هشت رسانه ای

مصاحبه دو بازيكن رسانه اي از دو نسل برايم جالب بود. قصه دو هشت پرسپوليس كه هيچكدام به حق واقعي خود نرسيدند و صد البته مجتبي بيشتر شامل اين حسرت شد.

مجتبي محرمي و علي كريمي در دو مصاحبه خود يك كلام مهم را گفتند " دشمن ما در ميان خودمان هست " البته علي كريمي اين حرف را در مورد استيل آذين و تيمش گفت و مجتبي محرمي با اين كه به اين صراحت اين حرف را نزد اما در ميان مصاحبه اش بخوبي متوجه حديث " خود كرده را تدبير نيست " را مي توانيم حدس بزنيم براستي به چه دليل فوتبال ما خود دشمني دارد؟ امروز به اين دو شماره هشت بنگريد؟ چرا مجتبي محرمي بايد چنين اشك ريزد؟ او را بسياري بهترين بك چپ ايران مي دانند مجتبي محرمي بازيكني است كه بر خلاف علي كريمي مي توانست در بسياري از پستهاي تدافعي هم بازي كند اما امروز هيچ دفاعي از خود ندارد زيرا دشمن او در اندرونش بود.

حكايت كريمي نيز چنين است او مي گويد حتي از پدرم هم عذر خواهي نكردم. براستي چرا نبايد او از پدرش و يا هر كس ديگر بخاطر اشتباهش عذر خواهي كند؟ كريمي سالها عذر خواهي نكرد او از مردم بخاطر رفتارش در بازيهاي جام جهاني 2006 عذر خواهي نكرد. او از رفتارش و در آوردن پيراهش در بازي رفت فصل پيش و پوشيدن پيراهن پرسپوليس در زير آن از همين حاجي هدايتي كه اينقدر نام او را بر سينه مي زند عذر خواهي نكرد. كريمي هيچگاه بخاطر رفتارش در بازيهاي انتخابي المپيك 1996 عذر خواهي نكرد همان رفتاري كه باعث شد كه تيم ما سقوط كند و با وجود داشتن مهره هاي بزرگ به المپيك نرود. كريمي بخاطر بي توجهي به خودش و نرفتن به آتلتيكو و پروجا و از دست دادن زمان بهره ورزشيش در امارات از خود و مردمش عذر خواهي نكرد و حالا باز هم مي گويد من از هيچ كس عذر نمي خواهم.

اشتباه نكنيد او در جريان اخير در استيل آذين مقصر نيست اما اين كه غرور تا آنجا باشد كه شخصي عذر خواهي را گناه بزرگي بداند اشتباه است و چنين است كه غرور تا آنجا پيش مي رود كه  قصه فراموشي هشت هاي بزرگ سرخها يعني ناصر محمد خاني و مجتبي محرمي و .. پيش مي آيد قصه شباهت دو هشت سرخ تنها در مورد دشمن دروني نبود اين دو هر كدام به گونه از رسانه ها صحبت كردند. محرمي همچنان دلگير از آن عكس ضرب در خورده اش در سالهاي دور است اما نمي گويد آيا خود او سعي كرد كه آن عكس را از خاطره ها محو كند؟ آيا يك عكس ضرب در خورده بايد مجتبي را از خود دور كند؟ چرا آن عكس براي او انگيزه بازگشت نياورد؟

در سوي ديگر حكايت علي كريمي هم جالب است او در حاليكه در طي هفته گذشته طوفان رسانه ها كه وظيفه آنها به گوش رساندن صداي حق مردم  است را شنيد و ديد كه علي رغم رفتارهاي غير اصولي برخي از رسانه ها و خبرگزاري ها كه يك طرفه به قاضي رفتند و حتي قديمي ترين برنامه ورزشي تلويزيون تنها از يك طرف اين داستان دعوت كرده و كريمي نبوده است خيلي بي تفاوت مي گذرد و  مي گويد من كسي نيستم كه رسانه ها بتوانند كاري برايم بكنند !! علي كريمي يادش رفته است او نيز بخاطر همان زير ساختهاي پر از سوال شكل گيري شخصيت بسياري از چهره هاي جامعه ما دچار خود فريبي شده است و از ياد مي برد كه اگر علي كريمي تبديل به علي كريمي شده بخاطر رسانه ها است و اين تنها مربوط به او نيست كه حتي كريس رونالدو مسي و كاكا و زلاتان ... هم نمي توانند در مورد رسانه ها حرفهائي را بزنند كه كريمي مي زند.

علي كريمي از آن سوي پشت بام افتاده است و همان طور كه مجتبي شماره هشت دهه 60و 70سرخها همه چيز را به گردن آن عكس چاپ شده در روزنامه مي اندازد. شماره هشت دهه 80 سرخها ياد مي برد كه اگر او علي كريمي شد و اين همه حمايت در طي سالها داشت بخاطر رسانه ها نيز بود زيرا علي كريمي خيلي از اوقات با تمامي قابليتهايش مي توانست روزهاي سخت تري از دو هشت ديگر سرخها و در ابعاد ديگر داشته باشد اما باز مطرح شد تا اسير كنج فراموشي چون ناصر و مجتبي نشود.

القصه قصه هشت ها سرخ به گونه حكايت از ماست كه بر ماست و شناسائي راز دشمن اندرون هست كه همواره بوده و هست و اگر زير ساختهاي نونهال و نوجوان و جوان اين ديار ساخته نشود خواهد بود. افسوس