وقتی یحیی، شجاع می‌شود

پرسپولیس قهرمان نیم فصل اول رقابت‌های لیگ برتر شد تا یحیی گل‌محمدی نشان دهد این تیم با یکی از پرستاره‌ترین ترکیب‌های تاریخش در مسیر درستی قرار دارد؛ حتی اگر بهترین گلزنش ناگهان از کشور خارج شده باشد و بازی‌های بی‌تماشاگر و شرایط خاص، کمتر کسی را راغب به دیدن بازی‌های لیگ برتر کند. به هرحال قرمزها با برتری پرگل در یک دیدار پرحاشیه، هم سه امتیاز بازی با نساجی را به حساب اندوختند و هم آن‌قدر تفاضل گل‌شان را بهبود بخشیدند که تحت هیچ شرایطی حداقل تا هفته‌های آینده صدرجدول را به تیم دیگری ندهند.

ستاره شدن در محدودیت
پرسپولیس فصل را با دو تساوی بدون گل پیاپی آغاز کرد تا فشارها روی یحیی گل‌محمدی به اوج خود برسد. از دست دادن قهرمانی فصل گذشته به اندازه کافی سرمربی تیم را در موضع ضعف قرار داده بود و پس از سپری کردن یک بازه نقل و انتقالاتی پر سر و صدا، انتظارات از یحیی بسیار بالاتر هم رفت. روند بد قرمزها اما خیلی سریع تغییر کرد و منجی تیم هم یورگن لوکادیا لقب گرفت. مهاجم سرشناس هلندی که از هفته سوم به ترکیب تیم اضافه شد و گل‌هایش بال‌های خوشبختی تیم شدند؛ حتی در روزهای که پرسپولیس خوب بازی نمی‌کرد. به همین دلیل هم رفتن ناگهانی لوکادیا باعث شد برخی کار گل‌محمدی را تمام شده بدانند. هرچند وجهه دوست داشتنی سرمربی پرسپولیس سبب شد تا برخلاف ابتدای فصل، دو تساوی پیاپی در شروع دوباره لیگ برتر پس از وقفه جام‌جهانی خیلی برای او گران تمام نشود و این سرمربی هم پس از دو هفته آزمون‌وخطا، فهمید که باید با داشته‌هایش سر کند. نتیجه این اقدام هم معرفی شدن پدیده‌ای به نام محمد عمری بود. بازیکن جوانی که محصول تیم جوانان باشگاه است و پست اصلی‌اش هافبک هجومی است، اما توسط گل‌محمدی در نوک خط حمله امتحان شد. نتیجه آن‌هم به ثمر رساندن سه گل در دو دیدار برابر گل‌گهر و نساجی بود. دو دیداری که از ابتدا در آن وارد زمین شد تا نشان دهد پرسپولیس شاید می‌توانست برابر پیکان هم از تساوی بدون گل پیروزی بسازد؛ اگر یحیی زودتر پتانسیل عمری را کشف کرده بود و اگر لوکادیا در ترکیب نبود. درخشش بازیکن گمنامی مثل عمری در میان بازیکنان چند ده میلیاردی، نشان می‌دهد اعتماد به جوانان خود باشگاه و پرهیز از بریز و بپاش برای جذب نام‌های بزرگ اما ناکارآمد، لزوما چیز بدی نیست!

یحیای شجاع
یکی از بزرگ‌ترین ایراداتی که در طول سه سال حضور یحیی گل‌محمدی روی نیمکت پرسپولیس به این مربی وارد می‌شد، رویکرد محافظه‌کارانه وی در بازی‌های بزرگ بود که بعضا هم درست به نظر می‌رسید. با این حال گویا یحیی حداقل تا به این جای فصل سعی کرده کمی از آن لاک ترس فاصله بگیرد و این را از استراتژی او برای بازی اخیر پرسپولیس می‌توان متوجه شد. او برابر گل‌گهر درحالی که امکان داشت در نیمه نخست شکست بخورد و تساوی هم نتیجه بدی برایش محسوب نمی‌شد، تیمش را هجومی کرد و مزد حملاتش را هم گرفت. در بازی با نساجی هم حریف مازندرانی برای دقایقی سرخ‌پوشان را تحت فشار قرار داد و حتی با وجود اینکه حمید مطهری سرمربی حریف کاملا به تفکرات او آشنا بود، ترجیح داد حمله را از تیمش دریغ نکند و تاکتیک‌هایش باعث به ثمر رساندن ۵ گل شد. به نظر می‌رسد یحیی، شجاع شده است. هم در اظهارنظرهایش و هم هدایت تیمش.