پرنده هنوز به حقش نرسیده

حسین کلانی، شجاع خلیل زاده را یک پرسپولیسی اصیل و مردی دانسته است که از هر جهت برای تیمش مفید واقع شده و بنا بر این سزاوار تحسین است و او البته تنها سرخپوش سابق نیست که این مدافع وسط سرسخت را به سبب تلاش های همه جانبه اش ستوده است.
مبلغ قرارداد فعلی خلیل زاده با سرخ ها او را به رده ای پایین تر از پانزدهم در جمع نفرات تیم تنزل داده و این در حالی شکل گرفته که پس از انتقال سه سال پیش وی از سپاهان به پرسپولیس او شاید یکی از هفت، هشت بازیکن مفید و برتر این تیم بوده باشد. شاید این خرده را همچنان به وی بگیرند که چرا این همه دعوایی است و با پیچیدن به پر و پای این و آن، تولید بحران می کند اما شکی نیست که خلیل زاده با حضور مؤثرش در مانورهای دفاعی و ستیزه های فیزیکی بر عیار خط دفاع قرمز ها افزوده است. خطی که طی چهار پنج سال اخیر، عنوان برترین خط دفاعی فصل را کسب کرده و کمترین گل خورده را داشته است.
 
نیاز به «او» بیش از هر زمانی است
«شجاع» البته در زمینه های «ملی» نیز لطف لازم را ندیده است و در شرایطی توسط کارلوس کی روش و سپس جانشین کوتاه مدت وی مارک ویلموتس نادیده گرفته شد که شاید از برخی دعوت شدگان در فهرست های متعدد 9 سال گذشته این دو مربی (که 8 سال آن کی روشی بود و باقی اش ویلموتسی) سطح بالاتری داشته باشد. شجاع که نهایت کارآیی اش در پست مدافع وسط یارکوب است، در وقت نیاز دفاع راست و چپ هم بازی کرده و معمولاً کم نیاورده است و با این اوصاف بدیهی است که توقع داشته باشد که اگر رقمی بیشتر از سایرین نمی گیرد کمتر از آنها را هم دریافت نکند و اگر هم کمتر می گیرد، فاصله در حدی نباشد که اینک هست. این در حالی است که یحیی گل محمدی سرمربی سرخ ها که نظر چندان مساعدی به سیدجلال حسینی ندارد، در صورت ابقا در این تیم و رفتن یا بازنشستگی سیدجلال به هر نفر و نیروی ممکن و حاضر در تیم محتاج است تا ترکیب های دفاعی را بچیند که بهترین آرایش ممکن باشد. آرایش هایی که باید پرسپولیس را هم از معبر دو جام داخلی عبور بدهد و هم از جام باشگاه های آسیا که سرخ ها حتی اگر در دوره معوقه و فعلی آن حذف بشوند، به لطف قهرمانی مجدد شان در لیگ برتر از حالا شرکت کننده قطعی دوره بعدی آن به شمار می آیند.
 
اسباب و وسیله گلزنی
خلیل زاده چه در روزهای پرشماری که دفاع وسط پرسپولیس را کنار سیدجلال شکل داده و چه در روزهایی که زوج حسین کنعانی زادگان بوده، پرتلاش و دونده ظاهر شده و در اکثر درگیری های فیزیکی که رویدادی اجتناب ناپذیر در رشته هایی مثل فوتبال است، دست پیش را داشته است. «شجاع» در بازیخوانی و تشخیص محل فرود ضربات حریفان نیز ماهرانه عمل کرده و سرعت انتقال و جاگیری اش درون محوطه جریمه خودی اسباب رضایت و حتی مباهات سرخ ها بوده است و در نهایت هر بار که خلیل زاده برای سرزنی و تبدیل کردن سانترها از جناحین به گل هایی حساس، به روی دروازه رقبا رفته اگر هم به مقصود نرسیده باشد، شجاعت و برخوردهای فیزیکی و مؤثرش حریف را آزرده و خسته کرده و این خستگی پس از گذشت دقایقی بیشتر از مسابقه در نهایت اسباب تسخیر دروازه رقبا و پیروزی پرسپولیس حتی در روزهای سخت و در مقابله با حریفان قوی بوده است.
 
بهترین توصیف
خلیل زاده بی عیب نیست و برخی حساسیت ها و جنگ های عصبی با این و آن داوران را روی او حساس کرده و همین مسأله و احتیاط حاصل از آن سبب شده «شجاع» گاهی چیزی نباشد که از او انتظار می رود و درصد موفقیتش در بعضی مسابقات کمتر از سایر موارد باشد اما او تحت هر شرایطی همان مدافع محکم و خوش روحیه و آماده برای نبرد است که هیچ چیز کم نمی گذارد و به قول فوتبالی ها اگر لازم باشد سرش را هم مقابل توپ می گذارد و در عصری که همه چیز به مادی گرایی منحصر شده و قهر و آشتی های برخاسته از آن بر ورزش حکم می راند، فداکاری های «خلیل زاده» ای یادآور از جان گذشتگی های علی انصاریان است و این بهترین توصیفی است که می توان از یک مدافع عالی که البته هنوز به حقش نرسیده است، ارائه کرد.