همه منتظر پاسخگویی انصاری‌فرد، آقای مدیر در لاک سکوت

محکومیت پرسپولیس در پرونده استوکس در دادگاه عالی ورزش (CAS) برگ دیگری به افتضاحات دوران مدیریتی محمدحسن انصاری‌فرد اضافه کرد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، شاید مطلب نوشتن در مورد پول‌های عجیب و غریبی که در فوتبال کشورمان ردوبدل می‌شود موضوعی تکراری باشد اما ماجرای جنون آمیز قراردادهای مسئله‌دار در فوتبال ایران پایانی ندارد و تا زمانی که اصولی برای عقد قرارداد در قوانین فوتبالی کشورمان جاری نشود برای این مطالب هم پایانی نیست.

به نظر می‌رسد باشگاه پرسپولیس از موارد ثابت برای بررسی این شرایط وحشتناک است. باشگاهی که در یک دهه گذشته مدیران مختلفی را به خود دیده و به جرأت می‌توان گفت مدیری در دهه اخیر نبوده که بابت مسائل مالی زخمی به تن سرخپوشان نزده باشد و از همه تأسف بارتر اینکه فردی که بر مسند مدیریت جلوس کرده قبلی‌ها را عامل مشکلات مالی دانسته است. برای ریشه‌یابی آنچه بر پرسپولیس گذشته شاید اول از همه باید یقه مسئولان وزارت ورزش از گذشته تا حال را گرفت که چطور با بی‌تدبیری‌های خود و عدم نظارت صحیح بر دست نشانده‌هایشان چنین وضع فاجعه آمیزی را رقم زده‌اند.

در بین مدیران پرسپولیس، آنکه بیش از همه این باشگاه را زخمی کرده کسی نیست جز محمد حسن انصاری‌فرد و عجبا که مدیری فوتبالی این همه نتایج تأسف بار مالی را رقم زده و با جذب بازیکنان مورد دار و قراردادهای باورنکردنی بار مالی زیادی را به باشگاه وارد کرده است.

البته که موضوع در مورد مدیریت انصاری‌فرد فقط به موارد جذب بازیکن برنمی‌گردد و ماجرای رفتن کالدرون و محکومیت پرسپولیس در این پرونده و رضایت‌نامه یحیی گل‌محمدی و قول و قرار عجیبی که او با مالک باشگاه شهر خودرو گذاشته در نوع خودش بی‌نظیر است. اینکه مدیری قبول کند بابت هر روز تأخیر در پرداخت پول رضایت‌نامه دیرکرد آن را باشگاه بدهد در زمره تصمیماتی است که شاید فقط دشمن یک تیم برایش بگیرد نه مدیرعاملش آن هم با آن شرایط بد مالی.

قرارداد 300 هزار دلاری اوساگونا در سال 98، قرارداد مالی عجیب با استوکسِ مسئله‌دار که امتحانش را در تراکتور پس داده بود و مدیرعامل وقت سرخ‌ها بدون در نظر گرفتن همه این شرایط اقدام به جذب این بازیکن کرد. او در همان اول راه 150 هزار دلار هم در جیب بازیکن گذاشت تا بعد از 63 دقیقه بازی به راحتی به بهانه کرونا تیم را تنها بگذارد و اکنون هم طالب 86 هزار دلار پول ناقابل باشد.

موضوعی که هنوز هم ابهام دارد این است که چرا انصاری‌فرد در همان روزهایی که استوکس بدون دلیل موجه تیم را ترک کرد از وی به فیفا شکایت نکرد تا الان پرسپولیس طلبکار ماجرا باشد و چرا باید همیشه باشگاه‌های ما در ارائه مدارک برای دفاع از خود دچار کمبود مدرک و سند باشند؟ چه اتفاقاتی در این باشگاه رخ می‌دهد که این چنین بی‌حساب و کتاب در تمامی پرونده‌های فیفا بازنده می‌شود؟

قرارداد سه ساله با رادوشوویچ با افزایش رقم قرارداد هم از دیگر دسته گل‌هایی است که در زمان مدیریت انصاری‌فرد رخ داده اما موضوع کنونی، تکرار این مسائل اعصاب خردکن نیست. سؤال از مسئولان و مرجع رسیدگی به این مسائل است که چرا به این همه تخلف مدیریتی رسیدگی نمی‌شود؟ چرا یک بار برای همیشه گفته نمی‌شود کدام مسئولی مرجع رسیدگی به تخلفات مدیریتی و مالی مدیران سرخابی‌ها هستند؟ وزارت ورزش از گذشته تا کنون چرا در چنین مواقعی این قدر منفعل است و چرا شفاف سازی مالی مدیرانی که انتخاب کرده‌اند را جدی نمی‌گیرند؟ فوتبال ایران تا چه زمانی باید به پای چنین مدیریت‌های «زهوار در رفته‌ای» بسوزد و پول این مردم در جیب افرادی قرار گیرد که کارآیی هم برای فوتبال‌مان نداشته‌اند. چه زمانی قرار است بساط دلالانی که به راحتی مدیران بر مسند نشسته سرخابی‌ها را دوره می‌کنند جمع شود؟

کاش محمد حسن انصاری‌فرد که در چنین مواقعی سکوت می‌کند از لاک دفاعی‌اش بیرون بیاید و توضیح دهد که چه بر سر پرسپولیس آورده است؟ چه کسی به او گفت با چنین مدل قراردادهایی می‌تواند تیمش را قهرمان کند؟ اکنون باشگاه پرسپولیس با انبوهی از مشکلات روبه‌رو است که حاصل تصمیمات انصاری‌فرد است اما آیا محکمه‌ای برای رسیدگی به اتفاقات دوران مدیریت او وجود دارد؟ البته که عملکرد سایر مدیران دیگر سرخپوشان هم باید مورد بررسی قرار گیرند اما کاش روزی برسد که نهادهای نظارتی به صورت شفاف به مردم بگویند عاقبت اینگونه مدیریت‌ها چه می‌شود نه اینکه با انتخاب این مدیران در پست‌های دیگر نمک به زخم هواداران بپاشند.