چرا دیوار فوتبال اینقدر کوتاه است؟

تیم فوتبال کشورمان هفته ها است که به جام جهانی صعود کرده است و در شبی پرفشار در شهر سئول اجازه نداد که کام کره ای ها هم شیرین شود و آنها هم به جام جهانی در خانه خود صعود کنند. اتفاقی که در حضور 70000 تماشاچی و بازیکنان بزرگ تیم ملی کره جنوبی رخ داد که بسیاری از آنها در تیمهای بزرگ جهان بازی می کنند که مشهورترین آنها سون هیونگ مین است که در تاتنهام بازی می کند. این اتفاق در حالی افتاد که تیم ایران نزدیک به 40 دقیقه با ده بازیکن بازی می کرد اما حتی یک موقعیت  بالای 50% هم به این تیم نداد. بسته بودن دروازه تیم ملی ایران در طول این رقابتها و عدم شکست این تیم از سوی بسیاری از کارشناسان دنیا مورد تمجید است اما هنوز هم به این تیم انتقاد می شود. کارلوس کی روش از یک سو و بازیکنان تیم ملی ایران از سمت دیگری گله از بی توجهی ها می کنند و با لفظ "پیروزی یتیم است"  ناراحتی خود را اعلام می دارند. براستی چرا فوتبال اینقدر یتیم است؟

 یادمان نرفته روزگاری که پس از پیروزی تیم ملی آرژانتین در برابر ایران در آخرین لحظات  صفحه اینترنتی مسی آماج فحاشی ها قرار گرفت. پیشکسوت عرصه سینما به ناگهان   در تریبون فوتبال ظاهر شد و سخن از بوسه بر کتف های مسی زد و رسما اعلام کرد که " ایرانی نمی تواند بی ادب باشد و هر کس بی حرمتی کند ایرانی نیست! " تریبون از آن فوتبال بود و دامنه این اظهار نظر بالا رفت اما همین پیشکسوت چند هفته پیش براحتی هر چه تمام در جلوی چشم بسیاری به همکار و دگر پیر عرصه  سینما به صرف این که به او لقب "آقای بازیگر" داده اند بی حرمتی کرد و گوئی چون آنجا تریبون فوتبال نبود دیگر سخنی از این نبود که هر کس که بی ادبی کند ایرانی نیست!

امروز پیر دیگر ورزش ایران تمامی مصائب کشتی را به گردن فوتبال می اندازد و معترض است که چرا باید حقوق کی روش پرداخت شود؟ اما نمی گوید اگر مشکل کشتی  ربطی به دستمزد کی روش داشت پس چرا کشتی فرنگی نتیجه غیر قابل قیاس با آزاد گرفت؟ و کسی نبود به این آقای پیشکسوت بگوید که مولانا بزرگ هفتصد سال پیش گفت:
پیر پیر عقل باشد ای پسر
نه سپیدی موی اندر ریش و سر

می پرسیم چرا از صعود برای دومین بار متوالی به جام جهانی شادمان نیستیم؟ چرا نمی گوئیم کی روش هر دستمزدی هم می گیرد در ازای آن درآمد هم به ازای حضور در جام جهانی کسب کرده است؟ چرا کسی به این آقای پیشکسوت کشتی نمی گوید در روسیه هم دستمزدی که به امثال کاپلو می دادند بسی بیشتر از پول هائی بود که در کشتی خرج می شد اما کسی توجیه شکست و عدم حضور در جام جهانی را به گردن سرمربی فوتبال نمی انداخت که دو بار پیاپی است به جام جهانی می رود؟ چرا وقتی پای فوتبال است هر کسی به نمایش خویشتن پا به عرصه می گذارد؟

براستی چرا دیوار فوتبال اینقدر کوتاه است؟