پرسپوليس در خدمت رويانيان؟ / قرارداد به شرط سردار!

1-  دولت محمود احمدي نژاد حتي در آخرين روزهاي حياتش هم دست از آزمون و خطا برنمي دارد. شايد اغراق نباشد اينكه ادعا كنيم اصولا اتخاذ تصميمات عجيب و خلق الساعه، بخشي از شناسنامه كاري مديران كشور در هشت سال گذشته بوده است. براي جماعتي كه تنها با اصرار بيهوده بر جابه جا نكردن ساعت رسمي كشور براي دو سال ده ها ميليارد تومان هزينه روي دست ملت گذاشتند، هيچ چيز عجيبي نبوده كه با حاكم كردن بقيه سلايق شخصي شان بر شئونات اداري مملكت، همه مسايل را تحت تاثير قرار بدهند. در اين ميان طبيعتا حوزه ورزش هم از گزند چنين طرز تفكري معاف نبوده و بارها هزينه تصميمات غيرموجه آقايان را پرداخته است. تنها در بخش مديريت فدراسيون ها، مساله عجيب عزل و نصب هاي دستوري كه از همان آغازين روزهاي دولت نهم شروع شد، بارها ورزش ايران را در مجامع بين المللي به دردسر انداخت. حالا اما، در شرايطي كه حداكثر دو ماه ديگر از عمر دولت باقي مانده، دوستان به صرافت اعمال تغييرات در باشگاه پرسپوليس افتاده اند؛ آنچه با واكنش به شدت منفي اغلب مخاطبان اين تيم مردمي مواجه شده است. بركناري رويانيان به ويژه در مقطعي همچون فصل نقل و انتقالات كه در آن نقش مديريت پررنگ است، مي تواند يك ضربه مهلك به بدنه پرسپوليس باشد؛ لطمه اي كه شايد آثارش حتي تا يك سال ديگر هم سرخپوشان را آزار بدهد.

2- «اجازه بدهيد رييس جمهور منتخب براي پرسپوليس تصميم بگيرد»؛ اين تقاضاي علي دايي از مسوولان وزارت ورزش است كه در نوع خودش كاملا بجا و منطقي به نظر مي رسد. سرمربي سرخپوشان البته تنها كسي نيست كه به مخالفت با ايده تحولات ناگهاني در پرسپوليس برخاسته است. موازي با دايي، تعداد زيادي از بازيكنان اين تيم نيز ناخرسندي خودشان را از اتفاقات اخير اعلام كرده اند. با اين وجود اما روز گذشته در ميان مصاحبه هاي منتشر شده از قرمزها در همين راستا، نكته بسيار عجيبي به چشم مي خورد كه اگر صحت داشته باشد، تنها مي توان از لفظ «فاجعه» براي توصيف آن استفاده كرد. موضوع به گفت وگوي رضا حقيقي با خبرگزاري ها مربوط مي شود: «در قرارداد من با پرسپوليس بندي وجود دارد كه در صورت جدايي رويانيان از باشگاه، من هم بازيكن آزاد محسوب مي شوم. در اين صورت اگر سردار برود، در فصل جديد براي ادامه فوتبالم راهي اروپا خواهم شد!» هافبك دفاعي سرخپوشان كه گفته مي شد از ديناموكيف اوكراين پيشنهاد دارد، بعد ازمخالفت دايي ترجيح داد پرسپوليسي باقي بماند و حالا فاش كرده كه قرارداد جديدش، با شرط شگفت انگيز ابقاي محمد رويانيان منعقد شده است!

3- مسلما هيچ منطقي نمي تواند در شرايط «فعلي» با جدايي رويانيان موافق باشد، اما اين مخالفت هرگز به معناي تاييد سياست هاي استاد در پرسپوليس نيست؛ به ويژه اين آخري كه واقعا در نوع خودش «شاهكار» است. بعداز افشاگري حقيقي، حالا اين پرسش مهم مطرح است كه رويانيان در پرسپوليس براي خودش كار مي كرده يا براي اين تيم؟ بعد از برخي ريخت و پاش هاي تبليغاتي بي ثمر همچون گشت و گذار آقاي مديرعامل در آلمان و ايتاليا، حضور بسيار گرانقيمت فرانكو باره سي در تهران، تاسيس دانشگاه علمي- كاربردي و عقد قرارداد با قهرمانان المپيكي همواره اين  ابهام وجود داشته كه سردار در پس اين فعاليت ها بيشتر به فكر «خودنمايي» است، ا ما حالا و با آنچه حقيقي آشكار كرده، اين شائبه شدت بي سابقه اي پيدا كرده است.  اين چه نوع عقد قراردادي است آقاي رويانيان؟ شما ستاره تيم را در راستاي منافع فني پرسپوليس حفظ كرده ايد يا به خاطر باقي ماندن خودتان؟ رضا حقيقي يا محمد نوري كه او نيز به شكلي ديگر همين مساله را عنوان كرده، ستون هاي تيم دايي هستند يا وجه المصالحه جنگ شما با وزارت ورزش؟ آيا اين رويكرد حرفه اي است؟ آيا مي توان آن را تلاش خالصانه و متعصبانه يك مدير براي خدمت به باشگاهش تلقي كرد؟ پس تكليف «صداقت» چه مي شود؟ اين است روراستي با هوادار؟ ديروز اعلام كرده بوديد «آماده ام به راحتي كنار بروم»، اما انگار اين آمادگي آنقدرها هم قابل توجه نيست!

4- در آشفته بازار فوتبال ايران ظاهرا عقد چنين قراردادهايي به يكي از آخرين شگردهاي مديران محترم براي تضمين منافع خودشان تبديل شده است؛ چنانكه از رشت خبر مي رسد امير عابديني هم در ماجراي انتقال جهانبخش به ليگ هلند، قراردادي مجزا با اولويت دادن به منافع شخصي خودش با وي به امضا رسانده است. به هرحال اينجا ايران است و انگار از هيچ اتفاقي نبايد تعجب كنيم. كاش رويانيان دست كم تا پايان دولت بر مسند كارش باقي بماند، اما اگر اين  اتفاق رخ نداد و او رفتني شد بهتر است حقيقي هم وسايلش را جمع كند و برود. اين تيم و هوادارانش به بازيكن پرسپوليس نياز دارند، نه بازيكن رويانيان يا هر اسم ديگري!