ویزیت به موقع، داروی فوری

پرسپولیس دربی را نبرد. این واقعیت را وقتی می گذاریم کنار اینکه از حیث بازیکن و تنوع مهره دست یحیی گل محمدی بازتر از حریف بوده یک نکته منفی جلوی نام گل محمدی و تیمش ثبت می شود. در عین حال شاید باتجربه تر بودن سرمربی پرسپولیس نیز می توانست یک پوئن برتر برای پیروز شدن در این مسابقه باشد اما او برای رسیدن به تساوی و نباختن زجر کشید و این را هم می توان یک نکته منفی برای پرسپولیس در دربی اخیر دانست.

پرسپولیس دربی را نباخت و بازگشت به بازی بعد از دو بار عقب افتادن و تحمیل فوتبال پرسپولیس به حریفش در حدود 40 دقیقه از نیمه دوم چیزی نیست که از آن بتوان به راحتی عبور کرد.

یحیی گل محمدی با استراتژی مناسبی قدم به این بازی گذشت و تیمش لحظه به لحظه از حیث مالکیت و چرخاندن توپ در زمین وضعیت بهتری پیدا می کرد که گل خورد. این گل از نقطه ضعفی حاصل شد که قبل از بازی به عنوان یکی از نقاط ضعف مهم پرسپولیس طی فصول گذشته به آن اشاره کرده بودیم. هر چند ارسال قائدی در جریان بازی حاصل شد اما عدم وظیفه شناسی و سردرگمی مدافعان پرسپولیس در دفع ارسال از کناره ها کاری کرد تا مجموعه ای از اشتباهات این گل را رقم بزند.

کندی مدافعان پرسپولیس و گپی که بین مدافعان میانی و کناری ایجاد می شد هم کاری کرد تا قائدی تبدیل به ستاره دربی شود؛ اتفاقی که در بازی های قبل با حضور شجاع، قائدی هرگز به آن نزدیک هم نشده بود اما فرم خوب او در این هفته ها و خلأیی که در خط دفاع پرسپولیس ایجاد شد کاری کرد تا تیمی که در 18 بازی قبلی 7 گل خورده بود در کمتر از یک ساعت دو بار تسلیم شود آن هم با مجموعه ای از اشتباهات فردی.

حالا و بعد از این دربی پرسپولیسی ها بیشتر از هر چیز درباره کیفیت فنی بازیکنان شان بخصوص در خط دفاع حرف می زنند و همین 90 دقیقه در ذهن شان باقی خواهد ماند تا آنها را قضاوت کنند.

حتماً خیلی ها درباره بیرانوند صحبت خواهند کرد که راحت تر از همیشه گل خورد. درست شبیه آن شهرآوردی که استقلال با منصوریان سه گل زد و بیرانوند عملکرد جالبی نداشت. بسیاری معتقدند بیرانوند روی هر دو گل ضعف داشت و حتی اگر مقصر اول نباشد می توانسته در هر دو صحنه عملکرد بهتری داشته باشد. البته یادمان نرود واکنش فوق العاده اش در اواخر نیمه اول باعث شد تا شوت مواج قائدی گل نشود.

در خط دفاع اما همه نگران کندی سیدجلال و کنعانی در مواجهه با قائدی و مطهری بودند اما انصاری ضعیف ترین چهره این خط بود. بازیکنی که در صحنه گل اول دفع توپ اشتباهی داشت و تیر عمودی دروازه خودی را نشانه گرفت و در صحنه گل دوم هم با کوتاهی خود باعث شد تا مطهری از پشت سرش بیاید و روی خط دروازه توپ را به طاق بچسباند.

در صحنه گل اول البته وقتی می بینیم فرشید باقری راحت شوت زده جای خالی کمال و احمد نوراللهی می تواند آنها را هم در صف مقصران قرار دهد. کمال همان بازیکنی است که قبل از گل دوم خیلی راحت از قائدی دریبل خورد و از آن گل هم درصدی از تقصیرات را برخواهد داشت. مهدی شیری نیز در این وا دادن شریک کمال بود اما غیر از این صحنه، با فرارهای متوالی و کنش های متعدد دفاعی اش یکی از بهترین های تیمش بود تا جایی که مورد تقدیر ویژه یحیی قرار گرفت.

داستان مقصران گل های خورده و پسروی خط دفاع پرسپولیس را که کنار بگذاریم آنچه از این دربی باید برای پرسپولیسی ها بولد شود واکنش سریع و مثبت یحیی به عقب افتادن تیمش بود. اینکه گل محمدی بعد از دریافت گل دوم، درد را خوب تشخیص و تغییراتش را بلافاصله صورت داد کاری کرد تا فرم بازی تیمش همانی شود که می توانستیم انتظار داشته باشیم و بالاخره پرسپولیس به گل مساوی می رسد.

تغییر نادری به جای انصاری غیر از اینکه باعث شد ضعیف ترین عضو خط دفاعی پرسپولیس دیگر فرصتی برای اشتباه نداشته باشد سمت چپ تیمش را هم فعال کند. قبل از آن پرسپولیس در جناح راست با شیری فوق العاده پرتوان و پویا نشان داد اما در جناح مقابل منفعل و شکننده بود که حضور نادری شرایط را تغییر داد.

ورود رسن، نادری و در نهایت استوکس بهترین تغییراتی بود که در مناسب ترین زمان و به موقع صورت گرفت – درست مثل پزشکی که به سرعت بیماری فرد را تشخیص داده و با یک داروی فوری حال او را خوب می کند- و گل دوم با دخالت دو عنصر از این جمع حاصل شد تا یحیی بر خلاف مجیدی بعد از این بازی بزرگ نیز کامنت های مثبتی از هواداران و پیشکسوتان پرسپولیس بگیرد.