ارتش سرخ دات کام

تحلیل ها

پرسپولیس و آن پانزده دقیقه جهن ...

نویسنده : ارتش سرخ

-

نظرات : 0 اظهار نظر

-

4 سال پیش

پرسپولیس و آن پانزده دقیقه جهنمی و استثنایی

ارتش سرخ دات کام :

نه! آن اتفاق غیرمنتظره رخ نداد چرا که پرسپولیس دیگر مشکلی برای کامبک زدن ندارد!

تراکتورسازی در آستانه رقم زدن یک شگفتی در هفته ماقبل پایانی لیگ، مغلوب هوشمندی و تمرکز ذهنی شاگردان یحیی گل محمدی شد. دیشب وقتی تراکتورسازی در نیمه دوم و در اوج حملات پرسپولیس دروازه حامد لک را باز کرد ته دل همه پرسپولیسی ها خالی شد. کمتر هوادار قرمزی بود که به طعنه های رقبا در پایان بازی و از دست رفتن گلات قهرمانی فکر نمی کرد. شب از آن شب هایی بود که توپ قرمزها توی گل نمی رفت. وقتی احمد نوراللهی و مهدی عبدی هم دم دروازه دو موقعیت را از دست دادند، این باور که شب، شب قرمزها نیست تقویت هم شد. حالا یک مساوی هم هواداران قرمز را راضی می کرد. به نظر می رسید که این بار دیگر دم بزنگاه تیم یحیی گل محمدی تسلیم می شود. 

یحیی گل محمدی به گفته ی خودش دقایق پر استرسی را پس از گل تراکتور تجربه کرده است. اما حرکات تیمی بازیکنان تیمش در داخل زمین دقایقی پس از آن گل، نشانه ای از استرس سرمربی و هواداران تیم را با خود نداشت. تصور می شد بازیکنان پرسپولیس سراسیمه بازی کنند و نظم شان از هم بپاشد. حتی استرس خوردن گل دوم هم وجود داشت و چه بسیار  طرفداران سپاهان که به انتظار گل دوم تراکتورسازی هم نشسته بودند. اما همه چیز برعکس شد. قرمزها نظم تیمی خود را حفظ کردند و خیلی زود به گل مساوی رسیدند.

آن اتفاق غیرمنتظره رخ نداد چرا که پرسپولیس ضعف چند سال اخیرش را این فصل پوشش داده و رفع کرده و آن هم توان کامبک زدن است. تیمی که می تواند نظم و ساختار تاکتیکی اش را حفظ کند و دستپاچه نشود. نیمه دوم، بازیکنان پرسپولیس فاصله طولی و عرضی مناسب را پس از خوردن گل حفظ کردند. دوندگی خود را افزایش دادند و هراسان به توپ ضربه نزدند و بیهوده پاس هایی برای رفع تکلیف ندادند . آمادگی ذهنی خود را حفظ کردند و منظم تر عقب کشیدند و توپ گرفتند و منظم پیش رفتند. بدشانسی هم به سراغ شان نیامد تا حالا برای فتح لیگ بیستم دست نیازی به سمت رقیب دیرینه خود نبرند.

آنچه در نوع حرکات بازیکنان پرسپولیس پس از عقب افتادن از حریف مشاهده شد، تمرکز ذهنی مناسب آنها برای رویارویی با شرایطی این چنین بود. تیمی که با چند فرصت هدر رفته به رختکن رفته و نیمه دوم را با دستور مربیان هجومی تر آغاز کرده تا گل مورد نیاز برای برتری بر حریف و از دست ندادن صدر را بزند به یکباره با توپی که در دروازه اش جا گرفته مواجه می شود. هیچ مربی و بازیکنی قرار گرفتن در این شرایط را دوست ندارد. بار روانی این اتفاق و تصور اینکه حالا به جای یک گل باید دو گل زد آنچنان زیاد است که تا دقایق زیادی تیمی را به کما ببرد. دقایقی که یا صرف حملات کور و احساسی می شود یا در شوک اتفاق رخ داده صرف پاس های بی اثر و خنثی.

 

اما پرسپولیسی ها شاید دو سه دقیقه در این فضای بی تصمیمی و احساسی ماندند. پس از آن دوباره تیم نظمش را به دست آورد. حتی قبل از اینکه هوادار پای تلویزیون خود را جمع و جور کند و از شوک گل خورده بیرون بیاید، بازیکن داخل زمین به خود مسلط شد. تمرکز ذهنی لازم حفظ شد. دوندگی ها بیشتر شد و حرکت در اندک فضاهای خالی در منطقه دفاعی تراکتور افزایش یافت. توپ ها لو نرفت و حتی از دست دادن دو موقعیت هم اعتماد به نفس آنها را تضعیف نکرد. مدافعان کناری فعال تر در فاز هجومی ظاهر شدند. بازیکنان تکنیکی از تکنیک خود به طرز بهینه و نه افراطی استفاده کردند و زیاد با توپ بازی نکردند و در انتها در زمانی مناسب و در شبی که به نظر می رسید شب قرمزها نیست به گل مساوی رسیدند.

شاید در پنج سال اخیر هیچ زمانی به اندازه فاصله گل تراکتورسازی و گل اول مهدی عبدی، قرمزها خود را در خطر از دست دادن قهرمانی لیگ ندیده بودند. یک فاصله زمانی به شدت استرس زا که به خوبی از سوی شاگردان یحیی گل محمدی مدیریت شد. هنر پرسپولیس مدیریت آن پانزده دقیقه جهنمی بود. پانزده دقیقه ای استثنایی در پنج سال اخیر که اوج ناامیدی قرمزها از فتح لیگ برتر در پنج سال گذشته بود.

لینک کوتاه : https://arteshesorkh.com/p/143274

نظرت رو بنویس

از حروف انگلیسی استفاده نکن

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر فقط کاربرانی که در سایت ثبت نام کرده باشند میتوانند نظر ثبت کنند.
جهت ثبت نام میتوانید اینجا کلیک نمایید.

اولین نفری باشید که نظرش را ثبت می کند.