پرسپولیس - الهلال، به یاد شوت حامد

1- قرعه‌کشی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا انجام شد و پرسپولیس باید به مصاف الهلال برود. بازی پر حرف و حدیثی خواهد شد. اگر سرخ‌ها ببرند، طرفداران‌شان می‌توانند حسابی برای استقلالی‌ها کری بخوانند و اگر ببازند که آن وقت فرهاد مجیدی و هوادارانش دست‌کم یک شاهد محکم خواهند داشت بر اینکه حذف استقلال ربطی به کادر فنی نداشته. بازی پرسپولیس و الهلال ناخودآگاه آدم را یاد آن بازی معروف با گزارش پیمان یوسفی می‌اندازد که پرسپولیسی‌ها موفق شدند ۳ بر یک از سد نماینده عربستان بگذرند. هنوز شوت پای چپ حامد کاویانپور در ذهن‌ها باقی مانده که استادانه زد و دروازه محمد الدعایه را فرو ریخت. شاید اگر کسی نداند محمد الدعایه چقدر دروازه‌بان خوبی بود، در بازبینی صحنه گل آنطور که باید و شاید متوجه کار بزرگ حامد نشود. به مناسبت این بازی بد نیست این چند نکته را به نقل از ایرنا از تقابل‌های پرسپولیس و الهلال در تاریخ بدانید:

این پنجمین بازی دو تیم در خاک عربستان است که باید بعد از حدود ۶ سال برگزار شود. در چهار بازی قبلی سه تساوی و یک برد برای الهلال به دست آمده است. علی کریمی تنها بازیکنی است که موفق شده در خاک این کشور برای پرسپولیس گلزنی کند. آخرین بازی در خردادماه ۹۴ با برتری سه بر صفر تیم عربستانی تمام شد.

برای اولین بار این دو تیم در مرحله حذفی و در تک بازی باید به مصاف هم بروند. آنها پیش از این در نیمه‌نهایی جام برندگان آسیا(رفت و برگشت)، یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا(رفت و برگشت)و نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا(رفت و برگشت) مقابل یکدیگر قرار گرفته‌اند.

پرسپولیس باید طلسم پنج بازی بدون برد مقابل الهلال را بشکند. پس از پیروزی در ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۴، سرخ‌پوشان تهرانی در پنج رویارویی بعدی ۲ باخت و سه تساوی را تجربه کردند و حالا باید پس از ۲۳۴۲ روز از سد حریف قدیمی خود بگذرند.

علی کریمی و گادوین منشا با زدن دو گل، بهترین گلزنان پرسپولیس مقابل الهلال هستند و در سوی مقابل عمر خربین با زدن پنج گل، بهترین گلزن الهلال و همچنین در مجموعِ تقابل‌های این دو تیم به شمار می‌رود.

برد چهار بر یک و سه بر صفر الهلال در سال‌های ۱۳۷۷ و ۱۳۹۴ بهترین و مقتدرانه‌ترین بردهای این تیم را شکل می‌دهند و برتری‌ سه بر یک سرخ‌پوشان تهرانی در سال ۱۳۷۹ نیز بهترین برد نماینده کشورمان محسوب می‌شود.

۲– جام‌جهانی فوتسال این روزها در لیتوانی در حال برگزاری است و حاشیه هم کم نداشته. مهم‌ترینش هم ۲ گلی است که در ۲ بازی مختلف به ثمر رسیده و همه چیز حاکی از عبور توپ از خط دروازه است اما داوران حتی به کمک VAR و بازبینی ویدئویی هم رأی به گل نمی‌دهند و معتقدند توپ از خط دروازه نگذشته. تصویر تصمیم آنها دیروز یکی از وایرال‌ترین ویدئوهای اینستاگرام بود. جام جهانی فوتسال البته یک حاشیه جالب دیگر هم داشته. خبرش را بخوانید:

تیم فوتسال جمهوری چک در دومین بازی خود در جام جهانی فوتسال مقابل برزیل به میدان رفت و در نهایت بازی را با نتیجه ۴ بر صفر واگذار کرد با این حال این تیم اروپایی در یک نیمه نبردی جانانه مقابل برزیل داشت و با سیستم دفاع و ضد حمله نه تنها دروازه‌اش باز نشد بلکه بارها تا فرو ریختن دروازه قهرمان ۵ دوره جام جهانی پیش رفت.

در نیمه دوم اما مقاومت این تیم شکست و در نهایت چهار بار دروازه چک باز شد. در آن ۲۰ دقیقه طلایی چکی‌ها دروازه‌بان این تیم هم نقشی کلیدی داشت به نحوی که توانست بارها با دفع توپ مانع گلزنی سلسائو شود.

