وقتي خوزه، خواب «ژاكه» را مي بيند / چرا وضع كريمي با مجيدي فرق دارد؟

1- از صبح روز جمعه و با اعلام خداحافظي فرهاد مجيدي از دنياي فوتبال، رسانه هاي ورزشي در ايران به شدت تحت تاثير اين خبر قرار گرفتند. كاپيتان پيشين استقلال كه با انتشار يك نامه نسبتا تند و تيز بازنشستگي اش را به اطلاع ديگران رساند، در حالي بمب خبري اش را منفجر كرد كه افكار عمومي طي يكي، دو هفته گذشته عمدتا درگير ماجراي علي كريمي و كنار گذاشته شدن او از باشگاه پرسپوليس بودند. جالب اينكه از وقتي شماره هفت موفق شده شماره هشت را موقتا از جلد روزنامه ها پايين بكشد، داستان جادوگر و اختلافش با سرخپوشان نيز وارد فاز جديدي شده است. در شرايطي كه خيلي از استقلالي ها از باشگاه محبوب شان به خاطر عدم جذب مجيدي و فراهم آوردن مقدمات خداحافظي غريبانه او دلگير هستند، تعدادي از مسوولان پرسپوليس نيز مرتب مصاحبه مي كنند و مدعي مي شوند اجازه نخواهند داد كريمي به سرنوشت فرهاد دچار شود. اين مقايسه در حالي انجام مي گيرد كه اصولا به نظر نمي رسد پرونده اصطكاك هاي كريمي و مجيدي با سرخابي ها قابل قياس با يكديگر باشند. اين دو حكايت، دو روايت كاملا متفاوت دارند و ناگزير دو سرانجام ناهمسان نيز خواهند يافت.

2- در شرايط فعلي و در فضاي احساسي به وجود آمده پس از خداحافظي مجيدي، خيلي از هواداران او باشگاه استقلال را گناهكار مي دانند و معتقدند مديران و مربيان اين تيم مي توانستند ترتيبي بدهند تا فرهاد اين سال آخر را هم آبي بپوشد. اين در حالي است كه از نظر عقلاني و منطقي گردانندگان هر تيم فوتبال مختار هستند در ابتداي هر فصل با توجه به نيازها و اهداف شان بازيكن جديد بگيرند. در اين شرايط يكي مثل امير قلعه نويي بنا به هر دليلي تشخيص داد فرهاد مجيدي را به استخدام در نياورد و در تيمي كه خودش مسووليت مستقيم آن را برعهده دارد، از كاپيتان سابق آبي پوشان استفاده نكند. اين اتفاقي است كه همه جاي دنيا رخ مي دهد. حتي عرف فوتبال مدرن و بايد و نبايدهاي غيررسمي هم هيچ باشگاهي را مجبور نمي كنند يك بازيكن خاص را مثلا به اين بهانه كه او قصد دارد در لباس تيم محبوبش خداحافظي كند، مورد استفاده قرار بدهد. مورينيو به محض حضور در مادريد، رائول را در ليست مازاد رئال قرار داد، پيرلو بعد از سال ها ميدان داري در ميلان مجبور شد به يووه برود و الكس دل پيروي سوپرافسانه اي هم در آخرين روزهاي فوتبالش، رقابت هاي باشگاهي استراليا را به عنوان مقصد پاياني برگزيد. البته پرواضح است كه حق انتقاد و اعتراض هميشه براي هواداران محفوظ است و اگر آنها تشخيص بدهند بازيكن محبوب شان همچنان مي توانست در خدمت تيم باشد، اين امتياز را خواهند داشت كه نارضايتي شان را به شكل منطقي و بخردانه منعكس كنند. اين اتفاق اما، كه در ايران براي فرهاد مجيدي رخ داده، كوچك ترين شباهتي به قصه علي كريمي ندارد. كاپيتان محبوب قرمزها برخلاف همتاي آبي پوشش در حال حاضر تحت قرارداد رسمي باشگاه پرسپوليس است و دست بر قضا اين پيمان همكاري را پس از آن امضا كرد كه در ابتداي فصل، پافشاري مديران باشگاه، بي رغبتي اوليه او براي ادامه همكاري با اين مجموعه را از ميان برد. امروز رويانيان و همكارانش در شرايطي عذر جادوگر را بدون ارايه هيچ توضيح روشني مي خواهند كه كاپيتان دوم آنها، يكي از كارمندان باشگاه و جزو سرمايه هاي ارزشمند تاريخ پرسپوليس است. سردار اخيرا در توجيه حمايتش از خوزه به اين استدلال منطقي متوسل شده كه «ما براي گرفتن مانوئل كلي پول داده ايم» اما آيا در همين چارچوب عقلاني، اين ابهام به وجود نمي آيد كه تمديد قرارداد كريمي هم براي پرسپوليس ي ها هزينه بر بوده است؟ آيا اسكناس هاي خرج شده براي گرفتن خوزه را بايد قدر دانست، اما اين دورانديشي حسابگرانه در مورد كريمي كه فرزند اين باشگاه است، كاربرد ندارد؟ رويانيان و اطرافيانش اين روزها مدام از گذشته جنجالي كريمي سند مي آورند و حتي به مشكلاتي كه او در تيم دنيزلي درست كرد، اشاره مي كنند اما در اين صورت آيا بهتر نبود دوستان همان اول فصل قرارداد علي را تمديد نمي كردند تا امروز مجبور به حراج بخش مهمي از دارايي شان نشوند؟

