پرسپولیس و کاپیتان 1400؛ احمد نور

احمد نوراللهی که در اغلب دقایق بازی به عنوان هافبک میانی ایفای نقش کرده بود، در دقیقه 81 با نفوذی تماشایی به محوطه جریمه سرزنی کرد و گل پیروزی بخش تیم پرسپولیس را به ثمر رساند.

چند ثانیه پس از آغاز دقیقه 81 بازی، امید عالیشاه توپ را روی دروازه پیکان می فرستد و احمد نوراللهی با یک ضربه سر مقاومت پیکانی ها را در هم می شکند. پس از گل سه امتیازی، احمد نور به سمت نقطه کرنر می رود. همان نقطه ای که پس از گلزنی مقابل کامبوج به آن جا رفت و نخستین گل ملی را جشن گرفت. البته در بازی ملی، گل با یک شوت از راه دور به ثمر رسید که در میان 13 گل دیگر گم شد اما شب گذشته ضربه سر او پرسپولیس را برنده بازی و شماره هشت را به ستاره بازی تبدیل کرد.

نمایش درخشان هافبک شماره هشت
دقایقی پیش از شروع مسابقه، بازیکنان در سکوت ورزشگاه وارد شدند و دوباره احمد نوراللهی -جلودار تیم پرسپولیس- پیش از دیگر بازیکنان پای به میدان گذاشت. او اولین بار در لیگ شانزدهم بازوبند را بر بازو بست اما نخستین باری که به عنوان کاپیتان حقیقی تیم مطرح شد، دربی 91 بود. از بازی با سیاه جامگان در لیگ شانزدهم تا دیدار دربی و بازی دیشب مقابل پیکان، تفاوت زیادی در رفتار نوراللهی دیده نمی شود؛ همان استایل سابق با آرامش، متانت، لبخند و البته تجربه ای که با نیم دهه بازی در پرسپولیس به آن رسیده است.
پرسپولیس با دو مهاجم بازی را آغاز کرده؛ مهدی ترابی در پست تخصصی اش یعنی هافبک راست دیده می شود و وحید امیری هافبک چپ بازی می کند، ربیع خواه جانشین کمال کامیابی نیاست و احمد نوراللهی در مقابل او بازی می کند؛ لحظاتی به عنوان یک هافبک میانی شماره 8 و چند لحظه بعد در قامت یک هافبک هجومی یا هافبک شماره 10.
در دقیقه 3 نوراللهی نقش خود را در بازیسازی نیز ایفا می کند. جایی که با یک نوک پا توپ را به نادری می رساند تا او با سانتری دقیق زمینه ساز موقعیت گل برای علیپور شود اما مهاجم شماره 70 قدر این حرکت ترکیبی را نمی داند و گلزنی سرخپوشان به تاخیر می افتد.
بازیکنان پیکان فرصت های خوبی برای گلزنی دارند و مقابل مدافعان پرسپولیس در بعضی دقایق خالی است. دقیقه 39 یکی از مثال های بارزی است که جای خالی هافبک دفاعی پرسپولیس را نشان می دهد؛ جایی که سعید واسعی در فضای خالی جلوی محوطه جریمه پرسپولیس صاحب توپ می شود و با شوتی دقیق دروازه بیرانوند را تهدید می کند. خلا ربیع خواه در همین صحنه باعث شد تا نوراللهی عقب آمده و برای توپ گیری تلاش کند اما فاصله زیاد نسبت به بازیکن، او را ناکام می گذارد.
عدم اطمینان نسبت به فرآیند دفاعی باعث می شود تا نوراللهی در طول 90 دقیقه با تمرکز کمتری در زمین حریف وظایفش را انجام دهد. او که پس از مصدومیت کمال کامیابی نیا، چند بازی را به عنوان هافبک دفاعی انجام داد، نشان داد که در پست های هجومی درخشان تر است. مثل بازی با سپاهان که نتوانست آن طور که باید و شاید ظاهر شود.
 
