نقاب علم گرایی سقوط کرد / کانونی که به کاهدان زد!

اندكي بعد از پايان مسابقات جام جهاني و در كوران مذاكره براي تمديد قرارداد با كارلوس كی روش«كانون مربيان ايران» در مورد عملكرد تيم ملي در برزيل بيانيه اي صادر كرده كه حالا حسابي بحث برانگيز شده است. در مورد اين اطلاعيه و فرم و محتواي آن نكاتي وجود دارد كه نمي توان بي ملاحظه از كنارشان عبور كرد.

اول اينكه بيانيه مزبور فاقد اسامي امضاكنندگان است و صرفا به نام تشكل كانون مربيان صادر شده؛ اين يعني آنكه دست كم تمام اعضاي هيات مديره بايد در جريان صدور آن باشند اما تماس هاي بعدي خبرنگاران به سرعت ثابت كرد دست كم كساني مثل فركي، كربكندي و درخشان از ماجراي بيانيه آگاه نبوده اند! پس اين دسته گل را چه كسي به آب داده؟ محتمل ترين گزينه اين است كه مجيد جلالي به عنوان رييس هيات مديره و نفر اول كانون مربيان اين بيانيه را صادر كرده باشد؛ كسي كه مدت هاست از مربيان خارجي كينه دارد و حتما دلش مي خواسته در فضاي مثبت فعلي به كی روش يورش ببرد اما دل و جراتش را نداشته اين كار را به اسم خودش انجام بدهد. به هر حال او سال هاست كه سمبل علم گرايي در فوتبال ايران به شمار مي رود و خوب نيست حسادت عريانش به يك مربي خارجي چنين آشكارا سر از رسانه ها دربياورد. آقامعلم پشت دوستانش سنگر گرفت اما رفقا جاخالي دادند تا چهره تهيه كننده اصلي اين اطلاعيه بغض آلود براي افكار عمومي روشن شود!

دوم اينكه در بخشي از اين بيانيه ادعا شده: «در فوتبال ما متاسفانه هنوز جايگاهي براي برنامه و طرح هاي توسعه و پيشرفت وجود ندارد.» توجه كنيد لطفا؛ اين ايده از طرف كسي مطرح مي شود كه خودش در مدرن ترين باشگاه ليگ برتري با حداكثر امكانات براي مدتي طولاني فرصت كار داشته اما حاصل سه سال ونيم حضور او در فولاد خوزستان«هيچ» مطلق بوده است؛ هيچ يعني حتي دريغ از يك سهميه آسيايي! طعنه آميز اینکه كارلوس كی روش هم دقيقا همين مقدار زمان براي كار در تيم ملي داشته اما امروز دست كم مي تواند ادعا كند ايران را به جام جهاني رسانده و در اين تورنمنت حضوري آبرومندانه را تجربه كرده است.

سوم اينكه در بيانيه موردنظر كيفيت نمايش هاي ايران در برزيل با بازي هاي 24سال پيش تيم ملي مقايسه شده است. حالا جاي اين سوال باقي مي ماند كه در طول اين دو ونيم دهه چه كساني دست اندركار فوتبال ايران بوده اند و چه پيشرفتي به وجود آورده اند؟ چرا امروز اگر قرار است يك برهه درخشان از فوتبال كشورمان را به رخ مربي اجنبي بكشيم بايد سراغ 24سال پيش و تيم پرستاره 90 برويم؟ چه تضميني وجود دارد كه اگر ادامه اين مسير را دوباره به مربيان ايراني بسپاريم، 24سال بعد باز حسرت پكن را نخوريم؟

چهارم اينكه بحث از ناتواني كی روش در تغيير نسل هم به شدت بامزه است. آيا مجموعه اي كه اسم خودش را«كانون مربيان ايران» گذاشته آنقدر درك فوتبالي ندارد كه بداند بار اصلي تغيير نسل در هر كشور بر دوش باشگاه هاست؟ ايران در تحريم را رها كنيد، حتي در ممالك بي دغدغه هم مگر تيم ملي بزرگسالان سالانه چند بار به ميدان مي رود كه مجال اعمال انقلاب در نيروي انساني وجود داشته باشد؟ در سه سال گذشته شايد 70درصد از مسابقات تيم ملي ايران جنبه رسمي و جدي داشته اند كه بسياري از آنها هم براي ما سرنوشت ساز بوده اند. در چنين شرايطي يك مربي چقدر مي تواند در تغيير نسل موفق باشد؟ حالا بگذريم از آنكه حتي در تركيب اصلي همين تيم هم نفراتي مثل عليرضا حقيقي، مهرداد پولادي، اشكان دژآگه و رضا قوچان نژاد محصول مستقيم تفكرات كی روش بوده اند. راستي شما در فولاد چه ارثي به جا گذاشتيد؟ شما چه نسلي ساختيد آقاي جلالي؟

پنجم اينكه شايد گاهي لازم است قدر يكي مثل محمد مايلي كهن را بدانيم؛ هم او كه برخلاف بسياري از آدم هاي اين فوتبال حداقل ظاهر و باطنش يكي است، وگرنه كسي كه در تلويزيون خودش را مدافع ورود علم به فوتبال جا مي زند اما پشت پرده حرف دلش را از زبان كانون مربيان مطرح مي كند، چه اعتباري مي تواند داشته باشد؟ سخن از همان كسي است كه در موردش مي گويند در دو مقطع به مقامات اجرايي عالي كشور نامه نوشته و زيرآب مربيان خارجي وقت تيم ملي را زده است! امثال كی روش اضافي اند، شما بايد بمانيد و كاخ روياهاي تان را از پول اين فوتبال بسازيد.