نفر به نفر با بازیکنان در لیگ هجدهم؛ 28 سرباز قهرمان

 در این فصل 28 بازیکن در لیگ برتر برای پرسپولیس بازی کردند و در قهرمانی این تیم به اندازه های مختلف سهم داشتند.

پرسپولیس با وجود تغییرات زیادی که در این فصل داشت، باز هم قهرمان شد. در شروع فصل جدید این تیم دیگر فرشاد احمدزاده، وحید امیری، صادق محرمی و مهدی طارمی را در ترکیب نداشت و در نیم فصل هم منشا را از دست داد. ضمن اینکه از نیم فصل دوم هم مهدی ترابی، سروش رفیعی، مهدی شیری، مهدی شریفی، سعید کریمی، ماریو بودیمیر و محمد نادری به جمع بازیکنان پرسپولیس اضافه شدند. بازیکنان پرسپولیس ولی هماهنگی شان را از دست ندادند و با ارائه بهترین عملکرد، باز هم جام را بالای سر بردند.

بررسی عملکرد بازیکنان پرسپولیس بر اساس داده های متریکا

علیرضا بیرانوند: شماره یک تیم ملی در 24 مسابقه این فصل درون دروازه پرسپولیس قرار گرفت. بیرانوند در 16 مسابقه از این 24 دیدار  کلین شیت کرد. معدل گل خورده او فقط 0.4 بوده و نزدیک به 23 درصد از شوت های در چارچوب حریفان را گل خورد.

بوژیدار رادوشوویچ: برانکو در شش مسابقه این فصل به هم وطنش اعتماد کرد. رادوشوویچ هم در دو مسابقه از این شش دیدار کلین شیت کرد و مجموعا 4 گل خورد. ضمن اینکه یک پنالتی هم در بازی با سپیدرود مهار کرد.

جلال حسینی: کاپیتان 37 ساله پرسپولیس به جز یک دیدار، در همه مسابقات این فصل حاضر بود. سیدجلال بالاترین دقت پاس، دومین نبردهوایی موفق و دومین عملکرد دفاعی این فصل پرسپولیس را به نام خودش ثبت کرد. ضمن اینکه یک گل هم به استقلال خوزستان زد.

شجاع خلیل زاده: شجاع مانند همیشه در فعالیت های دفاعی متعهد و جنگنده ظاهر شد و در حملات هم حضوری فعال داشت. خلیل زاده در 27 مسابقه این فصل حضور داشت و به جز دو مسابقه که از روی اجبار به عنوان دفاع راست بازی کرد، در سایر مسابقات در پست تخصصی اش به میدان رفت. شجاع بیشترین لمس توپ، نبردهوایی و عملکرد دفاعی را بین بازیکنان پرسپولیس داشت و سومین بازیکن از حیث توپ گیری هم بود. ضمن اینکه دو گل زد و یک پاس گل هم داد.

محمد نادری: شماره 28 پرسپولیس خیلی زودتر از حد تصور توانست پست دفاع چپ را به دست آورد و در 13 مسابقه نیم فصل دوم حضور داشت. همین که او چهارمین بازیکن برتر تیمش از حیث دریبل موفق و چهارمین بازیکن برتر تیمش از حیث توپ گیری بوده، نشان می دهد که این مدافع کم سن و سال توانسته تناسب خوبی بین فعالیت های تهاجمی و تدافعی تیمش ایجاد کند.

محمد انصاری: انصاری خیلی زود به خاطر مصدومیت، فصل را از دست داد. انصاری فقط در 9 مسابقه این فصل حضور داشت که با مصدومیت رباط صلیبی در بازی رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا، از ترکیب این تیم کنار رفت.

شایان مصلح: دیگر دفاع چپ پرسپولیس هم مقاطع مختلفی از فصل را به خاطر مصدومیت از دست داد. مصلح در یازده بازی فیکس و 7 مسابقه هم تعویضی حضور داشت که نمایشی معمولی داشت.

