پرسپولیس در عصر ایوانکوویچ؛ جایی در صدر

پرسپولیس حتی در هفته هایی که انتقادهایی را نسبت به سبک بازی و نتایجش تحمل می کرد در مهمترین بازی فصل به برتری رسید و بازهم صدرنشین لیگ برتر شد.

پرسپولیس شاید در این فصل به زیبایی دو فصل گذشته بازی نمی کند، درست است که در نیم فصل دوم کیفیت بازی هایش حتی هوادارانش را هم راضی نکرده و در هفته های اخیر برخی نتایجش نیز خوب نبوده اما آنچه قابل دفاع و حتی حیرت انگیز به نظر می رسد این است که پرسپولیس بازهم مثل سه دوره قبل یکی از شانس های اصلی قهرمانی است و مثل دو فصل گذشته در صدرجدول رده بندی قرار دارد.

برانکو از ابتدای حضورش در پرسپولیس توانسته تیمی که سال های قبل از آن از دوران اوج و اقتدارش فاصله گرفته بود و به جای حضور در بین مدعیان قهرمانی خیلی وقت ها در میانه جدول حضور داشت، را به روزهای باشکوه بازگرداند. پرسپولیس بعد از سال های افولش بار دیگر تیمی شده است که هر سال در جمع مدعیان قهرمانی حضور دارد.

زندگی بالاتر از میانگین 2
پرسپولیس در لیگ واقعا دشوار هجدهم با 48 امتیاز از 4 مدعی بزرگ دیگر، استقلال، تراکتور، سپاهان و پدیده بالاتر قرار گرفته و مثل دوفصل اخیر صدرنشین باقی ماند. او در این فصل و تا این زمان میانگین 2.08 امتیاز را در هر بازی کسب کرده است. البته که سال گذشته در هفته بیست وسوم پرسپولیس 6 امتیاز بیشتر از این فصل کسب کرده بود و با 54 امتیاز صدرنشین بود که برای هربازی میانگین امتیازی 2.34 است. با این حال پرسپولیس در پایان لیگ هفدهم با 64 امتیاز و میانگین 2.13 به مقام قهرمانی رسید.

برانکو با پرسپولیس در لیگ شانزدهم  در حالی در پایان فصل با 66 امتیاز و میانگین 2.2 امتیاز در هر بازی قهرمان شد که در پایان هفته بیست و سوم با 53 امتیاز و میانگین 2.3 امتیاز در صدر جدول قرار داشت. پروفسور هرچند در لیگ هجدهم که لیگ دشوارتری نسبت به دو دوره قبل است نتوانسته به خوبی ادوار قبلی نتیجه بگیرد و میانگین امتیازاتش کمی پایین تر است اما کماکان میانگین امتیازاتش در هر بازی بالای 2 امتیاز است . شاید راز و رمز موفقیت های پرسپولیس و برانکو در همین ثبات و حرکت مداوم در خط بالای میانگین 2 امتیاز است. چنین شرایطی باعث می شود که پرسپولیس جایگاهش در میان تیم های بالای جدول تثبیت شده باشد.

بردن در روزهای بد
پرسپولیس خوب بازی نمی کند. پرسپولیس افت کرده است. بازیکنان هماهنگ نیستند و... خیلی از این جملات در هفته های اخیر درباره تیم برانکو به گوش می رسید اما آنچه در برابر تمامی این انتقادهای بزرگ و کوچک او را پیروز می کند نتایج این تیم و حضورش در سومین سال پیاپی در صدرجدول لیگ برتر است. زندگی با ثبات و براساس منطق در چهار سال حضورایوانکوویچ  در پرسپولیس تبدیل به فلسفه اصلی این تیم شده است. آنچه پرسپولیس را با کمترین مقدار نیروی انسانی برابر تیم های مطرح و پرستاره فوتبال آسیا پیروز کرده و به فینال رساند دقیقا همین حرکت همیشگی و مستمر با یک سرعت تقریبا ثابت است.

به همین خاطر است که پرسپولیس نه در روزهایی که تعداد بازیکنانش گاهی برای چیدن ترکیب اصلی هم کفایت نمی کرد و نه در روزهایی که روی فرم نبوده و بازی سطح بالایی ارائه نداده توانسته در کسب نتیجه نسبتا موفق عمل کند. برانکو شاید مربی نباشد که با ترکیب های متفاوت و تغییرات خلق الساعه تیم را از بحران های مقطعی نجات بدهد اما او مربی است که تیمی مطمئن و منسجم ساخته است که تفاوت بین شکست و پیروزی اش  غالبا عدد بزرگی نیست. او حتی در روزهایی مثل دربی 89  که پرسپولیس آن فرم همیشگی اش را نداشت توانست با اتکا به همین ساختار منضبط و منسجم و همیشگی به پیروزی برسد و بازهم شانس اول قهرمانی باشد. پرسپولیس با برانکو ممکن است امسال قهرمان نشود و این می تواند طبیعی باشد چرا که نمی شود همیشه قهرمان شد اما این تیم با ادامه همین تفکر و برنامه ها می تواند امسال و شاید در سال های آینده بازهم یکی از تیم های مدعی و بالانشین جدول باشد و برای قهرمانی مبارزه کند.  پرسپولیس بعد از نزدیک به یک دهه که به دلایل گوناگون از سطح اول رقابت های فوتبال ایران نزول کرده و خیلی کم در جمع مدعیان قهرمانی حضور داشت حالا تیمی براساس تاریخ و سطح توقعات شده است. تیمی که یکی از مدعیان اصلی فوتبال ایران است حتی اگر قهرمان نشود.