پرسپولیس هرگاه زمین خورد، قوی‌تر بازگشت

تیم فوتبال پرسپولیس با وجود شروع امیدوار‌کننده در لیگ قهرمانان آسیا و صعود به مرحله یک‌چهارم نهایی با شکست در خانه الهلال از راهیابی به نیمه‌نهایی باز ماند تا قهرمانی در آسیا همچنان برای فوتبال ایران یک طلسم باقی بماند؛ طلسمی که کارشناسان و علاقمندان فوتبال امیدوار بودند به دست قهرمان ۵ دوره اخیر لیگ شکسته شود و سرخپوشان را دوباره در فینال آسیا ببیند، اما سوءمدیریت‌‌‌‌ها و وضعیت نابه‌سامان فوتبال ما مجال تکرار دوباره این اتفاق را از شاگردان گل‌محمدی گرفت. پرسپولیس پیش از این با برانکو توانسته بود به فینال آسیا برسد و بعد از جدایی ابن مربی در حالی که تصور می‌شد این روند قطع شود و سرخ‌‌‌‌ها وارد بحران شوند، اما گل‌محمدی تواست روند درخشان مربی قبلی را ادامه دهد که این خود عاملی بود تا خوشبینی‌‌‌‌ها از موفقیت پرسپولیس در آسیا افزایش پیدا کند. پرسپولیس در فصلی که گذشت باوجود از دست دادن ستاره هایش و عوض شدن 90 درصد نفراتش توانست از عنوان قهرمانی اش در لیگ دفاع و تنها تیم ایرانی باشد که در مراحل یک‌چهارم حاضر باشد.

گرچه در نهایت نتوانست از این مرحله بالاتر برود، ولی با شناختی که از سرخپوشان وجود دارد آنها قوی از قبل به آسیا باز خواهند گشت.نگاهی به عملکرد سرخ‌‌‌‌ها طی ۵ فصل اخیر نشان می‌دهد که آنها هر بار در ACL ناکام ماندند، در دوره بعد جبران کردند و نتایج بهتری گرفتند؛ به‌طوری که بعد از حذف در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۱۷ توانستند به عنوان نایب قهرمانی برسند و حذف در دور گروهی فصل ۲۰۱۹ را با فینالیست شدن و کسب مدال نقره در فصل بعد جبران کنند. که اگر این روند ادامه داشته باشد پرسپولیس در فصل آینده فینالیست غرب آسیا خواهد بود.

پرسپولیس در هر حالی توانسته فصل به فصل روند صعودی داشته باشد که در سالهای اخیر تیم‌‌‌‌‌های آسیایی پیشرفت چشمگیری به لحاظ فنی داشته و با جذب ستاره‌‌‌‌‌های مطرح و استخدام مربیان بزرگ برای قهرمانی در آسیا برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری داشتند؛ به طور مثال طی همین ۵ فصلی که به آن اشاره کردیم سرخ‌‌‌‌ها تیم‌‌‌‌‌های اسم و رسم‌دار زیادی چون السد،الدحیل، النصر و پاختاکور و… را در حسرت رسیدن به فینال ناکام گذاشتند. جالب اینجاست که هیچ‌کدام از نماینده‌‌‌‌‌های فوتبال ما در این سال‌ها نتوانستند حتی یکبار طمع حضور بین ۴ تیم برتر آسیا را هم بچشند. به طور مثال استقلال با وجود هزینه‌‌‌‌‌های گزاف و جذب ستاره‌‌‌‌‌های اسمی در این سال‌ها هرگز نتوانست از مرحله یک‌هشتم بالاتر برود و در فصلی که گذشت با سلام و صلوات از گروهش صعود و همچون فصل قبل در یک هشتم از گردونه بازی‌ها کنار رفت. آبی‌پوشان در فصل ۲۰۱۸ در مرحله یک هشتم حذف شده و یک سال بعد از آن از صعود از گروهش باز مانده بود. رقیب سنتی گرچه در این سال‌ها تلاش کردند موفقیت‌‌‌‌‌های داخلی سرخپوشان را زیر سوال ببرند،اما با این عملکردی که در آسیا داشتند نشان دادند که به میان کشیدن پای این وزیر و آن سفیر به حمایت از پرسپولیس چیزی یک جریان انحرافی برای گمراه کردن هواداران نبوده تا روی ناکامی‌‌‌‌‌های خود سرپوشی گذاشته باشند و پرسپولیس با از میان برداشتن تیم‌‌‌‌‌های آسیایی ثابت کرد موفقیت‌هایش تصادفی و به هیچ جریانی متصل نیست. حتی می‌توان گفت اگر پرسپولیس نماینده یکی از کشورهای قطر یا عربستان بود با حمایت قابل توجهی که مسوولان این 2 کشور از تیم‌‌‌‌‌های خود داشته اند چه بسا می‌توانست چندین جام در آسیا بگیرد. اما افسوس که تیم مردمی پرسپولیس با این همه پتانسیل و هوادار حتی از داشتن یک اسپانسر هم محروم است و با مشکلات مالی فراوان و بدون ستاره خارجی باید به جنگ حریفانش برود.

