من می‌توانم!

اینکه می‌گویند ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به‌دست هم دادند تا فلان اتفاق بیفتد، قشنگ در مورد حضور وحید هاشمیان روی نیمکت پرسپولیس صدق می‌کند. بدون اتفاقات یک‌ماه گذشته، الان اردوی سرخپوشان در ترکیه به پایان رسیده بود و بازیکنان در تهران زیرنظر اسماعیل کارتال روند آماده‌سازی‌شان را ادامه می‌دادند. با این همه، حوادثی رخ داد که پرسپولیس را به این نقطه رساند و بختی جادویی برای آغاز جدی سرمربیگری در اختیار هاشمیان گذاشت، آن هم در یکی از مهم‌ترین تیم‌های ایران و آسیا. آیا او آماده درخشش در این نقش و بهره‌برداری حداکثری از این موقعیت است؟ گذر زمان نتیجه را روشن خواهد کرد، اما فعلا نشانه‌های نسبتا خوبی به چشم می‌خورد.

اعتماد به نفس
شاید از دید خیلی‌ها، نخستین چالش هاشمیان در پرسپولیس کمبود اعتماد به نفس تلقی می‌شد. به هر حال او کار جدی سرمربیگری نکرده و حالا صاف و مستقیم روی نیمکت پرسپولیس نشسته. با این حال به‌نظر می‌رسد از نگاه خود وحید هیچ مشکلی نیست و او خیلی زود و با اعتماد به نفس فراوان در جلد میدان‌دار و مرد همه‌کاره تیم فرو رفته است. اخبار و تصاویر ارسالی از اردوی ترکیه نشان می‌دهد هاشمیان بسیار جدی و پرکار است و خودش را به مجموعه تحمیل کرده.حتی در نخستین مصاحبه وحید بعد از پذیرفتن هدایت پرسپولیس هم رگه‌هایی از این روحیه مشهود بود؛ جایی که او مسئولیتش را پذیرفت: «می‌دانم که هواداران قهرمانی می‌خواهند و ما هم برای قهرمانی آمده‌ایم.»
فارغ از اینکه در عمل چه اتفاقی رخ بدهد، این توقع هاشمیان از خودش و تیمش که بدون لکنت هم ادا می‌شود، نشان از خودباوری او دارد. می‌شود مثلا مقایسه کرد با اسماعیل کارتال که از میانه‌های فصل گذشته به پرسپولیس اضافه شد و دائما و به دفعات گفت برنامه اصلی‌اش برای سال بعد است، آن هم درحالی‌که تیم در بدو ورود مربی ترکیه‌ای، خیلی جدی در کورس قهرمانی قرار داشت.

سختگیری در انتخاب بازیکن
دیگر نشانه تسلط روحی و شخصیتی هاشمیان بر شرایط هم سختگیری او در انتخاب بازیکنان است. اگر مربی احساس کند در قواره تیم نیست، در ورود و خروج بازیکنان هم سخت نمی‌گیرد و اختیار عمل را به مدیران باشگاه می‌دهد، اما امروز می‌بینیم که هاشمیان در این زمینه‌ها دقیق عمل کرده. روشن است که بخش زیادی از نفرات فعلی با نظر هاشمیان جذب نشده‌اند، اما از زمانی که او آمده، روند یارگیری متوقف شده و خودش هم در این مورد می‌گوید: «قرار نیست فقط برای پر کردن لیست بازیکن بگیریم. مخصوصا بازیکن خارجی باید به تیم کمک کند و دنبال چنین نفراتی هستیم.» یک نشانه دیگر هم اینکه باشگاه پیش از حضور هاشمیان، با آلومینیوم اراک برای انتقال قرضی سهیل صحرایی به توافق رسیده بود، اما هاشمیان خواست این بازیکن جوان به اردوی ترکیه بیاید، آنجا او را پسندید و گویا داستان آن انتقال منتفی است.

آغاز یک دوران
وحید هاشمیان یک پیشکسوت تحصیلکرده و محترم است که واقعا شاید (شاید) استانداردهای مربیگری موفق را هم داشته باشد، اما ذات او هرگز اینطور نبوده که خودش را به جایی پیشنهاد کند یا با لابی و سر و صدا تیم بگیرد. همین مسئله هم باعث شده وحید از نظرها پنهان باشد، اما حالا که توفیق اجباری سراغش آمده و کارش را در چنین منصب مهمی شروع کرده، مخصوصا که خودش هم اینقدر انگیزه دارد، چه بسا این آغاز یک دوران برای یک سرمربی جوان، مستعد و نوگرا باشد. باید صبر کنیم و ببینیم.