گل به سبک کریم باقری
بازی به دقایق پایانی نزدیک شده و پرسپولیس در آستانه از دست دادن دو امتیاز حساس است. این فصل هافبک ها و مدافعان سه گل برای پرسپولیس زده اند؛ مهدی ترابی، وحید امیری و محمدحسین کنعانی زادگان. بنابراین طرفداران انتظار دارند تا در میان ناکامی عبدی و علیپور، گل پیروزی را یک هافبک بزند. احمد نور سابقه زدن گل های حساس مقابل الجزیره، سپاهان و... را دارد که همگی یک نقطه مشترک دارند: شوت از راه دور! اما این بار هافبک پرسپولیس راه دیگری را برای گلزنی انتخاب کرد تا خاطره دربی بزرگ تهران را زنده کند.
ثانیه هایی پس از آغاز دقیقه هشتاد و یکم، وحید امیری امید عالیشاه را در سمت چپ راه می اندازد. حواس پیکانی ها به عبدی و علیپور در محوطه جریمه است اما گل را بازیکنی خواهد زد که که 30 متر با دروازه امینی فاصله دارد. در لحظه ای که امیری به عالیشاه پاس می دهد، نوراللهی بیش از 30 متر از دروازه پیکان فاصله دارد اما استارت سریع باعث می شود تا در کمتر از پنج ثانیه به توپ برسد و سانتر عالیشاه را با ضربه سری تماشایی تبدیل به گل کند؛ گلی دلچسب برای هواداران پرسپولیس که سرخپوشان را به سه امتیاز حساس مسابقه می رساند.
این گل نمایش نوراللهی را مثبت می کند. او که در طول مسابقه نتوانست درخشان ظاهر شود، با این ضربه سر، برد را برای تیمش به ارمغان می آورد و به نامزد بهترین بازیکن زمین تبدیل و باعث می شود نقاط منفی نمایشش کمتر به چشم بیاید. با این حال خود نوراللهی هم نباید فراموش کند که صفر پاس کلیدی برای یک هافبک در قواره او، به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
گلی که نوراللهی زد برای هواداران پرسپولیس یادآور گل های کریم باقری نیز هست. باقری در روزهایی که فرزاد آشوبی، پژمان نوری و... را پشت سر خود داشت، به همین شکل پیش می آمد و با استارت انفجاری خود را به محوطه جریمه می رساند و با ضربات سر دروازه حریفان را فرو می ریخت. حالا این گل مشابه با کریم باقری را کسی زده که در تیم ملی نیز پیراهن شماره شش او را برتن می کند.

نوراللهی کاپیتان آینده پرسپولیس است؟
از بالا که به نمایش پرسپولیس نگاه می کنیم، نوراللهی برخلاف سیدجلال حسینی و امید عالیشاه خیلی با بازیکنان صحبت نمی کند اما به عنوان یک فوتبالیست 25-26 ساله، نقش کاپیتانی را تاکنون به خوبی ایفا کرده است. البته که پیشکسوتان پرسپولیس و کاپیتان های اول تا سوم نیز باید نکات مختلفی را به او گوش زد کنند؛ مثل صحبت با داور، انتقال فرمان های سرمربی به بازیکنان و...
به هر حال احمد نوراللهی همان ستاره ای است که می تواند کاپیتان آینده پرسپولیس باشد. اگر نوراللهی به اروپا نرود، رکوردهای در دسترس زیادی هستند که انتظار او را می کشند.
بازوبند کاپیتانی بار سنگینی را روی دوش بازیکن می گذارد که کار را برای او سخت می کند. احمد نور گل های مهمش را زمانی زده که کاپیتان نبوده است؛ استقلال، الجزیره و حالا پیکان. اما این راهی است که او باید برود و از زیر این فشار خارج شود، چون سیدجلال و ماهینی به هر حال در سال های واپسین فوتبال خود به سر می برند و وارث این بازوبند زرد رنگ همین فوتبالیستی است که حالا جزو محبوب ترین ستاره های باشگاه نیز محسوب می شود.