پرسپولیس تا آخر فصل نمی بازد

پرسپولیس تیم برتر میدان دربی بود و حداقل به لحاظ شکل و شمایل فوتبالی و نوع دفاع و حمله فراتر از حریف سنتی اش نشان داد که حالا در صدر جدول لیگ برتر قرار گرفته و مدعی نخست قهرمانی است. پرسپولیس مقابل مدعی قهرمانی تیم برتر میدان بود و آنقدر حریفش را تحت فشار گذاشت که به حداقل امتیاز دست یابد. فرم بازی تیم برانکو نشان داد فاصله بین صدر و میانه جدول یک فاصله کاملا کذایی است که به راحتی قابل جبران به نظر می رسد. هر چند بهره بردن استقلال از اشتباهات داوری در مسابقه و متضرر شدن پرسپولیس در سه، چهار دیدار این فصلش تاثیر زیادی در ایجاد این اختلاف 7 امتیازی داشته اما فرم فوتبال دو تیم در بازی رودررو نشان داد پرسپولیسی که تا دیروز در ناامیدی به سر می برد حالا می تواند مدعی قهرمانی باشد و اگر امروز بازیکنی از این تیم حرف از قهرمانی زد نباید او را خوش خیال یا ساده انگار خطاب کرد. در روزهایی که تراکتورسازی و سپاهان روی دور نوسان افتاده اند و کیفیت استقلال را همه دیده اند شاید تنها صعود سریع ذوب آهن و گل محمدی کمی برانکو و دوستداران پرسپولیس را برای ازدیاد مدعیان قهرمانی دلواپس کند؛ هر چند اصل بر روند یکسان و ثبات پرسپولیس است وگرنه در صورت تزلزل دوباره، پرسپولیس برانکو هم چیزی بیشتر از تراکتور اولیویرا نخواهد بود.

پرسپولیس طی یازده هفته گذشته در فرم فوتبالی که ارائه داد نوسان زیادی داشت و دقایق خوب و بد زیادی در بازی های این تیم نهفته بود که می شود روی تک تک آنها بحث کرد اما وقتی بحث نتیجه و امتیاز پیش می آید برانکو و شاگردانش نمره قبولی می گیرند چرا که روند صعودی سرخ ها در هفته های اخیر جالب بوده است؛ سه برد و دو تساوی در لیگ برتر و دو پیروزی در جام حذفی همه بعد از شکست مقابل سایپا رقم خورده و پرسپولیس ضمن ارتقا در کیفیت فنی اش و بالا رفتن آمار دقایقی که خوب بازی می کند به لحاظ کسب امتیاز هم خوب عمل کرده است.

به نظر می رسد مرگ نابهنگام کاپیتان هادی نوروزی و البته هماهنگی تفکرات و خواسته های برانکو با توانمندی و کیفیت بازیکنانش باعث شده پرسپولیس شرایط تازه و متفاوتی پیدا کند به طوری که حس خواستن پیروزی و میل وحشتناک کسب موفقیت در هر مسابقه کاملا مشهود است؛ از محکم بازی کردن در بازی ماقبل دربی گرفته تا همین دربی که تیم برانکو تا ثانیه پایانی جانانه جنگید و به حداقل مزدش دست یافت.

هر چند شاید کمی احساسی و غیر قابل پیش بینی باشد اما یک حس ناشی از اتفاقات رخ داده در پرسپولیس این فصل می گوید این تیم تا آخر فصل نمی بازد یا حداقل اینکه اگر این اتفاق بیفتد راحت رخ نخواهد داد. شاید تساوی در دربی با توجه به نیاز پرسپولیس برای صعود در جدول کمی ناامید کننده باشد اما حفظ روند رو به رشد پرسپولیس و نمایش قابل قبول تیم برانکو باعث شده هواداران پرسپولیس از این تساوی خوشحال باشند. خوشحال بابت اینکه تیم شان فوتبالی فراتر از تیم صدر جدول ارائه می دهد و با رشدی که در پیش گرفته می تواند فاصله تا صدر را کم و کمتر کند. تا جایی که از حالا دل بستن به حضور در کورس قهرمانی ادعای گزافی نباشد.