پرسپولیس کالدرون و تمایل به سرعت

پرسپولیس برد. اتفاقی که دیگر و پس از چهار سال حضور برانکو در این تیم تبدیل به یک رویه عادی شده بود این بار با جانشین برانکو نیز در هفته اول لیگ ادامه یافت.

پرسپولیس کالدرون با یک فرصت مناسب برای آماده سازی پا به لیگ برتر گذاشت و در اولین بازی خود موفق به بردن پارس جنوبی شد. یک برد یک گله که نمی تواند چندان نشان از اقتدار سرخ های پایتخت در این بازی داشته باشد. با این حال می توان گفت که پرسپولیس تیم شایسته تری برای بردن در این بازی بود.

پرسپولیس کالدرون با اسکلت پرسپولیس برانکو پا به زمین گذاشت. در ترکیب اولیه پرسپولیس تنها یک بازیکن که قبلا در تیم برانکو بازی نکرده بود حضور داشت. نقش های بازیکنان همان نقش هایی بود که در تیم برانکو بر عهده داشتند اما نمی توان از خرده نقش هایی که کالدرون به بازیکنان اضافه کرده بود نیز به سادگی گذشت . همان خرده نقش هایی که شاید در ادامه لیگ نقشی مهم و حیاتی برای کالدرون و اقتدار پرسپولیس ایفا کنند.

آنچه می توان در وهله اول از تفاوت بازی شاگردان کالدرون نسبت به فصل قبل گفت افزایش سرعت جریان بازی و یا حداقل تمایل بازیکنان به ارائه بازی سرعتی تر است. تمایلی در نوع بازیکنان پرسپولیس دیده می شد که نشان از هدف آنها برای کاهش تعداد ضربات به توپ می داد. اگر هدف کالدرون و ایده او چنین نوعی از بازی باشد و یا اینکه سرعت انتقال توپ برای او در درجه اهمیت بالایی قرار داشته باشد، باید گفت بازیکنانی که زیاد توپ را نزد خود نگه می دارند، شانس زیادی برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی پرسپولیس نخواهند داشت. در بازی دیروز وقتی مهدی ترابی، عالیشاه و وحید امیری به وضوح سعی در انتقال سریع توپ داشتند می شد حدس زد که کالدرون در حال نهادینه کردن تفکرات و ایده های خود به تیم است. همین که کالدرون تیمش را بدون بازیساز کلاسیک به مصاف حریفش می فرستد نشان از علاقه او به فوتبال سرعتی می دهد. همین پارامتر سرعت است که باعث می شود در بازی با پارس شناوری در بازی بازیکنان خط میانی زیاد باشد به گونه ای که ترابی، عالیشاه و امیری میانه میدان تقریبا آزادانه و بدون قید و بندهای بازی در یک پست مشخص بازی کنند.

پرسپولیس کالدرون خیلی خوب و بی نقص بسته نشده اما اسکلتی از فصول قبل به آن ارث رسیده که هر تیمی آرزوی آن را دارد. کالدرون اسکلت دفاعی تیم برانکو را دست نمی زند. اما برای جلوی زمین برنامه هایی متفاوت از برانکو در ذهن دارد. او می خواهد که با دو مهاجم بازی کند و از طرفی قصد دارد فوتبال ضربتی و پر سرعتی را در جلوی زمین ارائه دهد. برای رسیدن به این هدف او کم کم بازیکنان مورد نظر و مناسب خود را از بین بازیکنان فعلی پیدا خواهد کرد و بعید نیست بازیکنانی که نتوانند خود را با ایده های کالدرون هماهنگ کنند جای خود را در ترکیب اصلی از دست بدهند. علی علیپور علی رغم نقش بی بدیلی که در خط حمله پرسپولیس دارد، اما در بازی با پارس کمترین تلاش را در بین بازیکنان پرسپولیس برای تغییر سبک بازی خود داشت. علاقه او به بازی با توپ، باعث شد تا در یکی دو موقعیت از دادن پاس های تک ضرب به بازیکنان کناری خود خودداری کند که اعتراض کالدرون را هم در پی داشت. او یکی از گزینه هایی است که شاید کم کم جایگاهی متزلزل در ترکیب پرسپولیس پیدا کند. فرشاد احمدزاده نیز اگر بخواهد به سیاق سابق خود در پرسپولیس بازی کند با این تفکرات کالدرون شانس زیادی برای رسیدن به ترکیب اصلی ندارد.

کالدرون گام اول را در لیگ با برد پشت سر گذاشت اما مشخص نیست که اگر ضربه آزاد پارسی ها به جای تیر به تور بوسه می زد سرنوشت بازی چه می شد. این موضوع از آن جهت مهم است که عیار تیم کالدرون در برگشت به بازی و مقابله با دفاع های بسته مشخص نشده، ضمن اینکه با نبود کامیابی نیا مشخص نیست که پرسپولیس در عقب زمین نفرات کافی برای مقابله با تیم های هجومی را دارد یا خیر. به خصوص آنکه کالدرون ظاهرا بیشتر به نقش های هجومی بازیکنان میانی اش فکر کرده تا نقش های دفاعی. اما ممکن است در بازی های بیرون از خانه مقابل حریفان مدعی او کمی محافظه کاری را چاشنی ترکیب تیمش کند. پس باید به انتظار بازی مهم هفته بعد با تراکتورسازی نشست و دید که کالدرون در جهنم ورزشگاه تبریز چگونه تیمش را به میدان خواهد فرستاد.