نژادفلاح: با سجادی حرف زدیم، اما نه درباره مدیریت پرسپولیس

این‌روزها که پرسپولیس در مسیر حذف از بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا قرار گرفته است، شنیدن حرف مدیران پیشین این باشگاه باید جالب باشد. یکی از این مدیران محمدحسین نژادفلاح، عضو پیشین مجلس شورای اسلامی است که سال‌های زیادی در هیات‌مدیره این باشگاه حضور داشت و در مقطعی هم به‌عنوان سرپرست و مدیرعامل باشگاه سرخ پایتخت انتخاب شد و توانست خاطره جذب برانکو ایوانکوویچ را برای هواداران این باشگاه به ثبت برساند. از برخی منابع شنیدیم که ازسوی وزارت ورزش و جوانان صحبت‌هایی با او انجام شده و به همین دلیل سراغ وی که کارمند رسمی وزارت ورزش‌وجوانان است و هر ازگاهی نامش به‌عنوان کاندیدای جدید مدیریت باشگاه پرسپولیس مطرح می‌شود رفتیم. گفت‌وگو با نژادفلاح را در ادامه می‌خوانید.

*این‌روزها صحبت از حذف پرسپولیس و استقلال از لیگ قهرمانان آسیا است. ریشه این مشکل به‌وجودآمده را در کجا می‌بینید؟
عامل اصلی این مشکلات به نبود ساختار و نبود نظارت روی همین ساختار بازمی‌گردد. متاسفانه باشگاه‌های فوتبال ما حرفه‌ای نیستند و دستگاه‌ها نیز روی عملکرد آنها نظارت ندارند. درکنار این مشکل باید به عدم ثبات مدیریتی اشاره کنیم. اگر دقت داشته باشیم، می‌بینیم متوسط و میانگین زمان مدیریت باشگاه پرسپولیس در 10 سال گذشته به یک‌سال می‌رسد و دائم افراد جابه‌جا شده و مدیریت دستخوش تغییر شده است. مدیرانی به این باشگاه آمده‌اند که غیرورزشی بوده‌اند و آشنایی و اشراف لازم را بر مسائل بین‌المللی مرتبط با باشگاه نداشته‌اند. وقتی سیستم و روح حاکم بر باشگاهداری وجود نداشته باشد و مدیران با قوانین کار در این حوزه آشنا نباشند، بروز این مشکلات اجتناب‌ناپذیر است.

*آنچه شاهدش هستیم، اعتراض مدیران باشگاه به عملکرد مدیران سابق است. یعنی مدیران پرسپولیس نباید به‌جای اعتراض کردن به گذشته درکنار پیگیری کارهای روزمره باشگاه به فکر به انتها رساندن کارهای نیمه‌تمام به‌جا مانده از قبل باشند؟
وقتی سیستم نباشد، این مشکلات به‌راحتی به‌وجود می‌آید. در یک سیستم و تشکیلات شرح وظایف افراد کاملا مشخص است. مدیری که به باشگاهی مثل پرسپولیس می‌آید، می‌داند که باید پیگیر چه مسائلی باشد تا روند حرکتی باشگاه دچار اختلال نشود. اما در اینجا بی‌ثباتی بلای جان فوتبال شده و یک مدیر تا می‌آید پیگیر مشکلات باشگاه باشد، جای خود را به فرد دیگری می‌دهد و فرد جدید تازه باید خودش را با مسائل و مشکلات موجود آشنا کند. باشگاه‌های فوتبال ما به ساختار و سیستمی اصولی نیاز دارند.

*این مدیرانی که با مسائل و مشکلات باشگاهداری فوتبال آشنایی ندارند، چرا قبول مسئولیت می‌کنند؟
باید بگوییم چرا قبول مسئولیت می‌کنند و چرا انتخاب می‌شوند. اشکال از هردو سمت است. الان یک پزشک متخصص یا یک وکیل دیگر نمی‌تواند روی همه مسائل مربوط به تخصص خود اشراف داشته باشد. می‌بینید که تخصص‌ها ریزتر شده‌اند و افراد بیشتری را درگیر خود کرده‌اند. در فوتبال هم همین اتفاق افتاده است. باید افراد متخصص را به‌کار گرفت تا اینچنین دچار مشکل و حاشیه نشد. امور بین‌الملل باشگاه یک کار سخت و تخصصی است و هر کسی نمی‌تواند در این امور صاحب‌نظر باشد. افرادی که به قوانین بین‌المللی اشراف کامل داشته باشند، باید در این پست حساس قرار بگیرند. متاسفانه در ورزش ما به تخصص‌ها توجهی نمی‌کنند و افرادی در هیات‌مدیره‌ها قرار می‌گیرند که اصلا ورزشی نیستند. همین افراد هم که می‌آیند نفراتی را در پست‌های مهم قرار می‌دهند که فوتبالی نیستند و حتی تخصص لازم را هم ندارند.

*به‌نظر شما امور بین‌الملل باشگاه پرسپولیس در این اتفاقات از خود ضعف نشان داده است؟
قطعا آنها باید مدت‌ها قبل با صدای بلند اعلام می‌کردند که چنین مشکلاتی پیش‌روی باشگاه پرسپولیس است. باید با صدای بلند می‌گفتند برای کسب مجوز حرفه‌ای چه فاکتورهایی وجود دارد و باشگاه کدام‌یک از این فاکتورها را ندارد. وقتی بلند به این موضوعات اشاره می‌کردند، باشگاه هم موظف می‌شد جدی‌تر پیگیر این مشکلات باشد و شاید کار به لحظات آخر نمی‌رسید. حال یا صدایشان خیلی ضعیف بوده یا اصلا صدایی نداشتند که بعد از گذشت مدت‌ها از فرصتی که باشگاه داشت، نتوانستند به نتیجه دلخواه برسند.