مهدی شیری: شیری در همان دومین مسابقه ای که پیراهن پرسپولیس را به تن کرد، یک پاس گل مقابل فولاد داد. ولی تا پایان فصل دیگر نه گل زد و نه پاس گلی داد.

حسین ماهینی: هنوز پنج دقیقه به پایان نیمه اول دربی دور رفت زمان مانده بود که حسین ماهینی با برخورد به طارق همام، از زمین مسابقه خارج شد. رباط صلیبی ماهینی پاره شد و او کل فصل را از دست داد. ماهینی این فصل در 7 بازی حاضر بود که تنها پاس گلش را هفته قبل از مصدومیتش ارسال کرد.

سروش رفیعی: بعد از یک نیم فصل ناموفق در فولاد و به محض باز شدن پنجره نقل وانتقالات، سروش به پرسپولیس برگشت. رفیعی تنها گل فصلش را به نساجی زد و بازی را به تساوی کشاند. بهترین عملکرد سروش هم در خطا گرفتن از حریف و لمس توپ بوده است.

مهدی ترابی: شاه ماهی نقل وانتقالات از نیم فصل به پرسپولیس اضافه شد. مهدی ترابی در لیگ هجدهم برای پرسپولیس 2 گل زد و 4 گل ساخت. بهترین نمایش او هم مقابل تیم سابقش بود که در یک نیمه، یک گل به سایپا زد و یک پاس گل داد. یک نیم فصل هم برای او کافی بود که عنوان تکنیکی ترین بازیکن این تیم را از آن خود کند. مهدی ترابی به طور متوسط در هر مسابقه نزدیک به دو دریبل موفق ثبت کرده است.

مهدی شریفی: شماره ده پرسپولیس در این فصل خیلی فرصت بازی پیدا نکرد. شریفی در دو بازی به طور فیکس به زمین رفت و دو مسابقه هم به عنوان تعویضی به ترکیب پرسپولیس اضافه شد که در همه بازی ها به عنوان هافبک راست بازی کرد. شریفی که در هیچ مسابقه ای بیشتر از 70 دقیقه بازی نکرد، هیچ تاثیر مستقیمی هم روی گل های این تیم نداشت.

امید عالیشاه: اگر برانکو کمی با عالیشاه مهربان تر بود، شاید آقای پاس گل لیگ به نام امید ثبت می شد. عالیشاه در 18 بازی فیکس و 2 بازی هم ذخیره برای پرسپولیس بازی کرد که علاوه بر یک گل زده اش، 5 گل هم برای این تیم ساخت.

کمال کامیابی نیا: بازیکن محبوب برانکو در این فصل 4 گل دیگر هم زد تا در دوران حضور این مربی در پرسپولیس، بعد از طارمی و علیپور بیشترین گل را زده باشد. مهم ترین گل این فصل کامیابی نیا به تراکتورسازی شده که عملا این تیم را از کورس قهرمانی کنار زد. جالب است که بالاترین نرخ تبدیل شوت به گل هم به نام او ثبت شده و یک پنجم از شوت های این فصل کامیابی نیا گل شده است. دومین دقت پاس، دومین تکل موفق و سومین لمس توپ هم به نام او ثبت شده است.

احمد نوراللهی: نمایش فوق العاده نوراللهی در فاصله 9 مسابقه مانده به پایان فصل با گل و پاس گل همراه نشده بود. احمد ولی در هفته 22 مقابل سپیدرود هم گل زد و هم پاس گل داد. در هفته بعد از آن هم حساس ترین گلش را در دربی زد. البته این به معنای این نیست که احمد از انجام کارهای دفاعی غافل بود، نوراللهی در این فصل بیشترین توپ گیری را بین بازیکنان پرسپولیس داشته است.

محسن ربیع خواه: بازیکن محبوب برانکو در این فصل فقط ده بازی کرد که شش مسابقه از این ده دیدار هم به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. ربیع خواه مانند فصل های قبل، هیج گلی نزد و هیچ پاس گلی هم نداد.

