پرسپوليس، بازنده دوئل دنيزلي و جادوگر!

1) اندكي پس از توقف خانگي و غير منتظره پرسپوليس مقابل الغرافه قطر، علي كريمي يك بار ديگر با اظهارات تند و خارج از محدوده اش دردسر درست كرد و شگفتي بخش بزرگي از شنونده هايش را برانگيخت. شاه بيت سخنان نامربوط جادوگر، همين يكي، دو جمله اي بود كه روز گذشته بازتاب وسيعي در رسانه ها پيدا كرد: «مربي بايد پاسخگو باشد كه چرا بازيكني كه در بازي قبل اشتباه كرده، اين مسابقه هم فيكس مي شود؟» اين چندمين كنايه زهردار علي كريمي به كادر فني تيمش است؛ آنچه به تدريج ترديدها را در مورد تيرگي روابط دنيزلي با كاپيتان تيمش از ميان مي برد. در اولين روزهاي حضور افندي در تهران، كريمي نسبت به پروژه ناهار خوران دسته جمعي سرخپوشان موضع گرفت. خوشبين ترها كوشيدند تا اين اتفاق را نوعي سوءتفاهم قلمداد كنند و از كنارش بگذرند، اما اصرار جادوگر به خروج هاي پياپي از حوزه اختيارات ش، كم كم كاري كرده است كه اين خوش خيالي كاذب هم ديگر جواب نمي دهد. اندكي پس از انتقاد بي مورد آقاي شماره 8 از اردوهاي خارج از كشور پرسپوليس – كه در نهايت منجر به كسب هفت امتياز طلايي از سه بازي دشوار براي اين تيم شد – حالا او در حالي علنا به چيدمان تيمش در مسابقه با الغرافه ايراد مي گيرد كه چنين مسايلي اصولا به  هيچ بازيكني در جهان ارتباط پيدا نمي كند و چنانچه خود وي هم در سخنانش تاكيد كرده، صرفا «سرمربي» بايد پيرامون آن پاسخگو باشد. آقاي كريمي! حواست هست اين روزها چقدر در آفسايدي؟

2) دقيقا مشخص نيست مشكل اين روزهاي علي كريمي چيست كه باعث شده او چنين واكنش هاي غيرقابل هضمي نشان بدهد. شايد ستاره تراز اول سرخپوشان از تقسيم محبوبيتش با سرمربي ترك تبار قرمزها ناخشنود است و آرام آرام در همان مسير انحصارطلبانه اي گام برمي دارد كه روزگاري علي پروين در آن رو به تباهي رفت، شايد هم محدود شدن اختيارات وسيع وي در دوران مربي قبلي باعث رنجش خاطر كاپيتان شده است. هر چه باشد اما، كريمي اين روزها تن به انتخابي خطرناك و پرريسك داده است كه شايد ركورد پيروزي هاي هميشگي اش در اين قبيل مجادلات را خراب كند. اگر ستاره پرهوادار سرخپوشان توانست از دل منازعه با امثال پروين، دايي، آجورلو و خيلي هاي ديگر، فتوحاتي بزرگ براي خودش بسازد و در هر نوبت حمايت بخش قابل توجهي از افكار عمومي را به چنگ بياورد، اين بار رقيب او مردي است كه طراوت و اعتبار را به پرسپوليس باز گردانده و كنار زدنش هرگز به اين آساني ميسر نخواهد بود. پرافتخارترين مربي تاريخ تركيه و مردي كه شركت هواپيمايي اين كشور در مورد او، براي تبليغ خدماتش از عبارت «بليت سفر آقا مصطفي به تهران را ما صادر كرديم» استفاده مي كند، حريف دشواري براي كريمي خواهد بود و بعيد است كه با تداوم درشت گويي هاي وي كنار بيايد. دنيزلي، تومباكوويچ بي مايه نيست كه با شعبده دلالان سر از ايران درآورده باشد و بتوان با چند مصاحبه، ريشه اش را زد. كريمي در اين مقطع بايد هوشيارتر از آن باشد كه كار را به انتخاب بين خودش و افندي بكشاند. چه اينكه در اين صورت، گزينه اول پرسپوليس ي ها كسي خواهد بود كه بيشتر مي تواند به اين تيم كمك كند؛ كسي كه توانسته از يك تيم ورشكسته، يك مدعي قابل احترام در آسيا بسازد.

3) بهترين حالت براي محبوب ترين تيم ايران آن است كه دنيزلي و كريمي، به طور همزمان در خدمت پرسپوليس باشند. بدون يك مربي معتبر، با ديسيپلين و كارآمد، تمام تلاش هاي ستاره اي به بزرگي علي كريمي هم نافرجام باقي مي ماند. در تمام نيم فصل اول، پرسپوليس تبديل به ارتش تك نفره اي شده بود كه علي كريمي در آن هم بازي مي كرد، هم به مربي اش در هدايت تيم كمك مي رساند، هم به مديريت باشگاه مشاوره مي داد و هم پنالتي زن و صاحب بعدي بازوبند را برمي گزيد. همه اين خدمات منطقي و غيرمنطقي جادوگر اما، در ساختار در هم فرو ريخته پرسپوليس آن روز به نتيجه نرسيد تا جان كندن هاي كريمي هم نتواند سرنوشت سياه تيمش را تغيير بدهد. حالا هيچ كس دلش نمي خواهد اين تيم اسير همان معضلات قديمي شود. پرسپوليس بيش از هر چيز ديگري به حضور يك تفكر جديد و نظام مند نياز داشت و براساس همين ضرورت، دنيزلي را جذب كرد. سرمربي تركيه اي، ممكن است مثل همه مربيان جهان گاهي اشتباه كند يا شكست بخورد، اما حالا كه به او اطمينان كرده ايم بايد به حداقل حقوقش احترام بگذاريم و اجازه بدهيم بدون مداخله هاي غيرعقلاني و حاشيه ساز، از همه اختيارات قانوني اش استفاده كند. گاهي مربي به صلاحديد خودش تصميم مي گيرد يك بازيكن را به رغم نمايش ضعيفش، در مسابقات بعدي هم مورد استفاده قرار بدهد. اين موضوع، هيچ مساله عجيبي نيست و اتفاقا خود علي كريمي بايد بهتر از هر كس ديگري از آن با خبر باشد؛ هم او كه بعد از نمايش فاجعه بارش در داربي اخير كه بي گمان يكي از ضعيف ترين بازي هاي همه عمرش بود، مورد حمايت دنيزلي قرار گرفت و جايگاه مهم و معتبرش در تركيب اصلي را حفظ شده يافت.

4) كاش علي كريمي بداند اين هواداراني كه او خيلي از مواقع صبورانه برايشان وقت مي گذارد و در اماكن عمومي، دقايقي طولاني به درد دل هايشان گوش مي دهد، بيشتر از هر چيز ديگري با موفقيت و سربلندي پرسپوليس خوشحال و راضي مي شوند. اين كاميابي هم ضرورتا در گروي انسجام فني، نظم تيمي و آرامش رواني مجموعه است و او به عنوان مهم ترين ستاره اين گروه، بايد ضامن چنين فضايي باشد، نه مخل آن.