پول و باز هم پول!

 نیاز اول پرسپولیس در روزهایی که باید مهیای شروع مرحله حذفی لیگ فوتبال قهرمانان آسیای 2021 شود و البته به آغاز فصل تازه لیگ برتر هم بیندیشد، پول و باز هم پول است!
سرخ ها باید ظرف کمتر از یک ماه مطالبات کلان گابریل کالدرون سرمربی آرژانتینی سابق خود و دستیاران وی را بپردازند وگرنه فیفا یک بار دیگر پنجره نقل و انتقالاتی آنها را خواهد بست. از سوی دیگر اگر پرسپولیس نتواند مبلغی را که سانتاکلارا برای گذشتن از حقش در قبال شهریار مغانلو می خواهد، به دست این باشگاه پرتغالی برساند این مهاجم اسبق پیکان یا مجبور است به سانتاکلارا که هنوز مالک و کارفرمای وی محسوب می شود برگردد و یا به سپاهان برود که دیگر خواستار اوست و پول کافی را برای جدا کردن دائمی و قطعی وی از باشگاه پرتغالی در اختیار دارد.
 
پاهای سست شده
اینها البته همه بدهکاری ها و دغدغه های مالی پرسپولیس در پیشواز فصل های کهنه (لیگ قهرمانان قاره) و تازه (لیگ برتر ایران) نیست که به روی آنها آغوش گشوده اند. پیشنهاد اغواکننده و 60 میلیارد تومانی باشگاه های قطری به احمد نوراللهی که پاهای وی را سست کرده و طبعاً مدیران «سرخ» را از حفظ وی ناامید ساخته، دیگر موردی است که می تواند پرسپولیس را دست کم به مدت یک فصل از یکی از کلیدی ترین مهره هایش طی سالیان اخیر بی بهره سازد و فراموش نکنیم که حسین کنعانی زادگان هم طی فرآیندهایی از همین دست به لیگ قطر کوچک کرده و در فصل پیش رو در ترکیب سرخ ها غایب خواهد بود. بعضی ها می گویند دیر یا زود پیشنهاداتی دندانگیر برای حامد لک هم از راه خواهد رسید و شاید عیسی آل کثیر و حتی مهدی عبدی هم در مسیر لژیونر شدن در آینده دور و نزدیک قرار داشته باشند. همه اینها مسائلی است که به طور مستقیم به مسأله پول و سرمایه ارتباط می یابد و به تبع آن برای باشگاهی مثل پرسپولیس که به رغم کمک های دریافتی «تقریباً دولتی» به شدت محتاج سرمایه هر چه فزون تر است نقش و سهمی حیاتی دارد.
 
درخواست های ظاهراً معقول
چه باید کرد؟ این سؤالی است که دائماً به مغز سمیعی مدیرعامل پرسپولیس و سایر اعضای هیات مدیره این باشگاه فشار وارد می کند و آنها را به اندیشیدن بیشتر و تصمیم گیری هر چه سریع تر درباره مسائل فوق و سایر نیازها و معضلات باشگاه ترغیب و وادار می کند. این مدیران هم اینک نیز مشغول کارهای مربوط به تمدید قرارداد بازیکنانی هستند که ابقای شان برای فصل بعدی حتمی شده است و از آن قبیل اند مهدی شیری و کمال کامیابی نیا. اضافه بر این چون هنوز 20 درصد از مطالبات بازیکنان پرسپولیس مرتبط با لیگ بیستم و همچنین پاداش ها و آپشن های موجود در قراردادشان پرداخت نشده، سمیعی به سرمایه ای نیاز دارد تا این قسمت از قضیه را هم جور و پول مربوطه را به حساب قرمزها واریز کند. به اینها بیفزایید این درخواست ظاهراً معقول همه نفرات پرسپولیس از مدیران این باشگاه را در خصوص دریافت 20 درصد از مبالغ ذکر شده در قراردادهای فصل جدیدشان زیرا طبق یک سنت و عرف درست یا غلط می پندارند که اگر این «پول پیش» را نگیرند، فصل را بدون روحیه و نگرش و جهش کافی شروع خواهند کرد و از این بابت حساس از رقبای خود عقب خواهند افتاد!
 
