همایون خودِ تاریخ هست

1- خرم آباد، چنین برفی کمتر به خودش دیده. 15 دی 1320. اون شب برف تا زیر زانوی "سرهنگ" می رسید که پسرش به دنیا میاد. اسمش رو همایون گذاشت. همایون بهزادی. وقتی تو عالم نوجوانی فوتبال بازی می کرد، متوجه شدند که مشکل قلبی داره. اون میخواست فوتبالیست بشه که بهش گفتند قلبت ضعیفه! بیخیالِ فوتبال شو... اما گوش همایون بدهکار نبود. "سرهنگ فرزانگان"، پسر خاله اش، مدافع تیم ملی بود و "امیر برومند"، پسر داییش، مهاجم سابق تیم ملی. همایون میخواست سومین فوتبالیست فامیل باشه...

2- آبان 1338، تو 18 سالگی برای اولین بار مقابل تیم کیان به میدون رفت. با لباس شاهین. اول مدافع راست بود و یک سال بعد سر از "نوک حمله" درآورد. با شماره 10. فروردین 1341 وقتی شاهین تیم تاج رو "4 تایی" کرد همایون گل سوم رو از پشت محوطه جریمه به ثمر رسوند. احتمالا اون هایی که بازی رو از سکوهای امجدیه تماشا می کردند، همونجا فهمیدند که این پسر چه جواهری هست

3- جزو نسل طلایی فوتبال ایران بود که برای اولین بار به مسابقات المپیک صعود کردند؛ 1964 توکیو. نقش همایون در این صعود چنان پررنگ بود که شاید اگر گل مساوی ایران به هند رو در ورزشگاه "کلکته" نمیزد، ایران هرگز المپیکی نمی شد. البته که قهرمانی تیم ملی در جام ملت های آسیا 1968 هم بدون همایون میسر نبود؛ دقیقه 60 بازی فینال بین ایران و اسرائیل. نتیجه یک - صفر به نفع اسرائیل هست که یک تعویض سرنوشت قهرمانی رو تغییر میده. همایون که چند ماه قبل زانوش رو جراحی کرده وارد زمین میشه. یک ربع بعد همایون گل مساوی رو میزنه و ده دقیقه بعد قلیچ خانی گل دوم رو. ایران دو بر یک اسرائیل رو شکست میده و جام رو بالای سر میبره. همایون با 4 گل زده، آقای گل مسابقات میشه...

4- فقط باید همایون باشی تا توی سی و دو سالگی در دربی هت تریک کنی! تو همون بازی معروف 6 تایی ها. تاریخ بازی های تاج و پرسولیس هرگز 16 شهریورِ 52 رو فراموش نمیکنه. 6 گلِ پرسپولیس و  3 گلِ همایون رو هم ایضا

5- همایون توی تاریخ نشسته. جای خوبِ تاریخ. دوم بهمن 94 از بین ما رفت، اما از دل تاریخ هرگز. حالا نه با اتهاماتِ پیرکفتارهای رقیب چیزی ازش کم میشه و نه با خاله زنک بازی های چند ادمین دَه دوازده ساله... همایون یعنی افتخار. یعنی هویت. یعنی تاریخ. با تاریخ گلاویز نشید که بازنده شمایید! همایون خودِ تاریخ هست!/