*الان وظیفه وزارت ورزش درقبال این مشکل پیش‌آمده چیست؟
الان دیگر با وزارت ورزش نیست که بخواهد کاری انجام دهد. دستگاه‌های بالاتر از وزارت ورزش باید به این مساله ورود کنند. باید تکلیف مالکیت این باشگاه‌ها را مشخص کنند. مجمع باید مجوز‌های لازم را از دولت بگیرد تا تکلیف این دو باشگاه مشخص شود.

*یعنی کار وزارت ورزش را درقبال این دو باشگاه بی‌نقص می‌بینید؟
اصلا! قطعا وزارت ورزش هم تا اینجا قصوری داشته، اما واقعیت این است که خیلی از مسائل دراختیار وزیر ورزش نیست؛ مثل مالکیت این باشگاه‌ها. باید کارهای مربوط به خصوصی‌سازی این دو باشگاه ازطریق دولت و مجمع باشگاه با جدیت دنبال شود و به سرانجام برسد.

*اجازه بدهید درمورد انتخاب مدیریت باشگاه پرسپولیس صحبت کنیم. هر ازگاهی می‌شنویم که شما گزینه مدیریت عامل باشگاه سرخ پایتخت هستید. این شنیده‌ها چقدر به واقعیت نزدیک است؟
من کارمند رسمی وزارت ورزش هستم و سابقه نزدیک به یک‌دهه حضور در هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس را دارم و در مقطعی هم سرپرستی و مدیریت این باشگاه را برعهده داشته‌ام. همین سابقه باعث شده تا هر ازگاهی که صحبت از ایجاد تغییرات در هیات‌مدیره یا مدیریت باشگاه پرسپولیس به‌میان بیاید، به‌ نام من هم اشاره‌ای کنند.

*ظاهرا اخیرا صحبتی هم با سجادی داشته‌اید!
باتوجه به حضورم در وزارت ورزش و دوستی‌ای که از قدیم با آقای سجادی داشته‌ام، ایشان درمورد پرسپولیس با من صحبت کرده‌اند، اما درخصوص مدیریت این باشگاه هیچ صحبتی نشده است. فقط درباره مسائل کلی و شرایط باشگاه با هم صحبت کرده‌ایم.

*باتوجه به مشکلات زیادی که این باشگاه دارد، خیلی‌ها حاضر نیستند این پست را بپذیرند.
درمورد بقیه کاری ندارم، اما زمانی‌که من به‌عنوان مدیر این باشگاه انتخاب شدم، شرایط اصلا از الان بهتر نبود. اما مسئولیت را پذیرفتم و آمدم. همیشه با خنده هواداران پرسپولیس خندیده‌ام و با گریه آنها گریه کرده‌ام. مسئولیتی را هم که پذیرفتم با عشق به همین هواداران بود. اگر یادتان باشد آن زمان پرسپولیس در جدول لیگ برتر شرایط خوبی نداشت و هواداران تیم بسیار ناراحت بودند. آمدم و کار را به‌دست گرفتم و تلاش کردم مشکلات را به حداقل برسانم. اگر بخواهی به این باشگاه کمک کنی، نباید از مشکلات موجود بترسی.

*ظاهرا بهترین اتفاق زمان مدیریت شما برای هواداران پرسپولیس جذب برانکو بود!
آن‌روزها تیم شرایط خوبی در جدول نداشت. صحبت کردیم و برای برون‌رفت تیم از آن شرایط به این نتیجه رسیدیم که برانکو را جذب کنیم. نیتم این بود که برانکو بیاید و به تیم برای فصل بعد سروسامان بدهد و دغدغه‌های هواداران تیم را کم کنم. به او گفتم به آینده فکر کند و او هم با شناختی که از فوتبال ما داشت توانست شرایط تیمی را تغییر دهد و تیم را در همان فصل به نایب‌قهرمانی برساند. هرچند اختلافاتی هم بین ما پیش آمد و اگر به خواسته من عمل می‌کرد، همان فصل هم تیمش را قهرمان می‌کرد.

*چه اختلافی؟
از او خواستم سیدجلال حسینی را به تیمش بیاورد. اما او تحت‌تاثیر حرف‌های مخالفان مدیریت حاضر به پذیرش آن نشد. البته بعدا به حرف من رسید و فصل بعد سیدجلال را جذب کرد. تیم در آن زمان به کاپیتانی مقتدر نیاز داشت و سیدجلال فاکتورهای یک کاپیتان مقتدر را داشت. برانکو تحت‌تاثیر برخی حرف‌ها قرار گرفت و بعدا به حرف من رسید.

*چرا عمر مدیریت شما در پرسپولیس کم بود؟
شرایط تیم بحرانی بود. کسی مسئولیت قبول نمی‌کرد. من آمدم و شرایط تیم را تغییر دادم. هواداران هم حمایت کردند و روی سکوها شعار حیا کن رها کن را کنار گذاشتند. این‌طوری تیم به آرامش رسید. اما وزیر تصمیم گرفت روی دوستی‌اش با افراد دیگر مدیریت را تغییر دهد! نمی‌خواهم زحمت سایرین را نادیده بگیرم، اما این تغییر براساس همان رفاقت و دوستی رخ داد. من هم دیگر حرفی نزدم و رفتم.