نه عادلي بود نه پور فردوسي

نهان گشت كردار فرزانگان/پراكنده گرديد كام ديوانگان
هنر خوار شد جادوئي ارجمند /نهان راستي و آشكارا گزند
شده بر بدي دست ديوان دراز/ز نيكي نبردي سخن جز به راز
فردوسي

عادل فردوسي پور را سالها است كه مي شناسم. از آن سالها كه در ابرار ورزشي در كنار اردشير لارودي و تيم جوانش بود. همان جوانهائي كه هر كدام براي خود كسي در عرصه قلم و تحليل فوتبال و ورزش شدند تا اين كه به سيما رفت و براي خود كسي شد. شايد توقع زيادي از او داريم و مي پنداريم كه هميشه مي تواند با متلك هايش و اظهار نظرهاي خاص خود از عهده هر چالش كلامي بيرون آيد اما شب گذشته و در آخرين برنامه اش پيش از سفر به لندن چنين نبود.

در ميان مجادله هاي رويانيان و فتح الله زاده كه در مورد ميزان هزينه هاي وارده به تيم سخن گفته مي شد و هر دو طرف همديگر را متهم به سو مديريت مالي مي كردند. سوال اصلي گم شد و آن سوال چيزي جز اين نبود كه اگر رويانيان و فتح الله زاده نمي توانستند با استفاده از ابزارهاي قدرتي خود به درستي و يا به خطا پول به اين فوتبال تزريق كنند چگونه اين فوتبالي بايد اداره مي شد كه بازيكناني دارد كه بنا به گفته خود عادل فردوسي پور " قراني " هستند ولي ميلياردي پول مي گيرند ؟

از عادل مي پرسيم كه چند بار عادل بوده و گفت كه اين عدم پرداخت سهم فوتبال از خيل عظيم در آمدهاي سيما باعث شده كه در فوتبال ما مديران دولتي بيايند و بي هيچ دغدغه فردا پول دولت و نفت را صرف پورشه سوارهاي بي هنر بكنند ؟ مي پرسيم آيا عادل برايش اينقدر سفر به لندن در قامت گزارشگر صدا و سيما مهم بود كه هيچ كلامي از بحث داغ عدم پرداخت سهم فوتبال نكند ؟ از عادل مي پرسيم در اين سالها چند بار از خصوصي سازي فوتبال سخن گفته و از كارشناسان فرابورس و بورس دعوت كرده كه براي يك بار هم كه شده بگويند كه اين تيمها نمي توانند خصوصي شوند زيرا توانائي خصوصي شدن نداشته و اصولا ميلي براي اين خواسته وجود ندارد ؟ از عادل مي پرسيم وقتي كه حق پخش تلويزيوني بي هيچ واكنشي از سوي شما مواجه مي شود آيا بايد رويانيان و فتح الله زاده را تنها مقصرين ايجاد فوتبال ورشكسته دانست ؟ آيا فوتبالي كه انگيزه به بخش خصوصي نمي دهد و اصولا راهي براي اين بخش باز نمي گذارند كه با سرمايه گزاري در فوتبال سكان رهبري اين تيمها را بگيرند و يا حداقل با بهره گيري از بازار سرمايه و بورس و او راق بهادر سهام اين باشگاه ها را به مردم بدهند كه خودشان هييت مديره و مدير عامل انتخاب كنند چگونه بايد جنگ با شمشير هاي چوبي رويانيان و فتح الله زاده را ديد ؟

وقتي در سازماني كه شما نماينده آن هستيد و با سكوت خود عادل بودن و پور فردوسي را به زير سوال مي بريد با اعمال فشار به وزير ورزش مي تواند دوربين ها را به ورزشگاه ها ببرد چگونه بايد تعجب كرد كه رويانيان و فتح الله زاده آن گونه با هم صحبت نكنند ؟

آقاي فردوسي پور بارها به متلك هاي شما گوش داديم كه از نوازش هاي ميثاقيان گفتيد از " كل يوم " قلعه نوعي و حتي عرصه را براي بلاژويچ ها در هنگام حضور در تيم ملي آنچنان تنگ كرديد كه از زبان او هم شنيديد كه خواست كه شما " عادل" باشيد و يا اين كه بي هيچ نگاهي به تاريخ فوتبال ايران و با گذر از آقاهاي فوتبال ايران نظير جلال طالبي و پرويز دهداري و منصور امير آصفي ... ها تنها به افشين قطبي لقب " جنتلمن " داديد. بارها از فوتبال جهان سخن گفتيد و اعلام كرديد كه در هيچ جاي دنيا چنين اتفاقاتي نمي افتد اما از شما مي پرسيم در هيچ جاي دنيا چنين از فوتبالي كه تا دندان محتاج به دولت است مي خواهند كه شفاف باشد ؟ از قانون سقف انتقاد مي كنيد اما آيا نبايد به به پند فردوسي گوش فرا مي داديد و نمي گذاشتيد " راستي جز به راز " گفته نشود كه راستي بايد فريادي باشد و نه آن كه بي هيچ ملاحضه اي بهر سفر به لندن و يا اطاعت از دستور روسا به هيچ انگاشته شود و هيچ كلامي از شما نشنويم كه وقتي فوتبال خصوصي نمي شود و حقوق بايسته آن پرداخت نمي شود چه چاره اي براي مديران دولتي مي ماند؟

آقاي فردوسي پور شايد توقع زيادي بود اما دوست داشتيم كه هم عادل بودي و هم پور فردوسي