و ناگهان سیدجلال نیمکت نشین!

پرسپولیس یکی از معدود تیم های لیگ نوزدهم بود که در فصل نقل و انتقالات روزهای آرامی را پشت سرگذاشت و استراتژی این تیم به حفظ ستارگان فصل گذشته معطوف شده بود اما از همان روزی که کنعانی زادگان در لیست خرید قرمزها قرار گرفت، مشخص بود که زنگ خطر برای سیدجلال حسینی به صدا درآمده. سیدجلال درحالی به فصل جدید فوتبال پا گذاشت که جایزه بهترین مدافع فصل گذشته فوتبال ایران را گرفته بود و با سومین قهرمانی پیاپی پرسپولیس، تبدیل به پرافتخارترین بازیکن تاریخ ایران شده بود.

آغاز لیگ با گابریل کالدرون هم با حضور ثابت سیدجلال در ترکیب اصلی همراه بود. با این حال کمتر کسی تصور می کرد روزهای نیمکت نشینی کاپیتان پرسپولیس به این زودی فرا برسد. سیدجلال سال هاست که در فوتبال ایران بازی می کند و کمتر به یاد داریم که برای مدتی طولانی مصدوم شده باشد و بیرون نشته باشد اما اعلام یک مصدومیت بهترین فرصت برای کالدرون بود که کنعانی زادگان را در قلب خط دفاعی در کنار شجاع خلیل زاده قرار دهد.

این تغییر و تحول در خط دفاعی، اگرچه با برد در دربی تهران همراه بود اما دو شکست پیاپی مقابل سپاهان و شهرخودرو، باعث شد بار دیگر نگاه سکوها به کاپیتان محبوب تیم شان معطوف شود و چشم انتظار بازگشت سیدجلال به ترکیب باشند. واقعیت این است که وزن سیدجلال به لحاظ محبوبیت قابل قیاس با میزان محبوبیت کنعانی زادگان نیست و جدا از مسائل فنی، تماشاگرانی که خاطرات خوشی با حسینی دارند، با منطق هواداری شان به سادگی نمی پذیرند که کاپیتان شان به سال های پایانی فوتبالش رسیده و شاید دیگر نتواند تمام فصل را به صورت ثابت بازی کند اما اتفاق عجیب تر، در بازی با پیکان و جایی رخ داد که شجاع به خاطر محرومیت از لیست کنار گذاشته شد و درحالی که تصور می شد سیدجلال به ترکیب 11 نفره برمی گردد، این محمد انصاری بود که در کنار کنعانی زادگان قرار گرفت. این برای اولین بار در تمام این سال هاست که سیدجلال به لحاظ آمادگی در شرایط بازی کردن است اما یک مربی، مدافع دیگری را به او ترجیح می دهد.

از یک منظر می توان گفت از نگاه کالدرون، سیدجلال که تازه از بند مصدومیت رها شده در شرایط فعلی بعد از شجاع، کنعانی زادگان و انصاری چهارمین گزینه خط دفاعی پرسپولیس است اما از منظری دیگر باید به سابقه کالدرون در تیم های قبلی و اصرار عجیبش بر استفاده چرخشی از مهره هایش رجوع کرد. کالدرون برخلاف برانکو که تمام فصل را با یک ترکیب ثابت بازی می کرد، به شدت علاقه دارد که از همه بازیکنانش به تناوب استفاده کند و حالا به نظر می رسد او سیدجلال را هم وارد این چرخه کرده؛ گاهی در ترکیب اصلی و گاهی روی نیمکت. این یک فصل تازه در همه این سال هایی است که سیدجلال در لیگ ایران بازی کرده. او چه در ملوان و سایپا و چه در سپاهان و پرسپولیس، هیچ وقت چنین تجربه ای نداشته و همیشه انتخاب اول تیم هایش در خط دفاعی بود اما حالا باید در سیستم چرخشی کالدرون، گاهی بازی را از روی نیمکت آغاز کند و به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شود.

هضم نیمکت نشینی برای بازیکنی که سال ها کاپیتان تیم ملی و پرسپولیس بوده، سخت و دشوار است ولی نوع مواجهه سیدجلال با این ماجرا، در روزهای گذشته همانی بوده که از یک کاپیتان انتظار می رود. او گفته «حاضرم تمام فصل نیمکت نشین باشم اما پرسپولیس باز هم قهرمان شود» اینکه در شرایط فعلی کنعانی زادگان ملی پوش برای حضور در ترکیب اصلی گزینه شایسته تری است یا سیدجلال 38 ساله، بحث دیگری است اما تردیدی نیست که کالدرون اگر بخواهد کاپیتان تیمش را برای مدتی طولانی روی نیمکت بنشاند، تصمیم مخاطره آمیزی گرفته است.