هدف؛ دبل هت‌تریک لیگ + دبل جام‌های داخلی

پرسپولیس دو فصل قبل با برانکو ایوانکوویچ دبل کرد. مرد کروات در چهارمین فصل حضورش در پرسپولیس هم بر قله لیگ ایستاد هم جام حذفی را گرفت تا پرسپولیس بعد از سال 78، بیست سال برای دبل دوم منتظر بماند. با قهرمانی در آن فصل رقابت‌های حذفی پرسپولیس بر این فرضیه که بهترین تیم ایران شناخته می‌شود صحه گذاشت و عنوان قدرتمندترین تیم داخلی را مال خود کرد. شیرینی آن دبل برانکو را تبدیل به یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین مربیان تاریخ باشگاه کرد و حالا همین شد که جدایی او مثل یک کابوس ذهن و روان بسیاری از دوستداران پرسپولیس را به هم ریخت و منجر به تحصن و گردهمایی‌های اعتراضی آنها در آن روزهای تلخ و عجیب شد.

پرسپولیس از برانکو گذشت و با یحیی به افتخاراتش ادامه داد اما گل‌محمدی برخلاف آنچه در پیشینه مربیگری‌اش ثبت کرده بود جام حذفی را برای پرسپولیس کادو نیاورد. بدتر اینکه او در هر دو فصل به رقیب دیرینه باخت و حذف شد تا برخلاف لیگ در این جام فرجام خوشی نداشته باشد. البته او خوش‌شانس هم بود چرا که تیم مجیدی هر دو فینال را باخت تا شکست‌های یحیی در ضربات پنالتی و دور ماندن از این جام راحت‌تر چندان در ذهن‌ها نماند.

امسال اما ماجرا تازه شروع شده. بعد از برد ویستاتوربین که قابل پیش‌بینی بود شاید این‌طور به نظر می‌رسید که با توجه به بازی نزدیک دو تیم در لیگ، شرایط بحرانی مالی پرسپولیس و اعتراض‌های علنی شده اعضای تیم و البته زمین چمن ورزشگاه فولادشهر کار پرسپولیس برای صعود سخت باشد و این تیم در یک بازی تاکتیکی با تیم تارتار کار دشواری برای عبور از این مرحله داشته باشد اما هرگز این‌طور نشد.

پرسپولیس نمایشی برتر از حریفش داشت و راحت برنده شد تا در یک بازی خارج از خانه صعود شیرین و مقتدرانه‌ای به مرحله بعد داشته باشد. این برد در شرایطی حاصل شد که پرسپولیس معمولاً در فولادشهر و مقابل تیم‌های اصفهانی با توجه به ماجراهای حاشیه‌ای به مشکل برمی‌خورد اما تیم یحیی در فاصله کمتر از یک ماه سه بار تیم‌های قدرتمند این شهر را شکست داد تا هم در لیگ برتر مدعی قهرمانی بماند هم در جام حذفی به جمع هشت تیم برتر برسد.

پرسپولیس دیروز از همان شروع مسابقه محکم، با برنامه و روان بازی می‌کرد. در کارهای ترکیبی از کناره‌ها و موقعیت‌سازی شرایط بهتری داشت و بازیکنان جسورتر و مطمئن‌تر به توپ ضربه می‌زدند. پرسپولیس دیروز برخلاف بسیاری از بازی‌های لیگ نیمه اول خوب و مقتدرانه‌ای داشت و در نیمه دوم هم فوق‌العاده هوشمندانه و باتجربه بازی کرد تا هم به بردی درخشان دست یابد هم یحیی با اطمینان از صعود، نفراتی که تازه از مصدومیت برگشته بودند یا در شرایط بازی نبودند را میدان دهد.

برد پرسپولیس و صعود سرخ‌ها زمانی مهم و دلچسب‌تر شد که سپاهان و فولاد دو تیم مدعی قهرمانی این رقابت‌ها از دور رقابت‌ها کنار رفتند و حالا پرسپولیس اگر به تور بدشانسی دو فصل گذشته برنخورد شانس بالایی برای قهرمانی فقط با سه برد دیگر خواهد داشت. در واقع حالا یحیی و تیمش با وجود گره خوردن شرایط با مشکلات و نزدیک به بحران دبل هت‌تریک، قهرمانی‌های لیگ و دبل جام‌های داخلی (قهرمانی در لیگ و حذفی) را نشانه گرفته‌اند که هدف بزرگی است اما اگر حاصل شود یحیی کنار برانکو به‌عنوان یکی از سه مربی برتر تاریخ باشگاه خواهد ایستاد.