ناآمادگی بدنی یا پست اشتباهی؟

محمد نوری و فرناندو گابریل دو هافبک بازیساز و پاسور پرسپولیس بنا به دلایل مختلف از جمع سرخ ها جدا شدند تا دو هافبک تکنیکی و جوان جای آنها را بگیرند. در نگاه اول شاید رفتن کاپیتان پرسپولیس به علاوه هافبک خلاق برزیلی می توانست از میزان تجربه و کارآیی خط میانی سرخ ها به شکل قابل توجهی کم کند اما از سوی دیگر حضور دو جوان شایسته نگاه امیدوارکننده ای را به آنها معطوف می کرد تا از میزان نگرانی ها کاسته شود.نوری و گابریل رفتند تا مسلمان و احمدزاده بیایند اما همزمان با این جابه جایی برانکو ایوانکوویچ به قصد تغییر در شیوه بازی تیمش سیستم چند ساله سرخ ها را تغییر داد و از 1-3-2-4 به 2-4-4 روی آورد. با این رنسانس بزرگ که آثار مخربش را در 5 هفته ابتدایی لیگ و همین بازی حذفی دیدیم احمدزاده و مسلمان که باید مقابل دو هافبک دفاعی در راس مثلث میانی قرار می گرفتند و پشت مهاجم نوک بازی می کردند تبدیل شدند به هافبک های کناری با شرح وظایف و نوع بازی کاملا متفاوت.

مسلمان و احمدزاده در پست جدید باید هم به هافبک کنار دست خود در میانه میدان کمک می کردند هم به مدافع پشت سر خود، هم اینکه در طراحی حملات از جناحین حضوری فعال داشتند. از بین این دو هافبک جوان که خصوصیات فوتبال شان تا حدودی به یکدیگر شبیه است فرشاد احمدزاده به خاطر به موقع اضافه شدن به تیم و حضور در تمرینات و اردوی خارجی از همان هفته اول در ترکیب اصلی به میدان رفت و تا همین بازی حذفی نیز جزو ارنج اصلی بوده است اما مسلمان شرایط متفاوتی داشت. مسلمان که در نیم فصل دوم لیگ چهاردهم در فولاد شرایط خوبی نداشت و نتوانست موقعیت خوبی در این تیم پیدا کند خیلی دیر پرسپولیسی شد و با وجود اینکه در 5 دقیقه پایانی بازی هفته اول مقابل پدیده به میدان رفت نشان داد کاملا ناآماده بوده و برای حضور در ترکیب کار زیادی دارد. در تمام این هفته هایی که مسلمان به نیمکت چسبیده بود و اصلا به میدان نمی رفت بسیاری از هواداران و خبرنگاران این پرسش را پیش روی برانکو قرار می دادند که مسلمان کجاست و چرا بازی نمی کند و البته پاسخ پروفسور همواره مشترک بود: «مسلمان را جای چه کسی بازی دهم؟... او ناآماده است چون دیر به تیم اضافه شده و زمان می برد تا شرایط ایده آل را پیدا کند و...»

گذشت و گذشت تا رسیدیم به بازی جام حذفی مقابل پیکان. در این بازی برانکو باز هم از فرشاد احمدزاده در پست هافبک چپ استفاده کرد که به تناوب جایش را با هادی نوروزی در جناح مخالف عوض می کرد.

احمدزاده که در بازی های لیگ در این پست نمایش های پرنوسانی ارائه داده و به سبب ناآشنایی با شرح وظایفش در این پست قادر به کمک به مدافع پشت سرش نبود و در فاز دفاع لنگ می زد، مقابل پیکان ضعیف ترین نمایش خود  را ارائه داد و آنقدر بد بود که به نظر می رسید تعویض اول برانکو بیرون رفتن احمدزاده و به بازی فرستادن یکی مثل کمندانی یا خود مسلمان باشد اما این اتفاق 10 دقیقه دیرتر رخ داد و فرشاد دقیقه 74 از بازی بیرون رفت. احمدزاده در حالی این نمایش ناامیدکننده را ارائه داد که فصل قبل در تراکتورسازی یکی از بهترین های تیمش بود و حتی به تیم ملی هم رسید اما در بازگشت به پرسپولیس به خاطر تغییر پست و نمایش های پرنوسان شانس دعوت به تیم ملی را هم از دست داد.

هر چند در خصوص احمدزاده گزینه مشکلات جسمانی و ناآمادگی بدنی چندان نمی تواند قانع کننده باشد و توجیهی برای افت او به حساب بیاید، در خصوص مسلمان می توان این گزینه را هم به تغییر پست و استفاده از این بازیکن در جای اشتباهی اضافه کرد.

