واقیعت های فوتبال

1/ واقعيتهاي استاد

او را استاد مي نامم . سالها در روزنامه هائي كه او سردبير بود قلم زده ام . در سالهائي كه بنزين سبز را استاد به جامعه رسانه اي ورزش تزريق كرد . سالها گذشت بين من و استاد جدائي افتاد . جدائي فاصله و افكار و آرمانها و حالا مي بينم كه او از واقعيتهائي صحبت مي كند كه واقعيتهاي من است و خوشحالم آري او از واقعيت دلاليزم و شانتاژ مطبوعاتي سخن مي راند او از سر ناكسان را بر افراشتن را سخن راند از شاگرداني مي گويد كه از ايشان اميد بهي داشتن و سر رشته خويش گم كردن بوده است . او از فوتبالي سخن مي گويد كه حواشي چون سايز بدن نيكبخت و... آنقدر زياد است كه فرصت نمي دهد كسي از بي توجهي به تيم هاي نوجوانان در ديروز و تيم اميد امروز سخن گفته شود . آري استاد اين واقعيت را ما شاگردان واقعي شما نيز قبول داريم

2/ واقعيت نيكبخت

صحبت از نيكبخت شد . او سخن از سورپرايز مي كند و حضور نيكبختي جديد در تيم استيل آذين و مردي كه مي خواهد همان شماره 22 استقلال حجازي و شماره 10 تيم پرسپوليس دنيزلي باشد . بازي اردن و تيم ملي را كه ديديم سخت به ياد او افتاديم او كه در بازي با اردن در مقدماتي جام جهاني 2006 آن گونه گلي به ثمر رسانيد اما نيكبخت رفت . براستي بعد از دنيزلي چه زماني نيكبخت را خود نيكبخت ديديم؟ حتي نيكبخت نيم فصل اول دوره اول حضور قطبي در پرسپوليس باقيمانده اي از همان نيكبخت دنيزلي بود . بايد گفت واقعيت نيكبخت را سالها مي بينيم واقعيت استعدادي كه قدر خود را ندانسته و اسير حواشي شد و از اين رو جام جهاني 2006 و جام ملتهاي آسيا 2004 و 2007 را از دست داد . واقعيت نيكبخت تنها ادعاهائي چون ادهاي ديروز است درست شبيه آن حرفهائي كه در آغاز فصل پيش مي گفت

3/ واقعيت تيم ملي

افشين قطبي مي گويد زدن چند گل به تيم اردن واقعيت فوتبال بين المللي نيست و طرفداران تيم ملي نبايد اين واقعيت را فراموش كنند . براستي واقعيت فوتبال اين است كه براي بردن تيمي كه در رنكينگ جهاني داراي رتبه سه رقمي است در خاك خود بايد 70 دقيقه عذاب بكشيم ؟ آيا واقعيت فوتبال اين است كه فوتبال اردن را كه با  قطر و كويت و تايلند و سنگاپور و لبنان هم مشكل دارد را اين گونه به سختي ببريم ؟ آيا واقعيت فوتبال ما اين است كه حتي با 10 نفره شدن اين تيم هم نتوانيم كار ديگري جز سانتر بر روي دروازه انجام دهيم ؟

4/ واقعيت آينده فوتبال

سخنها از آينده چه شيرين است . همه صحبت از آينده شيريني فوتبال به مدد توجه و مديريت و سرمايه گزاري كه اكنون بر روي تيمهاي پايه مي شود مشتاقانه مي كنند اما واقعيت فوتبال اين است ؟ آيا وقتي تيم نوجوانان ما داراي آن وضعيت تداركاتي بوده است و اختلافات مالي فدراسيون با تيم اميد همچنان ادامه دارد . وقتي در فوتبال ملي هنوز اعتماد به جوانان حتي در بازي با ايسلند نيست وقتي باشگاه داري با بساط رانت خواري و دلاليزم و بي توجهي به جوانها است ، وقتي بازيهاي ليگ يك و جوانان و نوجوانان و اميد در وضعيت اسف بار است هنگامي كه تيمهاي بزرگ كشور يا تيمهاي پايه ندارند و يا اگر هم داشته باشند در حد يك فانتزي و شوخي بزرگ اداره مي شود چه واقعيتي جز نا اميدي نسبت به آينده فوتبال متصور است ؟

براستي واقعيتهاي فوتبال كي ديده مي شوند و اين فوتبال چه زماني واقعيتهاي شيرين را تصور مي كند ؟