باعث مي شود پولادي و شيث و آبويچ در آُسيا بازي كنند و در داخل بازي نكنند هم ندارد. رئال مادريدي كه رئيسش يعني پرز آنقدر مثل امثال كاشاني نبودند كه گلري چون ميثاق معمارزاده را به تيم آورند كه هم يك سهميه از ليگ را بسوزاند و هم اين چنين تيم را دچار فشار كند كه جرات حمله نداشته باشد. در بازي ديروز هر وقت پرسپوليس جلو كشيد حفره اي به بزرگي پشت محوطه هيجده قدم داماش تا پشت محوطه هيجده قدم پرسپوليس دهان باز كرد زيرا تيم دچار مشكل داشت

به قول دنيزلي هرچقدر سعي كرد نتوانست بازيكنانش را در شرايط مسابقه قرار دهد چون بازيكن ايراني آنقدر جو زده و چون جامعه شناسي اش است كه تا مي برد مدتها خيال بافي مي كند آخر اين فرهنگ ما است كه سالها حكايت دائي جان ناپلئوني داريم و همواره در گذشته اي زندگي مي كنيم كه براي امروز تنها حرف بي معني است

اما امروز مي خواهيم از رئيس سازمان ليگ بپرسيم آيا شما خودتان را مقصر نمي دانيد كه بازيهائي چنين فشرده بر گزار مي كنيد و نمي گذاريد جوي كه در بازي در برابر الشباب ايجاد شد دوباره تشكيل شود ؟

از آقاي عسگري مي پرسيم آيا در برپائي چنين روز سياهي براي فوتبال شريك نيستيد ؟ آخر تا به كي داوري با اين قد و هيكل و وزن بايد سوگولي تيم شما باشد كه چنين افتضاحاتي بار آورد؟

از تماشاچي مي خواهيم اندكي به خود آيند و باور كنند كه تيمشان بد بسته شده و نيروي كافي ندارد كه در ليگ جايگاه بالا داشته باشد پس چرا مي خواهيد حتي با فحاشي به خانواده يك انسان و يك هم وطن و يك همسر و يك پدر و يك برادر مثلا سهميه آُسيائي بدست آوريد ؟ تا به كي مي خواهيم اين سان بي منطق باشيم ؟