نفس نکشید، تراکتوری ها تحریک می شوند!

یک بار دیگر برگزاری یک بازی بزرگ در خانه تراکتورسازی، به محل وقوع انواع و اقسام حواشی عجیب و غریب، تلخ و آزاردهنده تبدیل شد. در شرایطی که چیزی حدود 50هراز نفر برای تماشای بازی پرسپولیس و تراکتورسازی راهی ورزشگاه یادگار امام شده بودند، عده ای از این جمعیت اقدام به هنجارشکنی کردند. آنچه در حاشیه این مسابقه دیده شد، انواع شعارهای نژادپرستانه، قوم گرایانه و میهمان ستیزانه بود که حتی گاهی تا مرز توهین به یک «مرده» هم پیش رفت. این البته اولین بار نیست که از سوی برخی هواداران تراکتورسازی به مرحوم هادی نوروزی فحاشی می شود. ظاهرا از این به بعد بازیکنان سایر تیم ها باید مراقب باشند که جان خودشان را از دست ندهند، وگرنه صابون هتاکی این جماعت به تن آنها هم خواهد خورد و چون دست شان از این دنیای کثیف کوتاه است، تنها غم و غصه این ماجرا برای اعضای خانواده شان باقی خواهد ماند.

این اصل بدیهی بارها گفته شده و دیگر نیازی به تکرار نیست که گروه افراطی هوادارنماهای تراکتورسازی را عده قلیلی تشکیل می دهند که اصلا نباید آنها را با دیگر مردم تبریز جمع بست. این گروه که در ضلع غربی استادیوم و زیر جایگاه شیشه ای مستقر هستند، کمترین توجهی به فوتبال ندارند و مشکلات شان با زمین و زمان، ریشه در مسایل دیگری دارد. با این وجود آنها فرصت برگزاری مسابقات مهم تراکتورسازی به ویژه با دو قطب فوتبال تهران را مغتنم می شمارند و با حضور در ورزشگاه، برخی دیگر از هواداران هیجانی و ساده دل را با خودشان هم سو می کنند. به همین ترتیب است که ورزشگاه یادگار به تدریج تبدیل به سرای فحش و توهین و کینه و نفرت شده و عمده مسابقات مهمی که در این ورزشگاه برگزار می شود، زیر سایه همین فضا قرار می گیرد.

این مساله سال هاست که وجود دارد، اما مسوولان استانی به جای پذیرفتن عیب و تلاش صادقانه برای رفع آن، تا سر حد امکان به توجیه مسایل رخ داده می پردازند. از جمله آنها گزارشگر لج درآر و غیرحرفه ای شبکه سهند است که با هر جمله اش انگار روی مغز مخاطب ناخن می کشد. او که سال هاست سعی می کند در باکس گزارشگر تلویزیونی نقش یک بوقچی بی منطق تراکتور را بازی کند، در جریان مسابقه اخیر هم به دفعات شیرین کاری کرد و با تحسین های غلو شده از تماشاگرانی که هرگز سزاوار تمجید نبودند، انصاف و عقلانیت را به چارمیخ کشاند. جالب است که استاد در همان دقایق آغازین مسابقه شادی گل منشا را «تحریک آمیز» تشخیص داد و مدعی شد این خوشحالی می تواند تبعات زیادی داشته باشد؛ اما به راستی مهاجم پرسپولیس چه کرده بود؟ جز این بود که بعد از گلزنی مثل همه فوتبالیست های جهان به سمتی دوید؟ آیا او هیس نشان داد یا گوش هایش را گرفت؟ در ورزشگاهی که مملو از هواداران حریف است، کجا می توان دوید که تحریک آمیز تلقی نشود؟ به همین سادگی است که روز بعد هم قائم مقام باشگاه تراکتورسازی مصاحبه می کند و وقایع روی سکوها را بازتاب حوادث داخل زمین می خواند؛ اما به راستی کدام حادثه؟ گیریم که اصلا حرف شما درست باشد؛ فحاشی های گسترده فرودگاه تبریز به مرده و زنده که 24ساعت قبل از مسابقه رخ داد بازتاب کدام اتفاق بود؟

چهار سال پیش همین شیمبای برزیلی که امروز در نفت آبادان بازی می کند، در لباس فولاد به تراکتور گل زد و توپ را زیر پیراهنش گذاشت؛ یکی از معمول ترین شادی های سراسر دنیا که خبر از از در راه بودن یک فرزند دارد. با این وجود هواداران تراکتور فکر کردند به آنها توهین شده و سر تا پای شیمبا را به فحش کشیدند. مسوولان باشگاه و استان نیز به جای عذرخواهی از مهاجم برزیلی، طلبکارانه علیه شیبما موضع گرفتند و کار به جایی رسید که فدارسیون فوتبال ناچار شد برای خواباندن غائله، این بازیکن را یک جلسه محروم کند؛ حکمی که قطعا یکی از خنده دارترین و در عین حال غم انگیزترین احکام تاریخ فوتبال آسیا محسوب می شود. حالا هم منشا فقط دویده و می گویند همین هم تحریک آمیز بوده. اینطوری پیش برویم، کار به جایی می رسد که کم کم نفس کشیدن بازیکنان حریف در ورزشگاه تبریز هم تحریک آمیز تلقی می شود! این وسط انگار تنها رفتار سالم را خود تراکتوری ها انجام می دهند که تا پسربچه های خرسال هوادار تیم حریف را سنگباران می کنند، با فشار به نیروی انتظامی، هواداران تیم مقابل را از دقیقه80 به بعد بیرون می ریزند و در طول مسیر دسته جمعی با آنها برخورد فیزیکی انجام می دهند؛ همان ها که در طول مسابقه حتی مقابل سرویس های بهداشتی را می گیرند و با الفاظ رکیک اجازه استفاده هواداران میهمان از توالت و آبخوری را نمی دهند. فقط اینها خوبند و کار بقیه مردم دنیا تحریک آمیز است. کاش اما مسوولان مربوطه به جای چشم بستن، کمی درایت به خرج می دادند و میدان را از دست تندروها بیرون می کشیدند؛ همان هایی که دارند اسم مردم متمدن تبریز را خراب می کنند، همان ها که یک روز با یک کاریکاتور ساده و آیتم طنز تلویزیونی تحریک می شوند و حالا فقط با دویدن گادوین منشا همین اتفاق برای شان رخ داده. دقت کنید لطفا؛ فقط با «دویدن»!