همه این موارد عادی است؟
آنهایی که معتقدند تمام دغدغه های مالی فوق رسم و روالی معمول و جاری و عادی در دو باشگاه بزرگ پایتخت است و برای هر تیم نامدار دیگر اروپایی هم کم و بیش و البته با صورت و ظواهری متفاوت صدق می کند، می گویند سمیعی و همکارانش نباید از این موارد بهراسند و هم اسلاف آنها با این موضوعات مواجهه داشته اند و هم تا وقتی که اینگونه باشگاه ها در صحنه هستند و فوتبال حرفه ای جریان دارد، اینگونه نیازها و معامله ها و مراودات مالی وجود خواهد داشت و باید آنها را پذیرفت و آن را جزو فرهنگ زندگی و روش برخورد باشگاه ها تلقی کرد، از نظر آنان هر کس که زحمت ورود به چرخه های اجرایی و سطح اول مدیریت در دو باشگاه بزرگ را بر خود هموار می کند، باید نیک بداند که با اینگونه معضلات پرشمار و مسأله پرداخت های ضرب الاجلی و ده ها مورد دیون مربوط به گذشته مواجه است و نیازهای مالی و الزام پرداخت های هر چه سریع تر به این و آن مقابل این مدیران قد علم خواهند کرد و اگر آماده واکنش هایی هر چه سریع تر و مؤثرتر نباشند، به یک وادی نامناسب و عرصه ای گام نهاده اند که مال آنها نیست و در نتیجه بهتر است که هر چه سریع تر از آن خروج و از پست های اهدا شده به آنها دوری کنند تا افرادی به جای آنان بیایند که در این زمینه های خاص ماهرتر هستند.
 
دل هایی به دریا زده
با این وجود و به رغم منطقی نشان دادن اظهارات و ادعاهای افرادی که وصف شان آمد، اینک در دهه سوم مردادماه 1400 سمیعی و یارانش در شرایطی قرار گرفته اند که کمتر مدیری در باشگاه های ورزشی ما مایل است در آن قرار داشته باشد.
قرض های متعدد و لزوم پرداخت های هر چه سریع تر برای مواردی مهم و حیثیتی که اگر جور نشوند به ترکیب و کارآیی قرمزها لطمه خواهد خورد و احتمالاً آنان را در فصل بعدی صاحب نتایجی ضعیف تر در صحنه مسابقات داخلی و خارجی خواهد کرد، مسائلی است که سران قرمزها باید به هر شکل مدیریت و آنها را از کانال های مناسب حل و فصل کنند و هر چیزی جز این آنها را به عنوان عوامل اصلی ناکامی های احتمالی در پایان فصل معرفی خواهد کرد. چیزی که شاید صحت نداشته باشد (بخصوص برای دیون مرتبط با گذشته شامل مطالبات کالدرون) اما آنقدر ملموس و مهم و تأثیرگذار است که باید سریعاً وارد قضایا شد و کوششی وسیع داشت و به هر سو و هر عامل و منبعی روی آورد و دل را به دریا زد و وحدت و تشکل و کارآیی پرسپولیس را حفظ کرد تا این تیم همچنان افتخارآفرین باشد. این الزامی است که هرگونه قصوری در این زمینه ها را بسیار مضر و غیرقابل پذیرش و به شدت اجتناب ناپذیر می سازد زیرا می تواند دست های یحیی گل محمدی و همکارانش را برای فصل جدید ببندد و تیمی را با هدایت آنها راهی میدان کند که قابلیت هایش برای پروازهایی هر چه بلندتر به اندازه گذشته نباشد.