نگاه نو

یک باخت تلخ دیگر برای پرسپولیس رخ داد. بردی که پس از پیروزی دلچسب در برابر حریف دیرین یعنی استقلال اصلا دلچسب نبود. امروز می توان دو فریاد زد در اولین غریو می توان خیلی ها را مقصر دانست. خیلی ها می توانند بگویند کریمی و غلام رضائی نباید روی نیمکت می نشستند و دنیزلی را مورد حمله قرار دهند اما از یاد نبریم که این همان دنیزلی است که در مورد نحوه تعویض هایش در بازی دربی به او لقبها دادیم پس باید حالا هم از او پشتیبانی کنیم. اما از بعد دیگر می گوئیم دنیزلی چه کار اشتباهی انجام داده است ؟ او می داند که در لیگ شانسی ندارد. شاید روی کاغذ داشته باشد اما واقعیت فوتبال می گوید این گونه نیست او در جام حذفی هم نیست پس باید برای بازیهای لیگ قهرمانان آسیا در لیگ برتر بازی کند و بازیهایش در لیگ برتر را به مانند بازیهای تدارکاتی ببیند و چنین است که او باید همه نیروهایش را بهره بگیرد و به مهره های که از اول فصل زیاد بازی داده اند استراحت دهد.

 او باید به علی کریمی فرصت دهد تا زانوی مجروحش را آرامشی دهد. دنیزلی در بازیهای آسیائی کریمی را می خواهد. از سوی دیگر بازیکنانی چون فشنگچی و بادامکی و کاظمیان باید به تناوب به تیم تزریق شوند تا تکلیف برخی از پستها روشن شود.
پرسپولیس در جناح چپ خود مشکل دارد. دنیزلی در بازیهای قبل از اولادی بهره می گرفت در این بازی فشنگچی و کاظمیان امتحان شدند. بادامکی هم در دربی چند دقیقه ای در این پست بود اما این کل ماجرا نیست. با بازگشت محمد شاید بهترین مهره این نقطه معرفی شود. از حمید علی عگر سخن می گوئیم اما همه اینها مربوط به زمانی است تا هافبکهای دیگر هم امتحان شوند پس کریمی و غلام رضائی روی نیمکت می نشینند تا تیم آرامش گیرد و مهره مناسب سمت چپ پیدا شود.

 نکته بعدی اعتماد به نفسی است که روز به روز نوری پیدا می کند. این اعتماد به نفس را دنیزلی به او داده است و این یعنی یک اتفاق خوب برای پرسپولیس و دنیزلی است
مقصر بعدی می تواند حسین هوشیار باشد. باید بگوئیم باید حوصله داشته باشیم هوشیار 3 گل بد خورد اما در نیمه اول دو گل هم نخورد. هوشیار را تضعیف روحیه نکنیم به یاد داشته باشیم فعلا مهره دیگری نداریم پس به هوشیار روحیه دهیم ضمن آن که هونشیار در نیمه اول دو عکس العمل فوق العاده داشت. هوشیار لحظه به لحظه بهتر می شود پس نباید او را خلع سلاح کرد. به یاد داشته باشیم روزی که ناصر حجازی از نادر به تاج ابق آمد به همراه رایکوف به تیم ملی رفت و در مابقات ترکیه خیلی گل خورد اما روی آن ماندند و ناصر حجازی شد. حالا هم می گوئیم باید هوشیار را روحیه دهیم فعلا گزینه دیگر نداریم آیا می خواهیم هوشیار هم به سرنوشت معمارزاده تبدیل کنیم ؟
اما باید توقع خود را از دنیزلی مشخص کنیم باید بگوئیم او تیم بهتری دارد. تیمی که خوب فوتبال بازی می کند خوب توپ را حفظ می کند اما هنوز در زدن گل مشکل دارد. پس اشتباه است دنیزلی را مورد محاکمه قرار دهیم. تیم دنیزلی با هدف بازی می کند موقعیتهای زیادی ایجاد می کند و فوتبالش زیبا است پس بیائیم نگاه دومی داشته باشیم. نگاهی که می گوید تیم دنیزلی مشغول انجام بازیهای تدارکاتی برای بازیهای لیگ قهرمانان باشگاههای آسیا است باید این نگاه تایید کند تیم بازیکن می خواهد اما نمی تواند به استخدام تیم خود در آورد برخی از مهره های تیم در حد این تیم نیستند اما چاره چیست ؟ دنیزلی با همین بازیکنان هم خوب بازی می کنند او نیاز به صبر و تحمل هواداران دارد همان طوری که هوشیار هم حمایت می خواهد. این تیم نگاه صبور می خواهد این تیم دانش طرفداری کردن می خواهد این تیم البته کمی هم شانس می خواهد در همین بازی با فجر چقدر شانس با پرسپولیس بی مهری کرد پس باید با نگاهی نو باز هم صبر کنیم و به دنیزلی اعتماد داشته باشیم