مسلمان دیر به تمرینات پرسپولیس اضافه شد و اردوی ترکیه را هم از دست داد و از همان بازی پدیده نشان داد با کمندانی، علیپور، نوروزی و همین فرشاد احمدزاده به لحاظ آمادگی جسمانی فاصله زیادی دارد. مسلمان در همین مصاف با پیکان بالاخره برای دومین بار برای پرسپولیس بازی کرد و 30 دقیقه فرصت عرض اندام داشت اما در همان زمان نه چندان کوتاه نشان داد برای بازی ندادن به او باید حق را به برانکو داد. مسلمان که در موقعیت جلو کشیدن بی محابای پیکان و باز شدن فضا برای ضدحمله می توانست به راحتی خودی نشان دهد و قابلیت هایش را بروز دهد خیلی کند و سنگین حرکت می کرد، شاداب نبود، پاس های اشتباه می داد و در زمان لو دادن توپ به سرعت به عقب برنمی گشت تا ثابت کند از روزهای آمادگی در همین پرسپولیس و قبل از آن در ذوب آهن فاصله زیادی دارد. هافبک 25 ساله سرخ ها که در بدو ورود به تمرینات پرسپولیس به خاطر تورم و سرخی چشم هایش با حاشیه های عجیبی روبه رو شد و همین چند روز پیش شایعه ناراحتی اش از نیمکت نشینی و تصمیمش برای ترک پرسپولیس به گوش رسید در 30 دقیقه پایانی بازی با ذوب آهن نشان داد برای حضور در ترکیب پرسپولیس حتی به عنوان گزینه آلترناتیو کار دارد و فعلا باید دنبال اتقای میزان آمادگی جسمانی و هماهنگی خود با دیگر هم تیمی هایش باشد. مسلمان در همان صحنه عجیب وقت های تلف شده و رویارویی با دروازه بان پیکان در میانه میدان نشان داد چقدر ناآماده است و در حالی که می توانست پایه گذار یا زننده گل دوم تیمش باشد به راحتی موقعیت را از دست داد تا اندک هواداران حاضر در ورزشگاه هم به او معترض شوند. شماره 77 سرخ ها آنقدر بد بازی کرد که منتقدان برانکو و آنهایی که بابت بازی نکردن مسلمان به او می تاختند با دیدن همین نمایش 30 دقیقه ای ساکت شدند و احتمالا برخی از همان ها بودند که در ورزشگاه به خود مسلمان هم اعتراض کردند.

آنچه مسلم است اینکه نمایش مسلمان مقابل پیکان ضعیف بود و در همان ورزشگاه انتقادهایی را برانگیخت. جالب اینکه خود مسلمان هم بعد از بازی به کیفیت پایین بازی اش اعتراف کرد و حتی از هواداران پرسپولیس عذر خواست. با این حال شاید خود مسلمان را به خاطر ایجاد حاشیه های احتمالی، کم کاری در تمرین و ناآمادگی بدنی نتوان در این نمایش ضعیف مقصر دانست و حتما بخشی از این قضیه به برانکو ایوانکوویچ مربوط می شود که از مسلمان در جای اشتباهی استفاده می کند.

واقعیت این است که مسلمان هم باید مثل فرشاد احمدزاده مهاجم سایه و هافبک بازیساز مقابل دو هافبک دفاعی باشد و به هیچ وجه در هافبک چپ و راست کارآیی ندارد. محسن مسلمان هیچ وقت بازیکن دونده ای نبوده و در فاز دفاع چیزی برای ارائه ندارد پس با توجه به شرح وظایف هافبک های کناری در سیستم 2-4-4 نمی تواند کارآیی لازم را داشته باشد. مسلمان مثل نوری یا همان فرناندو گابریل با خلاقیتش می تواند نقش گلساز یا گلزن را در راس مثلث میانه میدان تیمش ایفا کند و اگر از او بخواهیم فضای پشت سر مدافع پشت خود را پوشش دهد یا به هافبک های میانی کمک کند و در زمان دفاع به سرعت به عقب برگردد راه را به اشتباه رفته ایم. با این حساب شاید اگر مسلمان از همان روز اول در تمرینات شرکت می کرد، حاشیه نداشت و به لحاظ بدنی در شرایط خوبی به سر می برد نمایشی در حد و اندازه های فرشاد احمدزاده طی 6 بازی گذشته ارائه می داد و حتی با خودش فاصله زیادی داشت.

به هر حال آنچه بازی پیکان نشان مان داد این بود که دو هافبک خلاق، تکنیکی، جوان و کاربلد پرسپولیس به دلایل مختلف دچار افت شده و بسیار پرنوسان بازی می کنند و این می تواند مایه نگرانی برای برانکو و هواداران این تیم باشد. البته این نگرانی در خصوص محسن مسلمان بیشتر است و با نمایش عصر شنبه اش بیشتر به چشم آمد اما شک نکنید برانکو با تغییر سیستم و جابه جایی هم می تواند به تیمش خدمت بزرگی کند هم اینکه هر دو بازیکن فوق را به شرایط مطلوب گذشته شاننزدیک کند.