از شوک فیفا تا اشتباهات داوری
پرسپولیس در همان فصل ۲۰۱۷ که با شوک فیفا از دو پنجره محروم و بهترین گلزنش را در آستانه بازی با الهلال از دست و با اشتباهات داور عمانی از رسیدن به فینال باز ماند تیم قدرتمند الریان قطر را در دور گروهی حذف و با کنار زدن تیم‌‌‌‌‌های الدحیل قطر(لخویا)، الاهلی عربستان توانسته بود به نیمه نهایی برسد.
برانکو در فصل بعد با دست بسته و نیمکت خالی توانست شگفتی بزرگی خلق کند و در حالیکه برخی ستاره هایش را از دست داده بود و تنها ۱۳ بازیکن روی نیمکت داشت تا فینال رسید، اما خستگی و مصدومیت‌‌‌‌ها فرصت دست یابی به جام را از این تیم گرفت. سرخپوشان تا فینال ۲۰۱۸ با تیم‌‌‌‌‌های گردن کلفت قطری رو به رو شد؛ یکبار با السد در گروهی که بالاتر از این تیم توانست از گروه صعود کند و یکبار در نیمه نهایی که با حذف این تیم در قطر توانست فینالیست شود و الدحیل هم دیگر قربانی سرخ‌‌‌‌ها در این مسیر بود.

حذف با اشتباهات داوری
پرسپولیس در فصل ۲۰۱۹ با وجود شایستگی فراوان اسیر اشتباهات داوری شد و در همان بازی اول بل یک گل آفساید مقابل پاختاکور در آزادی متوقف شد و در دور برگشت نیز این اشتباهات به شکل دیگری در تاشکند تکرار شد و داور با نادیده گرفتن خطای پنالتی روی مهدی ترابی حذف شاگردان برانکو را رقم زد.

امان از دستی که بی موقع بالا آمد
قهرمان بلامنازع ایران در حالی برای دومین بار به فینال لیگ قهرمانان رسید که برانکو را روی نیمکت نداشت و با کادر کاملا ایرانی و تیمی که 90 درصد نفراتش تغییر یافته بود پس از شروع ناامید کننده و کسب تنها یک امتیاز از دو بازی اول توانست به کرونا و حریفانش غلبه کند; شارجه امارات و التعاون امارات را جا بگذارد و بالاتر از الدحیل در جدول بایستد. سرخ‌‌‌‌ها در مرحله یک‌هشتم نهایی دوباره به ژاوی و السد برخورد کردند و با حذف قهرمان قطر حریف پاختاکور شده و این تیم سرسخت ازبکستانی را هم از میان برداشته و به نیمه نهایی رسیدند. پرسپولیس قبل از این بازی حساس بهترین گلزنش؛ یعنی آل‌کثیر را با حکم سختگیرانه ای اف سی از دست داد اما نه وطن فروشی خودی ها،نه خوش خدمتی کنفدراسیون فوتبال آسیا به سعودی‌‌‌‌ها نتوانست مانع از فینالیست‌شدن سرخ‌‌‌‌ها شود که در نهایت اشتباهات فردی به ماجراجویی‌‌‌‌ها خاتمه داد، نه حریف کره‌ای.

سوءمدیریت بلای جان پرسپولیس
پرسپولیس می‌توانست در فصل جاری هم فینالیست شود، اگر و تنها کمی بهتر فدراسیون با این تیم مهربان، مدیران باشگاه درایت بیشتری داشتند و بازیکنان از اشتباهات فینال قبل درس گرفته بودند، اما متاسفانه با وجود شروع خوب و امیدوارکننده در ابتدای فصل و اول شدن در گروه با تنها یک باخت و با کسب ۱۵ امتیاز و زدن ۱۴ گل از ۶ بازی در آب و هوای شرجی هند به عنوان تیم اول که در دوره‌‌‌‌‌های گذشته بی‌سابقه بوده است و حذف تیم شگفتی ساز استقلال تاجیکستان در خاک این کشور در نهایت به الهلالی باخت که برخلاف پرسپولیس مسابقات را ضعیف شروع کرده و با تقویت خود و کسب میزبانی از حمایت تماشاگرانش بهترین بهره را برده و در نیمه نهایی حاضر شد.