همین امروز رضائیان را نخواهید

پرسپولیس باید چون همه تیمهای موفق دنیا عمل کند و شعار معروف سه تفنگدار را عمل کند "یکی برای همه و همه برای یکی" یعنی تیمی موفق است که بخواهد تیم باشد و اجازه ندهد کسی برای تیم خط و مشی تعیین کند. تاریخ فوتبال جهان و خصوصا پرسپولیس شاهد این ادعا است.

 از پرسپولیس شروع می کنیم. زنده یاد پرویز دهداری در بازیهای آسیائی 1986 با پدیده عجیبی مواجه شد. 14 بازیکن پس از آن که تیم ایران نتوانست در آن مسابقات موفق بشود از تیم ملی استعفا کردند. مردانی چون اصغر حاجیلو و برادران بیانی و حمید درخشان و ضیا عربشاهی و ناصر محمد خانی و عبدلعلی چنگیز و .... هر کدام از این مردان ستاره هایی در تیم ملی ایران بودند اما واکنش پرویز دهداری به این موضوع خیلی ساده بود "او گفت تیم ملی اداره نیست که کسی بخواهد ازآن استعفا بدهد" و خیلی راحت بر روی این اسامی برای همیشه خط کشید و با مردانی گمنام چون احمدرضا عابدزاده و مجید نامجو مطلق و محمد تقوی و جواد زرینچه و مجتبی محرمی و مرتضی کرمانی مقدم و علیرضا افتخاری و دو سه مهره از تیمی که پس از استعفا بر جای مانده بود یعنی نفراتی چون فرشاد پیوس و زنده یاد سیروس قایقران و ... تیمی ساخت که در سال 1990 و در غیاب پرویز دهداری و به رهبری علی پروین اولین قهرمانی پس از انقلاب را برای فوتبال ما به ارمغان آوردند.

  نمونه ای دیگر از این برخورد را فرانسوی ها به نمایش گذاشتند. در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 تیم ملی فرانسه تنها به یک تساوی در خاک خودش احتیاج داشت تا به جام جهانی آمریکا برود اما دو ستاره بزرگ آن تیم یعنی دیوید ژینولا و اریک کانتونا با درگیری که در رختکن پس از بازی و حذف تیم انجام دادند امه ژاگه را به این فکر انداخت که تیم جدیدی بسازد تیمی با جوانانی چون زیدان و تورام و بلان و لیزارازو و دشامب و ... این تیم در یورو 1996 بارقه های امید را به فرانسه نشان داد و در جام جهانی فرانسه 1998 قهرمان جام جهانی و در یورو 2000 قهرمان اروپا شد.

تجربه رهبری در عرصه های مختلف می گوید برای موفقیت یک تیم باید اتحاد و انگیزه و تمرکز بر روی موفقیت  همواره وجود داشته باشد  و این دقیقا مسئله ای است که بزرگان فوتبال می دانند. بخاطر داریم در بازیهای انتخابی جام جهانی 2014 وقتی رحمتی و عقیلی تیم را رها کردند کی روش با حذف آنها اتحاد تیمی را حفظ کرد ( کاری که این روزها بر خلاف جهت آن انجام می دهد ) امروز شاهدیم که رضائیان ملی پوش پرسپولیس در تمرینات پرسپولیس نه تنها شرکت نمی کند حتی آنقدر حرفه ای نیست و اخلاق حرفه ای ندارد که مذاکره کند. او حاضر است پدر و مادرش را مریض نشان دهد اما خبر از حضور او در ترکیه به گوش می رسد. صرف نظر که این شایعه درست باشد و یا خیر باید به برانکو کمک کنیم حرفه ای بیاندیشد که می اندیشد.

 رضائیان به درد پرسپولیس نمی خورد. بازیکنی که تا این اندازه بی تعهد است نباید انسجام تیمی را بر هم زند که قرار است در رقابتهای آسیایی شرکت کند و برای قهرمانی در سه جبهه بجنگد. پرسپولیس امروز چون پرسپولیس زمان پروین نیت شاید کمتر کسی سخن از قیمت پیراهن می کند اما باید بدانیم پرسپولیس امروز تیمی است که بازیکنان ملی پوش زیادی دارد. سرمربی سابق تیم ملی ایران و کرواسی را دارد. کسی که بعنون کمک بلاژویچ تیم سوم جام جهانی 1998 شد. او با تیم ملی قهرمان بازیهای آسیائی 2002 با مشتی جوان گمنام شد. پرسپولیس سید جلال حسینی یکی از کاپیتان های تیم ملی را دارد. پرسپولیس ستاره هائی چون بیرانوند، مسلمان و کامیابی نیا و عالیشاه و امیری و ... دارد که برای خود نامهائی هستند. پرسپولس جوانانی خوبی چون زاهدی و آقائی و درویش وند و ... دارد و پرسپولیس میلیون ها تماشاچی و علاقمند دارد و در این بین رضائیان کیست؟ مردی که حتی کوچکترین رفتار های حرفه ای ندارد.

 او در تیم ملی هم فیکس نیست که حتی اگر ستاره تیم ملی هم باشد نباید او را بخواهیم. پرسپولیس باید تیم را بخواهد و برای این کار باید چون دهداری و پروین و دایی عمل کند. به یاد داریم علی دایی با انصاری فرد چه کار کرد؟ او طارمی را آورد و انصاری فرد حالا کجاست؟ پروین را به یاد داریم؟ پروین با هیچ کس سر پیراهن تیمش تعارف نداشت. مردان بزرگ فوتبال دنیا این گونه هستند. وقتی در تیم بارسا آلکس ویدال می آید و آلوز غر می زند انریکه او را به نیمکت می دوزد و امسال هم او را می فروشد. وقتی  پدرو غر می زند باید برود. در بارسا وقتی رونالدینیو خود را به مصدومیت می زند گواردیولا اخراجش می کند همان کاری که با اتوئو هم می کند. فرگوسن به هیچ بازیکنی چه بکهام باشد چه کریس رونالدو باج نمی دهد. تیم بزرگ تر از بزرگترین ستاره ها است.

رضائیان که حتی به این پایه ها نیز نرسیده است. با رضائیان خداحافظی کنید. تنبیه اش کنید اما پیراهن پرسپولیس حتی امروز هم به او ندهید. بازیکنی که این رفتار را دارد به درد هیچ تیمی نمی خورد آن گونه که رضا حقیقی و پیام صادقیان و .... این گونه شدند .

پرسپولیس باید بدعتگذار فوتبال بر پایه حرفه ای باشد و برای این کار باید بر اصولش بایستد.