پرسپولیس – الدحیل در 4 پرده

وقتی ابزار بازی با ۲ مهاجم را ندارید، عاقلانه‌ترین حرکت تغییر سیستم است. اصرار روی یک اشتباه از خود اشتباه ضررش بیشتر است. مصدومیت وحید امیری که مهاجم سایه پرسپولیس در سیستم 2-۴-4 بود، دست یحیی را برای اجرای این سیستم بسته. نه عمری، نه نبیل باهویی توانایی امیری را ندارند، پس بهترین کار همین تغییر تاکتیک است. تصمیمی که یحیی برابر النصر گرفت و البته نتیجه داد. حضور امید عالیشاه و مهدی ترابی در کناره‌ها برگ برنده پرسپولیس بود. دو ستاره‌ای که هر زمان آماده باشند کار یحیی را راحت می‌کنند. در عربستان هم یکی از عوامل تحمیل بازی پرسپولیس به النصر بازی خوب این ۲ نفر بود. همچنین حضور ۲ هافبک دفاعی یعنی ریگی و سرلک در رأس عقب و بازی کردن سروش جلوی آنها اجازه بازیسازی به برزویچ و اتاویو؛ ۲ هافبک طراح و تکنیکی النصر نداد و آنها برای طراحی حملات النصر یک یار کم داشتند. پرسپولیس برابر النصر تیم برتر بود چون تاکتیک هوشمندانه‌ای بر پایه داشته‌هایش انتخاب کرد. برابر الدحیل نیز این باید نقشه راه پرسپولیس باشد.

پرسپولیس کماکان در جناحین دفاع لنگ می‌زند و در چپ و راست با مشکل روبه‌رو است. در دفاع چپ علی نعمتی انتخاب یحیی است که اساساً دفاع تخصصی کنار نیست و یک مدافع میانی بوده که بنا به نیاز دفاع چپ شده. همین سبب شده که با توجه به عدم داشتن ویژگی‌های یک دفاع کنار تخصصی، پرسپولیس در چپ کاملاً منفعل باشد. نعمتی در دفاع عالی است اما در فاز تهاجمی چیزی برای گفتن ندارد. علی نعمتی در این دو سال خیلی تلاش کرده خودش را به یک دفاع چپ کلاسیک تبدیل کند اما توانایی‌اش در همین حد است. او ذاتاً دفاع لب خط نیست. در سمت راست دانیال اسماعیلی‌فر یک مدافع تخصصی کنار است اما چه در دفاع و چه در حمله هرگز کامل نیست. در طول بازی کمتر می‌بینیم که دانیال یک ارسال خوب و یا پاس گل داشته باشد. او حتی ‌برابر النصر مهم‌ترین موقعیت گل سرخ‌ها را در مصاف تک به تک از دست داد. ضعف دانیال وقتی غیرقابل تحمل‌تر می‌شود که درخشش رامین رضاییان در سپاهان هر روز تیتر اخبار است. مدافعی که یحیی او را به سپاهان داد و به جایش اسماعیلی‌فر را گرفت؛ تعویض 20 با 90!

وحید امیری یکی از بدشانسی‌های بزرگ پرسپولیس است. مردی که در چند بازی بسیار حساس و تاریخی پرسپولیس غایب بوده. امیری که با رفع مصدومیتش توانست در بازی برگشت مقابل استقلال تاجیکستان برای پرسپولیس به زمین برود در همان بازی دوباره مصدوم شد و فعلاً مشخص نیست چه زمانی می‌تواند به تمرینات برگردد. پرسپولیسی‌ها بشدت امیدوار بودند امیری با رفع مصدومیتش بتواند مثل روزهای اوجش به پرسپولیس کمک کند تا این تیم در دو بازی حساس مقابل النصر عربستان و الدحیل قطر نتایج خوبی بگیرد و به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا صعود کند. پرسپولیس در ماه اخیر نتایج خوبی نگرفته و حضور امیری می‌توانست تأثیر مثبتی روی روند این تیم بگذارد اما مصدومیت دوم که او در فاصله بسیار کوتاهی از مصدومیت اولش رخ داد، همه چیز را به هم ریخت.
حالا پرسپولیس که نتوانست در بازی حساس مقابل النصر از توانایی‌های این بازیکن بهره ببرد در بازی با الدحیل هم امکان استفاده از این بازیکن تکنیکی، سرعتی و خلاق را ندارد و این برای الدحیل خبر بسیار خوبی است.
اما مرور بازی‌های قبلی پرسپولیس نشان می‌دهد امیری چند بازی بسیار حساس و سرنوشت‌ساز پرسپولیس را به دلایل مختلفی از دست داده. انگار طلسمی وجود دارد که نمی‌گذارد امیری در بازی‌های مهم در کنار تیمش باشد.
او در اولین فصلی که به پرسپولیس آمد به دلیل مصدومیت نتوانست در دربی بازی کند. در تابستان سال 1395 امیری در یکی از بازی‌های تیم ملی مصدوم شده بود و نتوانست پرسپولیس را در بازی با تراکتور و سپس استقلال همراهی کند.
شاید باور کردنش سخت باشد اما امیری در هیچ‌کدام از فینال‌های آسیایی پرسپولیس هم حضور نداشت! بار اول در سال 1397 بود که پرسپولیس را به مقصد ترابزون اسپور ترک کرد و در فینال رفت و برگشت مقابل کاشیما آنتلرز غایب بود. در فینال دوم مقابل اولسان هیوندای هم به دلیل محرومیت غایب بود. امیری در مرحله گروهی مقابل السد کارت زرد گرفته بود. در بازی نیمه‌نهایی مقابل النصر هم کارت زرد دوم را گرفت و از حضور در فینال محروم شد. حالا هم که ابتدا بازی با النصر و سپس بازی با الدحیل را از دست داد. بدون شک حضور امیری در هر کدام از این مسابقات می‌توانست تأثیر مثبتی روی پرسپولیس بگذارد و نتایج بهتری برای این تیم رقم بزند. در همین بازی با النصر اگر امیری بود در کنار امید عالیشاه و مهدی ترابی می‌توانست حسابی خط دفاع النصر را به دردسر بیندازد اما گرفتار همان طلسم قدیمی شد و دو بازی بسیار مهم پرسپولیس را از دست داد!

هر وقت، هر وقت، هر وقت یحیی گل‌محمدی از فضای حواشی و مصاحبه و گلایه بیرون آمده و تمرکزش را روی کارش گذاشته، پرسپولیس به تیم بهتری تبدیل شده. اصولاً یحیی مرد حاشیه نیست. یکی از دلایل اصلی تفاوت پرسپولیس در بازی برابر النصر همین دوری گل‌محمدی از حاشیه و تمرکز او روی تیمش بود. در طول یک هفته اخیر گل‌محمدی کماکان همان رویه را ادامه داد و به جای مصاحبه، تمرکز کرد و انتظار می‌رود ‌برابر الدحیل نیز یک پرسپولیس متفاوت‌تر ببینیم.