نغمه شادی در آزادی؟

رسیدیم به آخرین بازی پرسپولیس در مرحله گروهی لیگ نخبگان آسیا مقابل النصر عربستان. سرخپوشان که پیش از این فرصت‌های زیادی را برای کسب امتیاز و صعود به مرحله بعد از دست داده‌اند، حالا چاره‌ای ندارند جز اینکه بازی امشب را ببرند و بالا بروند؛ هرچند آنها درصورت مساوی یا حتی باخت هم در شرایطی بخت صعود خواهند داشت. البته که حریف پرسپولیس بسیار قدرتمند است، اما آنها شانس آورده‌اند که صعود النصر به دور بعد قطعی شده و در نتیجه تیم عربستانی با انگیزه‌ای کمتر و بدون بعضی ستاره‌هایش، مخصوصا کریس رونالدو به ایران سفر می‌کند. مسابقه امروز را می‌شود از ابعاد مختلف بررسی کرد، اما اجازه بدهید در این مطلب سراغ وضعیت 3چهره خاص سرخپوشان برویم؛ کسانی که عملکردشان می‌تواند در این مسابقه بسیار سرنوشت‌ساز باشد.

گوندوز؛ در پی آبرو
خیلی از بازیکنان پرسپولیس در این فصل عجیب، فراز و فرودهای فراوانی را تجربه کرد‌ه‌اند و جایگاه‌شان بین هواداران مدام پایین و بالا شد. از آن جمله می‌شود به الکسیس گوندوز اشاره کرد. دروازه‌بان الجزایری پرسپولیس به سرعت بین هواداران به اوج محبوبیت رسید. او جانشین علیرضا بیرانوندی شده بود که به بدترین شکل ممکن از تیم رفت. بنابراین نفر جانشین بیرو، به‌خودی خود پتانسیل محبوبیت فوری داشت. در این میان گوندوز هم که ورزشکار بی‌حاشیه و باشخصیتی است، خیلی زود با مهارت‌هایش از هواداران دلبری کرد. نمایش خیره‌کننده او در بازی رفت تراکتور، تحسین همگان را برانگیخت و بعدتر هم چند مهار خوب در مسابقه با الاهلی عربستان داشت که مهم‌ترین آنها به دفع پنالتی ریاض محرز مربوط می‌شد. بدون تعارف اما بعدتر نقاط ضعف این دروازه‌بان آشکار شد که بدترین آنها، تزلزل روی توپ‌های هوایی و ارسال از کناره‌ها بود. به علاوه مشکل دو ضرب‌گیری گوندوز هم برای رقبا آشکار شده و آنها در این مورد نیز برنامه‌ریزی دارند. مجموعه این موارد باعث شده حالا خیلی‌ها به همکاری بلندمدت با گوندوز به دیده تردید نگاه کنند. او اما به‌خاطر شخصیت خوبش، جاهایی که تیم را نجات داده و نیز محبوبیتی که کسب کرده، سزاوار یک پایان آبرومندانه در پرسپولیس است. اگر مشکلات دفاعی تیم بهبود یابد و خود گوندوز هم بیشتر روی رفع نقاط ضعفش تمرکز کند، شاید این مجال به‌وجود بیاید که با کسب نتایج بهتر، گوندوز دوباره تصویری خوب و نسبتا مطمئن از خودش بسازد و اگر هم قرار شد پایان فصل برود، با همین تصویر برود.

دورسون؛ سلام به آزادی
بسیار روشن است که اسماعیل کارتال اعتقاد ویژه‌ای به سردار دورسون دارد. بلافاصله بعد از پیوستن مهاجم ترکیه‌ای به پرسپولیس، سرمربی سرخپوشان استفاده حداکثری از این بازیکن به عمل آورده و حتی در بازی با سپاهان هم 120دقیقه به او میدان داد. دورسون خارق‌العاده نیست که اگر بود، طبیعتا گذرش به پرسپولیس نمی‌افتاد. با این حال خیلی‌ها بعد از تماشای همین چند نمایش او به این نتیجه رسیده‌اند که این بازیکن فوتبال را بلد است و می‌شناسد. سردار که نخستین گلش را در بازی با گل‌گهر به ثمر رساند، حالا فرصت دارد برای نخستین بار در ورزشگاه آزادی به میدان برود؛ در روزی که سرخپوشان دربرابر تیم قدرتمند و پرستاره النصر، بیش از پیش به تجربه و درخشش او نیاز دارند.

علی علیپور؛ باز هم گل آسیایی در خانه؟
بالاتر گفتیم که ویژگی مشترک بسیاری از بازیکنان پرسپولیس در این فصل، بالا و پایین شدن جایگاه آنها بین هواداران بوده است. یک نمونه خیلی خوب دیگر از این دست هم علی علیپور است؛ مهاجمی که گاهی هواداران از دستش دیوانه می‌شوند و گاهی به خوبی خودش را نشان می‌دهد. مثلا گلی که او در مسابقه حذفی اخیر به سپاهان زد، واقعا تماشایی بود. به هر حال علیپور تا‌کنون 10گل در این فصل به ثمر رسانده که آمار کمی نیست و اگر نرخ اشتباهات و سردرگمی‌هایش را پایین بیاورد، شاید تبدیل به همان فورواردی شود که قبل از ترک ایران، مورد علاقه عموم هواداران بود. پرسپولیس در این فصل تا‌کنون فقط یک بازی خانگی در لیگ نخبگان داشته که مسابقه با پاختاکور بوده و علیپور در آن گل زده؛ حالا دیدار حیاتی با النصر می‌تواند فرصتی دیگر برای گلزنی این بازیکن در مقابل هواداران خودی باشد؛ مهاجمی که انگار برای بازی کنار دورسون، به عیسی آل‌کثیر ترجیح داده شده است.