پرسپوليس بايد به دنبال مهدي ديگري باشد ...

سالها پيش در آن هنگام كه پرسپوليس مديري با خصوصيات منحصر به فردي چون امير عابديني داشت پسرك كوتاه قامت اما سريعي به نام مهدي مهدوي كيا از بانك ملي به پرسپوليس پيوست . آن روزها شايد كسي كمتر به اين اتقاق نگاه ويژه اي داشت خصوصا آن كه در اولين سال حضور مهدي در پرسپوليس او چون خيل عظيمي از بازيكنان طالب حضور در تيم پرسپوليس فضاي اين تيم بزرگ را خيلي راحت نتوانست قبول كند و از سوي ديگر شرايط پرسپوليس با سرمربي تازه آلمانيش يعني يورگن گده آن گونه نبود كه تماشاگرانش تحمل بي تجربگي فوروارد جواني را داشته باشند.

از اين رو بايد گفت مهدي در روزهاي اول حضورش در پرسپوليس شرايط بدي را تجربه كرد و هنگامي كه با يك مصدوميت شديد مواجه شد اوج ناكاميهايش در پرسپوليس تكميل شد ؛ اما او همان طوري كه مديران آلمانيش مي گويند سر سخت بود و به همين گونه بود كه وقتي استانكو پابلوكويچ سرمربي كرواتي كه به واقع خيلي عجولانه از تيم ملي كنار گذاشته شده بود با اصرار رئيس فدراسيون بركنار شده همان دوران يعني امير عابديني كه عنوان مرد همه كاره پرسپوليس را در آن روزگار داشت به پرسپوليس آمد توانست از مهدي بازيكني بين المللي بسازد و بخوبي به ياد داريم كه استانكو براي نخستين بار او را در پست پيستون راست قرار داده و بعد توانست از او و ادموند بزيك زوج نمونه اي بسازد به گونه اي كه پس از سالها داربي پايتخت برنده اي به نام پرسپوليس با گل ادموند بزيك پيدا كرد.

همين زوج در تيم اميد حاضر در مسابقات انتخابي المپيك  1996 كه مرداني چون پاشازاده و كريم باقري و نيما نكيسا در تركيب خود داشت توانست بازيهاي زيبائي را به نمايش بگذارد اما متاسفانه تيم ما پشت دروازه هاي آتلانتا 1996 باقي ماند اما مهدي راه خود را ادامه داد و همگي بخاطر داريم در مسابقات جام ملتهاي آسيا 1996 و انتخابي جام جهاني 1998 مهدي يار ثابت تيم ملي شد و در همان سالها بعنوان بهترين جوان آسيا انتخاب شد و مدتها گل زيباي او در داليان چين به تيم ملي آن كشور در خاطره ها ماند.

مهدي مهدوي كيا وداع باشكوهي با سرخهاي تهران داشت و همه به خاطر داريم در داربي معروفي كه پرسپوليس با سه گل دروازه غلامپور را گل باران كرد مهدي يك ستاره بود. مهدي با زدن گل دوم ايران به آمريكا در جام جهاني يك چهره بزرگ براي فوتبال ما شد و بعد ها هنرنمائي هاي او در بوخوم و هامبورگ برايمان شادي آفرين بود.

امروز پس از سالها مهدي مهدوي كيا به ايران برگشته است. 11 سال دوري از ليگ ايران از او يك اسطوره ساخته است و بسياري معتقدند كه او نبايد اين نام را فداي چند صد ميليون اضافه مي كرد. شايد امروز طرفداران ارتش سرخ ناراحت از عقد قرار داد او با استيل آذين باشند و معتقد باشند كه مهدي بايد چون دائي و باقري و كريمي در بازگشت به ايران با پرسپوليس به ميدان مي رفت اما همه مي دانيم كه فضاي نوستالژي در فوتبال ما سالها است كه از بين رفته است و ديگر كمتر كسي را مي توانيم بيابيم كه چون علي پروين در نزد سرخها و علي جباري در نزد آبي ها باشد كه سالها يك پيراهن را بپوشد. امروز فوتبال حكايت پول و در آمد را دارد و شايد بايد به مهدوي كيا حق داد كه در سالهاي آخر بازيگري به دنبال پول بيشتر باشد اما بايد از سوي ديگر طرفداران پرسپوليس  از اين اتفاق خوشحال باشند زيرا تجربه نشان داده است كه ستارگان بازگشته هيچگاه نتوانسته اند همان خاطرات سالهاي جواني و پر انگيزه خود را تكرار كرده و بتوانند آن نمايشي را ارائه دهند.گذر عمر و بي انگيزه شدنها باعث مي شود كه بازيكني كه در هرم زندگي در ايام جواني رو به بالا مي رود در سالهاي پاياني  روند نزولي را طي  كند و اين حكايت بسياري از بازيكنان دنيا هست

اما از سوي ديگر مي توانيم بپرسيم كه اگر مهدي مهدوي كيا به پرسپوليس بازمي گشت آِيا مانع حضور مهدوي كيا هاي آينده در اين تيم نمي شد؟ در سالهائي كه مهدوي كيا تازه به پرسپوليس آمده بود او تنها آقاي گلي رقابتهاي باشگاههاي تهران را با بانك ملي داشت اما وقتي فرصت اين را يافت كه در پرسپوليس بازي كند توانست فوتبال ما را صاحب بازيكن با قابليتهاي بازي در اروپا را فراهم آورد. امروز هم داستان بايد به همان گونه باشد پرسپوليس بايد به دنبال جواناني باشد كه چون مهدوي كيا سال 1995 باشد. علي دائي در سايپا و تيم ملي نشان داده است كه مي تواند چنين جواناني بيابد او در سايپا مرداني چون زنيد پور و غلامنژاد و خليلي و كريم انصاري فرد و در تيم ملي خلعتبري و غلامرضا رضائي و حتي مسعود شجاعي را به فوتبال ملي معرفي كرد هرچند مرداني نظير شاه علي دوست و برجلو و .. نيز از ديگر دست پروردگان او بودند و فوتبال ما بايد از فوتبال بزرگ دنيا درسهائي چنين بگيرد يعني اگر ستاره اي رفت به دنبال كشف استعداد ديگري باشد همان كاري كه آرسن ونگر و فرگوسن و گوارديولا ... كرده و همچنان مي كنند.

پس به جا است كه با آرزوي موفقيت براي مهدوي كيا در استيل آذين نخواهيم كه نوستالژي سالهاي دور مهدي ما را از راه درست يعني اميد به آينده و توجه به جوانان باز دارد.