پرسپولیس همه فاکتورهای یک تیم موفق را دارد

تنها آرزوی من به عنوان یکی از بنیانگذاران پرسپولیس این است که این باشگاه سر و سامان پیدا کند. من و امثال من هیچ وقت برای خودمان خواسته ای نداریم و دنبال چیزی نیستیم. فقط می خواهیم پرسپولیس از این نابسامانی دربیاید و به موفقیت برسد. البته طبیعی است که هر چه بیشتر از توانایی های موجود در میان قدیمی ها استفاده شود، خوشحال تر می شویم چون معتقدیم هیچکس به اندازه پدر و مادر دلش برای بچه اش نمی سوزد. پیشکسوتان هم پدر و مادر پرسپولیس هستند و هیچ وقت دلشان نمی خواهد پرسپولیس آسیب ببیند.

همین الان جعفر کاشانی به نمایندگی از نسل اولی ها در باشگاه حضور دارد. عابدینی و زادمهر هستند و از نسل جدید هم استیلی انتخاب شده که به نظر من ترکیب خوبی است. حداقل اینکه می توانیم امیدوار باشیم پرسپولیس با خودی ها کمتر ضربه می خورد. ما هم که کنار گود هستیم خودمان را موظف می دانیم به پرسپولیس کمک کنیم تا در نهایت شاهد سربلندی پرسپولیس باشیم که سربلندی همه ما است.

روزگاری را یادم می آید که در جام تخت جمشید، در 30 بازی با 6 گل خورده و بدون شکست، قهرمان شدیم. البته الان شرایط عوض شده اما این تغییرها دلیل خوبی نیست برای اینکه فکر کنیم افتخارات گذشته دیگر به دست نمی آیند. آن روزها صبح می رفتم دانشگاه و بعدازظهر تمرین و بازی داشتیم اما الان فوتبال یک شغل شده و همه دنبال پول هستند. این اصلا بد نیست اما به شرطی که نیروها درست تقسیم شود. ما می خواهیم یک پرسپولیس مقتدر را ببینیم و این چیزی نیست که راحت به دست بیاید.

همین چند وقت پیش و زمانی که حمید استیلی مدیر آکادمی باشگاه بود صحبتی با او داشتم و توصیه کردم که آکادمی باشگاه به طور جدی فعال باشد. این قانون یک آکادمی سالم است. باید معلم هایی تحصیلکرده را به خدمت گرفت که هم فوتبال و هم فرهنگ حضور در پرسپولیس را به استعدادها بیاموزند. خیلی مهم است که چنین اتفاقی روی بدهد و البته امکانات لازم هم باید فراهم شود. باید مربیانی که بار علمی و فرهنگی داشته باشند و سالم باشند را به خدمت گرفت و استعدادها را حفظ کرد.

در رده های پایه حرف و حدیث های بسیاری وجود دارد، پس باید مراقب بود. من فکر می کنم با افرادی که در کمیته فنی حضور دارند می توان در این حوزه کارهای مهمی انجام داد. مهم ترین کاری که در شرایط فعلی می توان برای پرسپولیس انجام داد همین است. اینکه آکادمی یکی دو سال فعال باشد و چهار تا تیم هر سال با بدبختی و بی پولی بسته شوند و بعد هم بازیکنانشان به تیم های دیگر بروند، به هیچ دردی نمی خورد. یک آکادمی پویا و سالم خودش باید خودش را تغذیه کند و حاصل کارش را در اختیار تیم اصلی باشگاه بگذارد. در واقع هم از نظر فنی کمک کند و هم از نظر اقتصادی.
البته پرسپولیس چون تازه اول راه است، باید برای تیم اصلی اش خرج کند و چند سالی را به همین روش بگذراند اما همین الان هم راه برای موفقیت باز است. به عقیده من چهار فاکتور اصلی برای موفقیت یک تیم وجود دارد. فاکتور اول؛ مدیریت کارآمد است که علیرضا رحیمی سال ها به عنوان مدیرکل ورزش و در فدراسیون هندبال مدیریت کرده . خودش فوتبالی بوده و مدیریت فوتبال هم کرده . کاری نداریم که قبلا در باشگاهی فعالیت می کرده چون چیزی که اهمیت دارد، توانایی و عملکرد افراد است.

فاکتور دوم؛ برخورداری از یک مربی کاربلد است که علی دایی هم نشان داد مربی خوبی است. در این فصل دیدیم که دیگر مانند گذشته احساساتی نمی شود و رفتارش حرفه ای تر و پخته تر شده. به نظرم هر چه آرامش او بیشتر می شود، کارایی بالاتری را از خود نشان می دهد. علی دایی در دانشگاه دانشجوی خود من بود و به اعتقاد من پرسپولیس از بابت مربی هیچ مشکلی ندارد.

سومین فاکتور هم بازیکنان هستند. تیم خوبی داریم. من به تغییرات گسترده اعتقاد ندارم اما این تیم سه، چهار بازیکن خوب که هم شخصیت قهرمانی داشته باشند و هم بتوانند سنگینی پیراهن پرسپولیس را تحمل کنند، لازم دارد. از نظر من 30 درصد ترکیب تیمی مثل پرسپولیس باید نفرات باتجربه و 70 درصد جوانان انرژیک و فوتبال بلد مثل صادقیان، عالیشاه، مسلمان و بازیکنانی از این دست باشند. فاکتور چهارم هم امکانات و تدارکات کافی است که من امیدوارم بی پولی و داستان اسپانسر برای باشگاه دردسرساز نشود وگرنه پرسپولیس امسال را هم راحت از دست می دهد.