همه قصه خستگی نیست

پرسپولیس پس از بازی بسیار پر انتقاد در مقابل پاختاکور خصوصا در نیمه دوم آن بازی به لیگ بازگشت تا در شهر قائمشهر به مصاف قرمزهای محبوب نساجی برود. بازی که پرسپولیس به تغییرات گسترده ای زده بود و می توانستيم حضور همزمان رسن و سروش و آمدن کریمی و شریفی را دید.

 اتفاقاتی که در این بازی رخ داد چندان به نفع پرسپولیس نبود که از جمله صحنه های مشکوکی در محوطه جریمه نساجی بود که هیچکدام به نفع پرسپولیس سوت زده نشد و توپهای بسیار زیادی که پرسپولیس قادر بود موفق به گلزنی شود اما بی دقتی مانع به ثمر رسیدن آن شد. برانکو ایوانکوویچ در بازیهای قبلی به ضعف استفاده از موقعیت ها اشاره داشت اتفاقی که باعث شده است تیم پرسپولیس در یکی از حساسترین سالهای حضورش در رقابتها با آمار 24 گل زده در 21 بازی و قرار گرفتن در رتبه چهارم خط حمله در بین 5 تیم مدعی باشد. دومین مشکل پرسپولیس و همین طور استقلال به نسبت سه حریف دیگرشان در بالای جدول خستگی است که این فاکتور تا حد زیادی در بازی با نساجی کمرنگ شد.

پرسپولیسی ها که روز سه شنبه یک بازی سخت با پاختاکور داشتند در فاصله 72  ساعت پس از آن بازی در زمین چمن مصنوعی! استان سبز ایران زمین و در زیر باران نشان دادند که همه مشکلاتشان خستگی نیست. باید بگوئیم دو اتفاق خوشایند در این بازی برای پرسپولیسی ها رخ داد. اتفاق اول حضور یک شماره 77 جوان به نام کریمی در بازی بود. این بازیکن در چندین نوبت در موقعیت های بسیار خوب گل قرار گرفت و در طول بازی نمایش بسیار خوبی را نشان داد. به نظر می رسد برانکو ایوانکوویچ باید بیشتر به این مهره بسیار خوب اما گمنام فرصت دهد و شاید بتواند از او چهره ای چون محمد انصاری  البته در پست خودش بسازد. بازی سروش رفیعی در این بازی بسیار بهتر بود. او یک گل زد و همکاری جالبی با رسن در نیمه اول و با ترابی در نیمه دوم برقرار کرد. به نظر می رسد در ادامه کار مثلث سروش و رسن و ترابی بتوانند گره عدم طراوت پرسپولیس در میانه زمین را برطرف کنند.

پرسپولیس همچنان در ضربات ایستگاهی بی برنامه است و اتفاق عجیب این است که در سمت راست زمینش تحرک در فاز تهاجمی ندارد. محمد نادری در سمت چپ میل به هجوم دارد اما گاه به گاهی در ضد حمله جا می ماند. پرسپولیسی ها هفته بعد به رشت می روند تا در دومین هفته متوالی در لیگ بر روی چمن مصنوعی تیمی از استان سبز دگری از ایران بازی کنند و این شاید بهانه ای چون خستگی تیمش شود.