پرسپولیس شبیه خودش؛ برانکو می دانست

تیم برانکو که در شروع نیم فصل دوم با وجود استفاده از بازیکنان جدید نتوانسته بود بازی های قابل قبولی ارائه دهد مقابل صنعت نفت شبیه به خودش شد و نمایشی ارائه کرد تا هوادارانش را به هفته های آینده و ادامه مسیر در رسیدن به هت تریک قهرمانی امیدوار کند. پرسپولیس در این بازی مثل بازی های قبلی باز هم کنترل مسابقه را در دست گرفت و ضمن اینکه بازی مالکانه ای ارائه داد موفق به خلق موقعیت های متعددی شد. در واقع برعکس اینکه در بازی های قبلی خط میانی پرسپولیس موفق به ساختن موقعیت نمی شد این بار ترکیبی که برانکو به میدان فرستاد جواب داد و پرسپولیس غیر از گلی که به ثمر رساند نزدیک به 8-7 موقعیت گل دیگر داشت و می‎توانست با نتیجه ای بسیار بهتر به پیروزی برسد.

این بار خبری از عالیشاه در ترکیب اصلی نبود و ترابی و نعمتی به عنوان هافبک کناری به بازی رفتند. نوراللهی هافبک دفاعی بود و بشار در راس لوزی قرار گرفت. زوج خط حمله هم متشکل از دو مهاجم نوک بود که به نظر می رسد ترکیب ایده آل تری است. معضل خط میانی پرسپولیس با آمادگی نوراللهی و اوج گرفتن ترابی حل شد و با اینکه نعمتی و رسن پرنوسان بازی می‎کردند اما سرخ ها با 65 درصد مالکیت توپ 10 موقعیت گل ایجاد کردند که در مقایسه با بازی های قبلی یک پیشرفت فوق العاده بود. پرسپولیس دو بار تیر دروازه حریف را لرزاند و پنج شش بار دیگر دریس دروازه بان باانگیزه نفت دروازه تیمش را نجات داد و از این حیث پرسپولیس بدشانس بود چرا که شاید اگر شهاب گردان به جای این گلر باانگیزه در میدان بود، احتمالا برد سرخ ها پررنگتر هم می شد.

پرسپولیس در این بازی با وجود بارش تند باران به ریتم خوبی دست یافت و ضرباهنگ بازی اش را به تدریج بالا برد و موقعیت های زیادی ساخت .حالا با این نمایش و درخشش بسیاری از بازیکنان این تیم در فاز حمله مثل علیپور، بودیمیر و ترابی یا بازی درخشان هافبک هایی مثل نوراللهی همه به بازی های بعدی سرخ ها امیدوار شدند و از این به بعد شاید تغییرات برانکو نیز در هر بازی کمتر باشد. پرسپولیس البته در دفاع هم مثل بیشتر بازی های این فصل فوق العاده بود و تقریبا غیر از یک صحنه موقعیتی به حریف نداد تا در دفاع و حمله به موازنه لازم برسد و ضمن ثبت یک کلین شیت دیگر به سه امتیاز مهم دست یابد.

این نمایش در حالی ارائه شد که پرسپولیس به خاطر بازی های روان استقلال در نیم فصل دوم و با وجود مهره های تازه واردش تحت فشار قرار گرفته بود اما در بهترین زمان ممکن و قبل از اولین بازی آسیایی اش به خودش آمد و در ریل موفقیت افتاد. البته خیال راحت برانکو و کادر فنی پرسپولیس در هفته های گذشته ناشی از دانش و آگاهی آنها نسبت به زمان راه افتادن تیم شان بود.

در واقع برانکو و همکارانش می دانستند که بعد از 6-5 بازی این تیم که بدنسازی کاملی پشت سر گذاشته و چند مهره جدید دارد به موقع راه می افتد و به همین خاطر در شرایطی که همه نگران پرسپولیس و نمایش هایش بودند خیال برانکو و همکارانش راحت بود که همه چیز طبق برنامه پیش می رود. پرسپولیس در این فاصله افتان و خیزان پیش رفت و البته از قامت یک مدعی قهرمانی خارج نشد. آنها با وجود نمایش های نه چندان جالب از چهار بازی قبلی لیگ برتری شان 7 امتیاز گرفته و در جام حذفی نیز از دو بازی فوق العاده سنگین و دشوار سربلند بیرون آمده بودند.

حالا پرسپولیس از 5 بازی نیم فصل دوم لیگ به میانگین دو امتیاز از هر بازی دست یافته و ریتم تیم هم قبل از اولین بازی آسیایی همانی شده که باید. پرسپولیس مثل دو فصل قبل در مسیر قهرمانی لیگ برتر قرار دارد و در فرم خوبی فصل تازه لیگ قهرمانان آسیا را آغاز خواهد کرد. پرسپولیس در جام حذفی به نیمه نهایی رسیده، در لیگ برتر همچنان مدعی قهرمانی است و به زودی پا به مسابقاتی خواهد گذاشت که یک فصل در نیمه نهایی و فصل بعد در فینالش بوده است.