پرسپوليس، تنهاتر از طفل يتيم / خون بازی عموزاده ها!

پرسپوليس اين روزها بيمار است و اين بيماري بيشتر از آنچه به درون زمين مربوط باشد، ريشه در پشت صحنه باشگاه دارد. بي كفايتي، ناتواني و شكاف و اختلاف موجود در كادر مديريتي سرخپوشان، پرسپوليس را اسير چنان شرايط رقت باري كرده است كه شايد در تاريخ اين تيم كمتر بتوان نمونه اش را پيدا كرد. شامگاه شنبه جلسه فوق العاده هيات مديره تشكيل شد كه يكي از خروجي هاي آن، دعوت از سياسي براي محدود كردن تعداد مصاحبه هايش بود. با اين حال نامبرده كمتر از 20 ساعت بعد در گفت وگويي شگفت انگيز مدعي شد تحملش كم است و اگر روند نتيجه گيري پرسپوليس تغيير نكند، كادر فني را عوض خواهد كرد! لابد در جريان هستيد كه اين اتفاق تنها دو هفته بعد از شروع فصل جديد رخ مي دهد. اينجا فعلا بدجوري «ايران» است، بدجوري!

قرار بود مردم كشورمان با پناه بردن به صندوق هاي راي، سرنوشت تلخ هشت سال گذشته شان را تغيير بدهند، اما اين اتفاق در بسياري از عرصه ها رخ نداده است. اگر برخي جاها خرابي بيش از حد ميراث برجاي مانده و نيز بسته بودن دست و بال رييس جمهور مانع از تحول جدي شده، اتفاقا در ورزش به نظر مي رسد انتخاب غلط خود روحاني عرصه را بر ملت تنگ كرده است. محمود گودرزي نه تنها چيزي بيشتر از مديران شاهكار احمدي نژاد ندارد، بلكه خيلي جاها روي امثال علي آبادي و سعيدلو را هم سفيد كرده است. بزرگترين دستاورد آقاي «ضدفوتبال» طي اين چند ماه فعاليتش، سپردن سرنوشت پرسپوليس و استقلال به يك كشتي گير بوده است؛ جايي كه قرار بود اميررضا خادم سرخابي ها را خصوصي كند، اما نه تنها اين اتفاق رخ نداد، بلكه شكل دولتي اداره پرسپوليس و استقلال هم به بدترين حالت ممكن تغيير كرد. اگر در گذشته هيات مديره هاي اين دو تيم از طرف وزارت ورزش معرفي مي شدند و در نهايت يك عضو اقتصادي به اين تركيب ها راه مي يافت، اين بار آقايان رسما اين دو باشگاه را اجاره دادند تا هر كس پول بيشتري دارد بيايد و هر بلايي كه دلش مي خواهد سر پرسپوليس و استقلال بياورد. فعلا كه آبي ها خوش شانس بوده اند و دست كم تا الان اخلاق و اختلاف سرمايه دارها به اين تيم آسيب نزده، اما پرسپوليس ... واي بر پرسپوليس!

در ايران اگر كسي بخواهد حضانت يك طفل عزيز يتيم را برعهده بگيرد، به درستي بايد از هزار فيلتر عبور كند و صلاحيت هاي اجتماعي، اخلاقي و اقتصادي اش تاييد شود، اما عجبا كه در همين مملكت، اميررضا خادم پرسپوليس را با ميليون ها هوادار به جماعتي سپرد كه اصلا معلوم نيست چه كساني هستند، دنبال چه منافعي مي گردند و چه از جان اين تيم نگون بخت مي خواهند! استاد سياسي كه همين حالا هم هزاران حرف و حديث در مورد گذشته اش و همين طور منافع جانبي اش از عضويت در هيات مديره سرخپوشان مطرح است، در آخرين اظهارنظرش فرموده «برخلاف ميل باطني ام به پرسپوليس آمدم، چون به من تكليف شد!» چشم شما روشن آقاي خادم؛ خوب فيتيله باراندازي به پرسپوليس زديد، انصافا كجاي دنيا بچه سر راهي را به پدري مي سپارند كه او را نمي خواهد؟

برنده طلاي جهاني وارنا در توجيه آنارشيسم مطلق حاكم بر پرسپوليس مي گويد: «همين كه اختلاف نظر وجود دارد نشان مي دهد هيات مديره فرمايشي نيست!» از نظر خادم، لابد مديران رئال و منچستر و ليون و يوونتوس يك مشت احمق هستند كه به هم نمي پرند و فرمايشي نبودن هيات مديره را به رخ دنيا نمي كشند. شايد هم استاد گمان مي كند در آلمان و اسپانيا و فرانسه ديكتاتوري حاكم است كه اداره كنندگان باشگاه ها دارند مثل بچه آدم كارشان را انجام مي دهند. البته معلوم است كه اميررضا خادم بايد راضي و خوشحال باشد. فقط خدا مي داند فرآيند اجاره دادن اين دو تيم براي او چقدر منشا خير بوده است. شايد هم بهتر باشد اصل داستان را از خيرا... خادم بپرسيم؛ عضو هيات مديره شركت بهنام پيشرو كيش كه تصادفا يك پسر عمو به اسم اميررضا دارد!

حميدرضا سياسي كه انگار قبل از حضور در پرسپوليس به اندازه موهاي سرش فوتبال ديده بوده، حالا همه كاره يكي از پرهوادارترين تيم هاي آسيا شده است و بعد از شكست در فصل نقل وانتقالات، در پايان هفته دوم از تغيير كادر فني حرف مي زند. تفريح با پرسپوليس، گواراي وجودت آقاي پولدار؛ بالاخره اين اسباب بازي را خريده اي و حق داري هر طور دلت خواست با آن بازی كني...!