وقتي که ليدرها همه کاره اند

واکاوي جريان حضور پررنگ ليدرها در پشت پرده فوتبال ايران

وقتي که ليدرها همه‌کاره‌اند

اتفاقي که در روز بازي پرسپوليس و صباي قم رخ داد را شايد بايد فقط در فوتبال ايران ديد. اتفاق نادري که براي چندمين بار بر روي سکوهاي تماشاگران فوتبال ديده شد. دمل چرکيني بود که قبل از اين و زماني که تنها جوش کوچکي بود مداوا نشد تا روز يک‌شنبه در ورزشگاه آزادي سر باز کند.

ليدرهاي فوتبال (شما بخوانيد همان بوقچي‌هاي سابق!) حالا بيشتر از گذشته در فوتبال ايران تأثيرگذار هستند و نمونه هم در اين خصوص کم نداشته و نداريم. پرسپوليس قهرمان هفتمين دوره ليگ شد اما اين ليدرها بودند که با کاپ قهرماني در ورزشگاه آزادي دور افتخار مي‌زدند! پرسپوليس قهرمان جام حذفي گذشته شد، بيشتر از بازيکنان ليدرها را مي‌شد بر روي سکوي قهرماني ديد! البته تأثيرگذاري آن‌ها تنها به همين جا ختم نشده است. بارها بازيکني را که مدنظرشان بوده تشويق و بازيکني را که به هر دليلي با او کج افتاده بودند هو کردند.

علي پروين را هم که اصلا نمي‌توان در اين خصوص ناديده گرفت چراکه او که روزگاري اسطوره پرسپوليسي‌ها بود را همين ليدرها با چشماني نمناک از ورزشگاه آزادي تا منزلش روانه کردند تا او هم همين جمله معروف «خداحافظ پرسپوليس، خداحافظ فوتبال» را بگويد.

ليدرهاي باشگاه‌ها (در اين مطلب منظور ليدرهاي پرسپوليس است) در فوتبال به اصطلاح حرفه‌اي ما آن قدر نقش و تأثير دارند که خيلي از مربيان، مديران و بازيکنان حضور يا عدم حضورشان را در اين تيم منوط به برقراري رابطه خوب با آن‌ها مي‌دانند و اين خود فاجعه است براي روح ورزشي که شعارش اصلا اين نيست.

رضا شاهاني يکي از ليدرهاي اصلي پرسپوليس در مورد اتفاق‌هايي که در بازي اين تيم مقابل صباي قم افتاده مي‌گويد:

«نمي‌دانم چرا فردوسي‌پور گفته که کاشاني به ليدرها خط مي‌دهد. آن کساني که دايي را هو کردند و بيانيه خواندند با کسي ديگر هماهنگ شده بودند و ما ليدرهاي باشگاه اصلا موافق اين بند و تبصره بازي‌ها نبوديم. ما در جايگاه‌هاي‌مان از علي دايي حمايت کرديم و اصلا دوست نداشتيم دايي که افتخار فوتبال ايران است هو شود.

آن ليدرها هم براي اين که شناخته نشوند لباس‌هاي‌شان را در آورده بودند و شعار مي‌دادند. مشخص است که دست‌هايي پشت پرده بوده چراکه من قبل از بازي شنيدم که يک‌سري از ليدرها مي‌گفتند دايي کلي هو مي‌شود و تيمش هم در اين بازي مي‌بازد. بازيکنان مشکل اصلي پرسپوليس هستند نه علي دايي.

بازيکنان کم کاري مي‌کنند و اين کاملا عيان است. از دروازه‌بان تا مهاجم همه مي‌خواستند دايي را زمين بزنند. فقط اميدوارم يادشان باشد که آقاي x که در زمان غمخوار براي تيم کم کاري کرد چه بلايي سرش آمد و چگونه تصادف کرد که الان حتي براي راه رفتن هم مشکل دارد.»

منصورمحمد بيک‌لو مدير روابط عمومي پرسپوليس اما اين صحبت‌ها را اين‌گونه پاسخ مي‌دهد: «آقاي کاشاني اصلا در جريان اين مسائل نبودند. ايشان اصلا دوست نداشته و ندارد که به شخصيت علي دايي توهين شود. متأسفانه اين‌ها گمانه‌هايي که است که بعضي‌ها انجام مي‌دهند و خط‌دهي را به حبيب کاشاني وصل مي‌کنند.»

زياري، خبرنگار خارجي‌نويس يکي از روزنامه‌هاي ورزشي درخصوص نقش ليدرها در فوتبال اروپا مي‌گويد: «من بازي‌هاي زيادي را در ورزشگاه‌هاي خارجي ديده‌ام اما آن‌جا اصلا ليدرها به اين شکلي که در فوتبال ما وجود دارند وجود ندارند.

گروه‌هاي چند صد نفري‌اي هستند که توسط کانون‌هاي مختلف هدايت مي‌شوند و سعي دارند در ورزشگاه شعارها و اشعار تماشاگران را هدفمند کنند. جالب هم اين جاست که اصلا ليدرها به کسي توهين نمي‌کنند و شايد درشت‌ترين حرفي که از دهان‌شان بيرون بيايد اين است که چقدر داور بد است!»

ابراهيم آشتياني پيشکسوت باشگاه پرسپوليس هم درخصوص نقش ليدرها که اين روزها به نوعي وامدار واقعي فوتبال شده‌اند صحبت‌هاي جالبي اظهار مي‌دارد:

«هر درختي بي‌ريشه باشد مي‌خشکد و اين اتفاق اين روزها در پرسپوليس افتاده است. پرسپوليس بي‌هويت شده و پيش‌کسوتان از اين تيم دور افتاده‌اند.

من مي‌گويم که نبايد با استعفاي آقاي دايي موافقت شود چراکه او در اين زمينه مقصر نيست. باشگاه کم کاري کرد و خيلي از بازيکناني که او مي‌خواست را به خدمت نگرفتند.»

آشتياني درخصوص اعتراض‌هاي ليدرها هم مي‌گويد: «اين‌ها که کسي نيستند چراکه هرکس که در رأس کار باشد سنگ او را به سينه مي‌زنند.

اين‌ها قبل از اين هم اين کار را با علي پروين کرده بودند. زمان ما اصلا ليدرها اين‌گونه نبودند که به خاطر پول کسي را تشويق يا هو کنند. يادم مي‌آيد مرحوم صفر ايرانپاک آن زمان مصاحبه‌اي کرده بود و گفته بود که براي نان زن و بچه‌اش مي‌خواهد از پرسپوليس برود و در تيم ديگري بازي کند اما 30 هزار هوادار ما در بازي بعدي 30 هزار نان با خودشان به ورزشگاه آوردند تا نشان دهند که او را تنها نخواهند گذاشت. بدون اغراق مي‌گويم ليدرها آن زمان پرسپوليس را بيشتر از ما دوست داشتند.»

بايد ديد آخر اين فوتبال که کسي که سال‌ها براي اعتلاي نام کشورش عرق ريخته و مصدوم شده در آن هو مي‌شود و ناسزا مي‌خورد، به کجا خواهد رسيد. آيا بايد فاتحه فوتبال متعصبانه را خواند؟!