لیبور گرچاک که با پیراهن شماره ۱۲ دروازه‌بان اصلی چک است نقشی کلیدی در یک نیمه طلایی این تیم داشت؛ دروازه‌بانی که با ۴۶ سال و یک ماه و ۲۵ روز مسن‌ترین بازیکن جام جهانی نهم است که نام خود را در تاریخ این رقابت‌ها ثبت کرد. او با توجه به صعود احتمالی چک به مرحله بعد می‌تواند بیش از این نامش را بر سر زبان‌ها بیندازد.

۳- پیوستن دو بازیکن تیم ملی عمان به مس رفسنجان در روزهای گذشته حسابی خبرساز شده. مخصوصاً که خبر انتقال این دو توسط یک سایت پربیننده که از اتفاق گفته می‌شود سردبیرش رابطه خوبی با برانکو ایوانکوویچ، سرمربی عمان دارد، حسابی مورد توجه قرار گرفته و از جمله خریدهای خوب لیگ معرفی شده. دیروز خبرگزاری فارس یادداشت جالبی درباره این ۲ بازیکن منتشر کرد که خواندنش خالی از لطف نیست. بدون هیچ موضع‌گیری‌ای خلاصه این یادداشت را بخوانید:
در پنجره تابستانی فصل بیست و یکم نیز تیم‌های مختلف بازیکنانی را جذب کردند که با توجه به سطح بازی‌های لیگ برتر جای سؤال دارد و مشخص نیست آیا این بازیکنان واقعاً می‌توانند به اهداف تاکتیکی تیم‌ها کمک و گرهی از کار آنها باز کنند یا خیر. ضمن اینکه برای جذب این بازیکنان پول‌های بسیار زیادی هم جا‌به‌جا می‌شود و با توجه به اینکه تقریباً تمام تیم‌ها از منابع دولتی حمایت می‌شوند در واقع این اتفاق چیزی جز هدر دادن بیت‌المال نیست.

به عنوان مثال، در نقل و انتقالات پیش فصل لیگ بیست و یکم، مس رفسنجان اقدام به جذب دو بازیکن تیم ملی عمان به نام‌های فایز الرشیدی (دروازه‌بان و کاپیتان) و زهیر سلیمان (هافبک زیر ٢٣ سال) کرد. سؤالی که مطرح است؛ ورود بازیکن عمانی چه کمکی می‌تواند به پیشرفت فوتبال کشورمان داشته باشد؟ پیش از این نیز سپاهان اقدام به جذب محسن الغسانی مهاجم جوان تیم ملی عمان کرد اما او با دقایق بازی بسیار کم برای سپاهان در نهایت از فوتبال ایران خارج شد. آیا الغسانی تأثیر خوبی روی کیفیت فوتبال سپاهان داشت که حالا دو بازیکن عمانی دیگر با یک باشگاه ایرانی قرارداد بسته‌اند؟ چندی پیش علی علیزاده معاون باشگاه مس رفسنجان در گفت‌وگو با فارس و در پاسخ به این سؤال که آیا این دو بازیکن در حد لیگ برتر ایران هستند، اعلام کرد اگر در این حد نبودند چگونه مقابل تیم ملی ژاپن به پیروزی رسیدند؟

آیا عمان با رنکینگ جهانی 79 و آسیایی 10، واقعاً می‌تواند تأثیری روی کیفیت فوتبال ایران با رنکینگ جهانی 26 و آسیایی 2 داشته باشد؟ در حالی ‌که فلسفه جذب بازیکن خارجی؛ اطمینان صددرصدی از ارتقای کیفی بازیکنان هم دسته اوست. در این صورت کشورهای زیادی از آفریقا یا آمریکای جنوبی مانند پاراگوئه یا نیجریه هستند که در رنکینگ جهانی پایین‌تر از فوتبال کشورمان قرار دارند و قطعاً ورود بازیکن از این کشورها (حتی در سطح دو یا سه) می‌تواند تأثیر پررنگی روی عملکرد یک تیم داشته باشد. البته این موضوع به این معنی نیست که چشم بسته بازیکنان آفریقایی و آمریکای جنوبی را وارد کنیم. باید برای جذب بازیکن حتی از کشورهای درجه یک نیز آنالیز و بررسی دقیقی وجود داشته باشد اما قطعاً برای این امر، اولویت‌های بیشتر و بهتری نسبت به کشورهای کوچک اطراف، در دنیای فوتبال وجود دارد.