پرسپولیس را گروگان نگیرید

 سؤال؛ آیا جدایی حمیدرضا گرشاسبی از پرسپولیس اتفاق مطلوبی است؟ به هیچ وجه. اهمیت «ثبات مدیریت» در هر حوزه ای آنقدر واضح و بدیهی است که اصلا نیازی به بازگویی ندارد. مخصوصا وقتی خروجی کار یک گروه مدیریتی قابل قبول باشد، دست زدن به ترکیب آن شایسته نیست. این سؤال و جواب به روشنی موضع مطلب و نویسنده را در مورد غائله این روزها روشن می کند، اما نکته اینجاست که گرشاسبی و پرسپولیس الان قربانی شبکه تو در تویی از سهل انگاری های تاریخی شده اند. قانون منع به کارگیری بازنشسته ها مخصوص نهادهای دولتی است و به همین دلیل پرسپولیس هم مشمول آن می شود. این در حالی است که هواداران این تیم (مثل استقلال) سال هاست تمایلی به دولتی ماندن ندارند. وقتی قرار است دولت برای این تیم ها هزینه نکند و تنها ماموریتش در این دو باشگاه انتصاب مدیرانی باشد که بعضا با گاف های تاریخی شان هزار جور دردسر درست می کنند، چه بهتر که سرخابی ها به بخش خصوصی واگذار شوند. اینطوری حداقل کسانی در پرسپولیس و استقلال تصمیم می گیرند که موقع نیاز، پول هم برای شان خرج کنند و حامی و پشتیبان آنها باشند. الان ارتباط پرسپولیس با دولت یک رابطه یکطرفه و به شدت مخرب است. درحالی که بی پولی باشگاه کار را به اعتصاب و فروش اتوبوس و اجاره دادن بخش هایی از امکانات محل تمرین کشانده است، سرخپوشان از جانب برخی رقبا به برخورداری از حمایت های ویژه دولتی متهم می شوند. چرا؟ لابد چون آقای وزیر قبل از فینال لیگ قهرمانان یک بار سر تمرین این تیم آمده است. عجب لطف بزرگی! حالا هم که داستان تغییر مدیرعامل باشگاه به خاطر بازنشستگی پیش آمده تا مجموعه خدمات دولت به قرمزها کامل شود. جالب است بدانید مدیرعامل بعدی پرسپولیس، چهارمین رئیس برانکو در این باشگاه خواهد بود؛ آنچه به وضوح کیفیت کار دولت در این باشگاه را نشان می دهد!

همه اینها درست، اما رویکردی که پرسپولیسی ها طی چند روز اخیر در واکنش به تغییرات مدیریتی در پیش گرفته اند قابل قبول به نظر نمی رسد. با پایان یافتن مهلت گرشاسبی برای استعفا، اکثر بازیکنان پرسپولیس با بارگذاری پست های آتشین به حمایت از مدیرعامل باشگاه پرداخته اند. علاوه بر این کاپیتان ها و بزرگ ترهای تیم هم مصاحبه های تندی انجام دادند تا حتی المقدور زمینه را برای ابقای گرشاسبی مهیا کنند. توجه داشته باشید که همه این اتفاقات قبل از 2بازی مهم و پایانی پرسپولیس در نیم فصل نخست رخ می دهد؛ یعنی درست جایی که بازیکنان باید همه تمرکزشان را روی تیم می گذاشتند. کار به جایی رسید که حتی یکی از خبرگزاری ها از احتمال تحریم بازی با سپاهان و عدم سفر به اصفهان خبر داد؛ آنچه البته بیش از حد فانتزی به نظر می رسید. در مجموع شوراندن هواداران و به هم ریختن آرامش تیم با این رفتارها را نمی توان هضم کرد؛ به ویژه که در روزهای پایانی کار مدیران سابق پرسپولیس هم شاهد پدیده «مصاحبه های هماهنگ» بوده ایم. قبلا هر زمان خبر یا شایعه ای در مورد عزل رویانیان یا طاهری مطرح می شد، دقیقا همین فضا به وجود می آمد، طوری که مخاطب تصور می کرد جدایی آنها به منزله انحلال تیم است. الان هم همان وضعیت پیش آمده و همان فضا ساخته شده است. فقط کاش همه دوستان، از شخص گرشاسبی تا جلال حسینی و هواداران به این نکته کلیدی توجه داشته باشند که «پرسپولیس» از هر چیز دیگری مهم تر است و به هیچ بهانه ای نباید اتفاقی رخ بدهد که منافع و آرامش تیم به خطر بیفتد. لطفا پرسپولیس را گروگان نگیرید و به خاطر آنچه فکر می کنید «حق» شماست، با امید و احساسات مردم بازی نکنید. حتی اگر با قانونی نادرست در شرایطی نامناسب مواجه باشیم و حتی اگر گرشاسبی به ناحق ناچار به تحویل قدرت باشد، به نفع پرسپولیس است که این پروسه در آرامش و با کمترین هزینه اتفاق بیفتد. فراموش نکنیم حتی شهردار تهران به خاطر همین قانون  کنار رفت و اصلا خود گرشاسبی هم با استفاده از بازنشسته بودن طاهری به منصب مدیرعاملی پرسپولیس دست یافت.