سیامک نعمتی: آچار فرانسه این فصل برانکو قطعا سیامک نعمتی بود. بازیکنی که این فصل در پست های دفاع راست، هافبک راست، هافبک چپ، هافبک تهاجمی، مهاجم، وینگر چپ و هافبک مرکزی برای پرسپولیس بازی کرد. نعمتی با 5 گل زده، دومین گلزن برتر این تیم هم بود.

سعید کریمی: مهاجم نوزده ساله پرسپولیس باوجود گل حساسی که در جام حذفی زد، در 5 مسابقه لیگ نتوانست تاثیری روی گل های این تیم داشته باشد. هر چند که کریمی در 4 مسابقه از این 5 دیدار به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و مجموعا 71 دقیقه بازی کرد.

حمیدرضا طاهرخانی: مهاجم ریزنقش پرسپولیس حدودا 120 دقیقه در نیم فصل نخست برای این تیم بازی کرد و در بین دو نیم فصل راهی سپیدرود شد. طاهرخانی هم روی گل های پرسپولیس نقشی نداشت.

محمد احسان حسینی: در بازی مقابل نفت آبادان و ذوب آهن که پرسپولیس با یک گل پیش بود، در دقیقه 90 وارد زمین شد و در بازی دور رفت مقابل پارس جنوبی جم که پرسپولیس سه گل به حریف زده بود هم 4 دقیقه بیشتر از آن دو بازی فرصت حضور در زمین را پیدا کرد.

گادوین منشا: یاغیِ این فصل لیگ برتر، در نیم فصل نخست مقابل فولاد برای پرسپولیس گل زد و در بازی با پیکان هم پاس گل داده بود. عملکردی که برانکو را مجاب کرد در نیم فصل او را از لیست بیرون کند.

محمدامین اسدی: تعویض ثابت برانکو در اواخر بازی های لیگ، اسدی بود. اسدی در 9 مسابقه این فصل به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد که تنها گلش را داور بازی این تیم مقابل ماشین سازی، آ‏فساید اعلام کرد.

سعید حسین پور: حسین پور 115 دقیقه برای پرسپولیس بازی کرد که هیچ شوتی نزد، صفر پاس کلیدی برای او ثبت شد و در مجموع تاثیرگذاری ویژه ای نداشت.

احسان علوان زاده: برانکو در نیم فصل نخست فقط 12 دقیقه به این بازیکن بازی داد و در تعطیلات نیم فصل هم راهی ماشین سازی شد.

آدام همتی: شماره 21 پرسپولیس هر چند خیلی بازیکن با کیفیتی نشان نداد ولی با گل دقیقه 90 به سپیدرود، جواب انتقادها را داد.

بشار رسن: بازیکن 22 ساله و عراقی پرسپولیس در این فصل هم توانست برانکو را مجاب کند که از او بازی بگیرد و حتی در مقاطعی سروش رفیعی را نیمکت نشین کرد. بشار در این فصل 1 گل زد و 1 پاس گل داد. رسن بیشتر از همه بازیکنان پرسپولیس پاس کلیدی داد.

علی علیپور: در این فصل بیشترین دقایق حضور در زمین بین بازیکنان پرسپولیس را علی علیپور داشت. علیپور در هر 30 مسابقه فصل بازی کرد که با 14 گل زده، بهترین گلزن ایرانی لیگ هم شده است. ضمن اینکه در این فصل به نام آقای گل فصل گذشته لیگ برتر 3 پاس گل هم ثبت شده است.

ماریو بودیمیر: جنجالی ترین خرید نیم فصل دوم برانکو، مهاجم هم وطنش بود. بودیمیر به خاطر قد و قامت بلندش و توانایی پایین روی توپ های هوایی، خیلی محبوب سکوها نشد. هر چند که روی زمین تبحر بیشتری نسبت به هوا دارد و بعد از دو پاس گل، در هفته پایانی اولین گلش را هم زد که گلِ قهرمانی پرسپولیس هم بود.