3- اين روزها البته نام يك كاراكتر ديگر هم لابه لاي سخنان منتقدان كريمي زياد شنيده مي شود؛ امه ژاكه! اين گروه بر اين باورند كه وقتي سرمربي توانا و اسبق تيم ملي فرانسه اريك كانتونا را دعوت نكرد تا به زعم خودش درخشش يك نوازنده ممتاز، هارموني اركستر او را به هم نريزد، پس خوزه هم مختار است كريمي را به چنين دليلي نخواهد. اين در حالي است كه چنين منطقي، تفاوت هاي بنيادين موجود بين تيم هاي ملي و باشگاهي را ناديده مي گيرد. تيم هاي ملي هرگز با بازيكنان شان قرارداد نمي بندند. مربي ملي مختار است هر فوتباليستي را بخواهد يا نخواهد. در تاريخ فوتبال جهان ستاره هاي پرشماري وجود داشته اند كه از حضور در تيم اول كشورشان محروم شده اند، اما خيلي راحت در باشگاه هاي شان به كار و زندگي عادي شان ادامه داده اند. اين حالت، هرگز قابل مقايسه نيست با باشگاهي كه اندكي بعد از جذب يك ستاره مهم و گران قيمت به دلايل مبهم از همكاري با او سرباز مي زند. جرمي كه گويا كريمي در خفا مرتكب شده و هيچ كس هم نمي خواهد توضيحي پيرامون آن ارايه بدهد، بي شك بسيار خفيف تر از تمرد آشكار كارلوس توز از دستور مانچيني در جريان بازي هاي ليگ قهرمانان اروپا است. با اين حال حتي همان زمان نيز مهاجم آرژانتيني من سيتي بعد از مدتي تنبيه به باشگاه بازگشت تا به آبي ها در مسير دستيابي به قهرماني جزيره كمك كند، حالا چه شده است كه تحت هيچ شرايطي نمي توان از گناه نانوشته جادوگر گذشت؟ امروز آقايان مدعي هستند نمي توانند از تصميمي كه گرفته اند عقب بنشينند، اما جواب نمي دهند كه چطور همين يك ماه پيش در مورد حميد علي عسكر همين عقب نشيني را تجربه كردند يا در قبال فلان مدافع تيم كه سر تمرينات آشكارا به مربي پرتغالي فحاشي مي كند، كاملا بي تفاوت مي مانند؟

4- داستان علي كريمي شباهتي به حكايت فرهاد مجيدي ندارد كه حالا مديران پرسپوليس سر «لطف» آمده اند و نمي خواهند اجازه بدهند او به سرنوشت همتاي آبي اش دچار شود. برخلاف شماره هفت كه بازيكن آزاد بود و رفت، شماره هشت بازيكن رسمي پرسپوليس است و در صورتي كه برخورد چكشي و حذفي آقايان در مورد او به نتيجه نرسد، مسوولان باشگاه محكوم اند در قبال سرمايه بي فايده اي كه از بيـت المال بابت جذب او رفته و نيز خدشه اي كه به حيثيت اين اسطوره وارد شده توضيح قانع كننده اي داشته باشند.