نگاهي به ليست ستاره هاي ديپورتي علي دايي؛همان بهتر که نيامدند!

انتخابهاي علي دايي در چيدمان پرسپوليس جديدش نقدهاي فراواني را درپي داشت. کم نيستند کارشناساني که خريدهاي دايي براي پرسپوليس را نمي پسندند و معتقدند جنس او جور نيست. کم و کاست تيم او در ميانه تهاجمي اش خود را بيشتر نشان مي دهد آنجا که بسياري بر اين باورند تيم علي دايي يک «علي دايي» کم دارد. غلامرضا رضايي و هادي نوروزي اگرچه ثابت کرده اند که مهاجمان فرصت طلبي هستند اما قد و بالايشان در جنگ هوايي محوطه جريمه چنگي به دل نمي زند.
اما علي دايي چه مي توانست داشته باشد که از آن چشم پوشيد؟ علي دايي مي توانست محسن خليلي را داشته باشد اما عبور از آقاي گل سالهاي نه چندان دور قرمزها خرده گيري هاي فراواني را درپي داشت. تشخيص بهترين گلزن ملي جهان اين بود که تاريخ مصرف خليلي تمام شده و درحالي که اين ستاره براي ماندن ابراز علاقه مي کرد او را آواره تبريز و بعد استيل آذين کرد. اما گذشت چهار هفته از مسابقات ليگ نشان مي دهد دايي با ديپورت خليلي چيزي را از دست نداد. چراکه او در استيل آذين هم ثابت کرد با روزهاي اوج فاصله گرفته است و در مجموع 70 دقيقه حضورش در کل اين چند مسابقه حتي نتوانست به دروازه حريف نزديک شود!
شايد براي قضاوت کمي زود باشد، چهار هفته زمان زيادي نيست و نه در مورد تيم دايي مي توان به يک قطعيت رسيد و حکم داد و آنها که دايي نخواست و اتفاقاً دوره افول خود را هم تجربه مي کنند. معدنچي تا جلوي در باشگاه پرسپوليس هم آمد تا به تيم سابقش برگردد و روزهاي درخشش در زمان آري هان را تکرار کند اما دايي او را هم نخواست تا ستاره از خارج برگشته نيمکت نشين تيم استيل آذين شود. جواد کاظميان هم از جمله کساني بود که پرسپوليسي ها بازگشتش را نقطه اتکا ي بال راست خود تلقي مي کردند اما او هم نيامد و ناگهان سر از اصفهان و تيم قلعه نويي درآورد. حال و روز جواد هم تفاوت چنداني با معدنچي و خليلي ندارد. او حتي وقتي با زور مصاحبه عليه قلعه نويي فيکس شد هم نتوانست خودي نشان دهد تا پرسپوليسي ها به صرافت برد کردن در عدم دعوت از او بيفتند.
ايمان مبعلي مطابق عادت سالهاي اخير انتخاب اول خود در ايران را پرسپوليس اعلام کرد و وقتي دايي او را نخواست و سر از اردوگاه رقيب آبي درآورد به دايي حمله ور شد که هنوز درگيري با مبعلي در زمان همبازي بودن در تيم ملي را نبسته است و به سبب آن اين شاه ماهي را خودش با دست خودش به سوي تور رقيب هل داده است. ايمان مبعلي اتفاقاً بازيکن فيکس استقلال است اما حتي آبيها هم معترفند که او با آن مبعلي سرحال و آماده فولاد تفاوت دارد. ايماني که اگر در اوج بود کارنامه اش پر و پيمان تر از تنها يک پاس گل در چهار بازي مي بود.
آخرين ديپورتي ليست پرستاره دايي، وحيد هاشميان بود که حتي تا مکالمه با حبيب کاشاني هم پيش رفت. دايي او را هم نخواست درحالي که تصور مي شد تجربه او مي تواند گره از کار خط آتش دايي بگشايد. دايي دست رد به سينه او زد و جالب اينکه هنوز هم هاشيمان بيرون گود نشسته است و به نظر مي رسد هيچ مربي ديگري چه در فوتبال ايران و چه آلمان اعتماد نکند تا کليد خط حمله خود را به او بسپارد.
دايي از انتخابهاي خود پشيمان خواهد شد يا سود کرده است. تيم او آهسته آهسته خود را به بالاي جدول نزديک مي کند اما بايد ديد ابزاري که تدارک ديده در مصافهاي دشوار پيش رو کمک حالش خواهد بود يا منتقدانش در عبور او از اين نامهاي بزرگ به صرافت تحسينش مي افتند.